برگزاري اين اجلاس در تهران فرصتي خواهد بود كه سران كشورها بتوانند ديدگاه‌هايشان را راجع به تحولات منطقه و نگراني‌هاي پيرامون آن مطرح كرده و راهكارهاي مناسب براي برون‌رفت از مشكلات موجود را بررسي كنند.
حسين اميرعبدالهيان معاون عربي و آفريقايي وزارت امور خارجه در گفت‌وگو با جام‌جم بر اين باور است كشورهايي كه نگاه خصمانه به ايران دارند براي اعمال فشار در مورد اين اجلاس تلاش مي‌كنند.
به گفته اميرعبدالهيان، براي رژيم صهيونيستي كه تلاش‌هاي زيادي به عمل آورده تا كشورها را تشويق به اعمال فشار عليه جمهوري اسلامي بكند، تحمل برگزاري چنين اجلاسي بسيار سخت است.
شانزدهمين اجلاس سران جنبش عدم‌تعهد چند روز ديگر در تهران برگزار مي‌شود و ايران براي سه سال رياست دوره‌اي اين اجلاس را بر عهده مي‌گيرد. برگزاري اين اجلاس چه تاثيري بر تحولات بين‌المللي خواهد داشت؟
همان‌طور كه مي‌دانيد بانيان جنبش عدم‌تعهد به دنبال اين موضوع بودند كه هيچ تعهدي نسبت به هيچ طرفي نداشته باشند و با توجه به اين موضوع چنانچه سياست‌هاي اين جنبش در اجلاس تهران مورد بازتعريف قرار بگيرد و متناسب با تغييراتي كه در منطقه در جريان است، پيش برود مي‌تواند بسيار مهم باشد. اين اجلاس در تهران برگزار مي‌شود و دستور كار آن معمولا از قبل تعيين مي‌شود. وزيران خارجه از ماه‌ها قبل دستور كار اجلاس و اسنادي را كه قرار است در اين اجلاس تصويب شود مورد بررسي قرار داده‌اند.
طبيعي است برگزاري اين اجلاس در تهران فرصتي است كه سران كشورها بتوانند ديدگاه‌هايشان را راجع به تحولات منطقه و نگراني‌هايي كه دارند از يك سو و از سوي ديگر ديدگاه‌هايشان را نسبت به مناسبات بين‌المللي و دوجانبه مورد بازتعريف قرار دهند.
شركت‌كنندگان در اين اجلاس مي‌توانند از اين فرصت براي يافتن راهكارهاي مناسب براي برون‌رفت از مشكلاتي كه وجود دارد، استفاده كنند. طبعا در نطق‌هايي كه روساي كشورها خواهند داشت و هم در اسنادي كه منتشر خواهد شد مجموعه نگراني‌ها و تحولات در سطح منطقه و جهان مورد توجه قرار مي‌گيرد.
شنيده شده برخي از كشورها تلاش مي‌كنند كه اجلاس تهران را ضعيف جلوه دهند. هدف از چنين اقداماتي چيست؟
طبيعي است برخي از كشورهايي كه نگاه خصمانه به جمهوري اسلامي دارند و با اعمال تحريم‌هاي يكجانبه خود و تشديد آنها به دنبال محدودكردن ايران هستند، براي ارائه يك چهره غيرواقعي از جمهوري اسلامي ايران تلاش مي‌كنند و از هر ابتكار و حركتي كه بخواهد جايگاه واقعي جمهوري اسلامي ايران را در دنيا به منصه ظهور برساند، جلوگيري مي‌كنند.
متاسفانه نظام بين‌الملل كنوني و به تعبير واقعي‌تر نظام سلطه كنوني به گونه‌اي عمل مي‌كند كه يك كشور يا معدودي از كشورها بر كل جهان سيطره داشته باشند و همه اقدامات و تصميمات در چارچوب ديدگاه‌هاي آنها انجام شود و در اين چارچوب، حقي براي بشريت و ساير كشورها و مردم قائل نيستند.
طبيعي است كه درخصوص اجلاس غيرمتعهدها بخواهند اعمال فشار كنند و براي شركت محدودتر كشورها در اين اجلاس يا براي اين كه اين اجلاس نتواند با موفقيت برگزار شود تلاش كنند، اما براساس اخباري كه بنده در اختيار دارم اجلاس تهران با كيفيت و كميت خوبي برگزار مي‌شود و براساس دستور كار اجلاس كه از پيش تعيين شده، موضوعات بسيار مهمي هم در آن مورد بررسي قرار مي‌گيرد.
آيا موضوع سوريه هم در اين اجلاس مطرح مي‌شود؟
اين امر بستگي به ديدگاه شركت‌كنندگان در اين اجلاس و اين كه در دستور كار اجلاس چه موضوعاتي مطرح شده باشد، دارد. اگر منظور اين باشد كه آيا سندي در ارتباط با سوريه منتشر خواهد شد بايد گفت لازم است اين اسناد از قبل در پروسه‌اي كه وزراي خارجه طي كرده‌اند مطرح شده باشند كه در اين رابطه من اطلاعي از جزئيات ندارم، اما درباره اين كه آيا سران كشورها يا سران هيات‌هايي كه در اين اجلاس شركت مي‌كنند نسبت به مسأله سوريه مطالبي را بيان خواهند كرد بايد گفت قطعا بسياري از كشورها علاقه‌مند خواهند بود كه در نطق‌هاي خودشان نگراني خود را از وضعيتي كه در سوريه جريان دارد، بيان كنند و مي‌توان گفت موضوع سوريه يكي از موضوعات مهم در حوزه نطق‌ها و رايزني شركت‌كنندگان در اجلاس غيرمتعهدهاست.
به نظر شما چرا برگزاري اين اجلاس در تهران موجبات نگراني مقامات رژيم صهيونيستي را فراهم آورده است تا جايي كه حتي آنها به دبيركل سازمان ملل توصيه كرده‌اند از حضور در اين اجلاس خودداري كند؟
رژيم صهيونيستي به دليل تحولات ناشي از بيداري اسلامي و انقلاب‌هايي كه در حوزه‌هاي عربي انجام گرفته امروز در بدترين وضعيت خودش ـ وضعيت انزوا ـ قرار گرفته است. خيلي از فريادهايي كه رژيم صهيونيستي مي‌زند واقعا از سر ناتواني است و نه از سر قدرت و توانايي. به طور مثال تا پيش از انقلاب مصر، اسرائيل يك عقبه مطمئني در دوره رژيم حسني مبارك داشت، اما در حال حاضر اوضاع در كشور مصر برعكس شده است و آينده نگران‌كننده‌اي پيش‌روي رژيم صهيونيستي قرار دارد. مقاماتي كه در مصر و تونس با راي مردم روي كار آمدند اسلامگراياني هستند كه با بينش دقيق و درست تحولات منطقه را مي‌نگرند.
با نگاه به ضعفي كه بر رژيم صهيونيستي مستولي شده است، اين رژيم قدرت اقدام در حوزه‌هاي نظامي و اقدامات مشابه را ندارد و طبيعي است كه تلاش مي‌كند تا از ظرفيت سياسي و ديپلماتيك خودش براي محدودكردن كشورهايي كه روياروي اهداف توسعه‌طلبانه اين رژيم ايستاده‌اند و با آن مقابله مي‌كنند، استفاده كند. طبعا جمهوري اسلامي همواره با صداي بلند مخالفت خود را با اين رژيم نامشروع اعلام كرده و حمايت خودش را از مقاومت و فلسطين به اشكال مختلف بيان كرده است.
براي رژيم صهيونيستي كه تلاش‌هاي زيادي را به عمل آورده است تا كشورها را تشويق به اعمال فشار عليه جمهوري اسلامي كند، برداشتن گامي ولو كوچك در زمينه انزواي ايران حائز اهميت است و اين رژيم حداكثر تلاش خود را در اين باره خواهد كرد.
رژيم صهيونيستي تحمل برگزاري چنين اجلاسي را ندارد و تحمل پيشرفت‌هاي ايران در حوزه‌هاي سياسي در كنار ساير حوزه‌هاي علمي، فناوري و اجتماعي برايش بسيار سخت است. از اين رو اقدامات خود را در اين رابطه ولو در‌حد شعار و حرف به‌عمل مي‌آورد.
