ابوعلی حسین بن عبدالله بن سینا، مشهور به ابوعلی سینا و ابن سینا و پور سینا متولد (۳۵۹-۴۱۶ خورشیدی، ۳۷۰-۴۲۸ قمری، ۹۸۰-۱۰۳۷ میلادی) زادهٔ روستایی در نزدیکی بخارا است .
اين پزشک ایرانی الاصل، از مشهورترین و تاثیر گذارترینِ فیلسوفان و دانشمندان ایرانی اسلامی بود.وی ۴۵۰ کتاب در زمینههای گوناگون نوشته است که شمار زیادی از آنها در مورد پزشکی و فلسفه است. او مشهورترین دانشمند سرزمینهای اسلامی میداند که یکی از معروفترینها در همهٔ زمانها و مکانها و نژادها است. کتاب معروف او «قانون» است.
در تمام جهان لباس فارغ التحصيلي (دكترا) را به احترام “Avicenna” “آوی سنا” که همان “ابن سینا”ی ماست که لباس بلند رداگونه می پوشیده،مي پوشند، آن کلاه هم نشانه همان دستار است (کمی فانتزی شده) و منگوله آن نمادی از گوشه دستار خراسانی که ایرانی ها در قدیم از گوشه دستار آویزان می کردند و به دوش می انداختند.
ابن سينا در همدان درگذشت و 1 شهریور به احترام او روز پزشک نام گذاري شده است.
هیچ چیز در دنیا اتفاقی نیست.
کسی که به تمرینهای بدنی می پردازد به هیچ دارویی نیاز ندارد، درمان او در جنبش و حرکت است.
تعصب در دانش و فلسفه مانند هر تعصب دیگر نشانه ی خامی و بی مایگی است و همیشه به زیان حقیقت تمام می شود.
برخی چنان سرگرم میراث علمی گذشتگانند که فرصت مراجعه به عقل خود را ندارند و اگر فرصتی هم به دست آورند حاضر نیستند اشتباه ها و لغزش های آنان را اصلاح و جبران کنند.
نیک بخت ترین مردم کسی است که کردار به سخاوت بیاراید و گفتار به راستی.
انسان، هر زمان از پیشامدِ آینده درباره ی خود اندیشید و از آن، بیم و هراس در خاطرش نِشاند، آن خطر، زودتر او را تعقیب می کند.
موسیقی، صدای خداست.
هر کس عادت کند که بدون دلیل هر حرفی را باور کند، از صورت انسانی خارج است.