سویا

سویا یکی از بقولات است. نیام و دانه آن (لوبیا) غذای میلیون‌ها نفر را فراهم می‌کنند و در تهیه مواد شیمیایی نقش عمده دارند. سویا احتمالاً حاصل اهلی‌سازی گیاهی وحشی در شرق آسیا است. روغن استخراج شده از دانه‌های سویا یکی از مهم‌ترین انواع روغنها است. این روغن حاوی اسید لینولئیک بسیار بالایی است و به همین دلیل از آن نمی‌توان برای تهیه روغن سرخ کردنی استفاده کرد.^[۱] دانه سویا از لحاظ اسید آمینه میتونین نسبت به كنجد فقیر است اما از لحاظ اسید آمینه لیزین در سطح بالایی قرار دارد سویا بیش از سایر دانه ها به پروتئین حیوانی شباهت دارد. روغن سویا 49 درصد لینولئیك اسید و 25 درصد اسیداولئیك دارد. میزان پروتئین دانه سویا بسیار بیشتر از سایر دانه های روغنی است. ارقام زیر نشان دهنده تفاوت عمده سویا با سایر دانه های روغنی به لحاظ میزان روغن و پروتئین است. میزان پروتئین سویا30-50 درصد ،كلزا18-25 درصد، آفتابگردان 15-25 درصد، گلرنگ 15-25 درصد،كنجد 19-25 درصد، بادام زمینی 25-35 درصد می باشد

میزان روغن در سویا18-25 درصد ، كلزا40-50 درصد، آفتابگردان25-50 درصد، گلرنگ40-50 درصد ،كنجد25-45 درصد، بادام زمینی45-65 درصد می باشد.

همان طور كه ملاحظه می شود میزان پروتئین سویا دو برابر سایر دانه های روغنی است و البته درصد روغن آن نیز از سایر دانه های روغنی رایج كمتر است. وجود پروتئین زیاد سبب شده است كه كنجاله روغن كشیده شده آن برای تغذیه انسان بسیار مناسب باشد