به گزارش ICTPRESS ؛ این محققان به رهبری «پاولا حاموند» یک روکش پاششی ساخته‌اند که شامل ترومبین یک عامل لخته‌کننده یافته شده در خون است. اسفنج‌های روکش داده شده با این ماده، می‌توانند به طور پایداری ذخیره شوند و به آسانی به وسیله سربازان یا افراد امدادگر حمل شوند. این اسفنج‌ها را می‌توان همچنین در بیمارستان‌ها استفاده کرد.
روش‌های مرسوم برای نصف کردن خونریزی کنترل نشده از قبیل شریان‌بندها برای گردن و بسیاری از قسمت‌های دیگر بدن نامناسب هستند. در سال‌های اخیر دانشمندان راه‌های جایگزینی را بررسی کرده‌اند که همه آنها معایبی دارند. برای مثال چسب‌ها و مرهم‌های فیبرینی زمان مجاز نگهداری کمی دارند و می‌توانند سبب پاسخ ایمنی مضری شود، پودرهای زئولیت نیز به کارگیری‌شان تحت شرایط بادی مشکل است و می‌توانند باعث اثرهای سوختگی شدیدی شوند.
اکنون این محققان یک روکش زیستی نانومقیاس ساخته‌اند که شامل دو لایه متناوب پاشیده شده روی ماده‌ای مانند اسفنج است.
آنها کشف کردند که لایه‌های ترومبین – یک پروتئین طبیعی لخته‌کننده خون- و اسید تانیک -مولکول کوچک یافت شده به صورت طبیعی در چای- فیلمی شامل مقادیر زیادی از ترومبین عامل‌دار می‌دهند.
«دیوید کینگ»، جراح بیمارستان عمومی ماساچوست می‌گوید: مزیت مهم این روش پاششی این است که با روکش‌دهی حتی الیاف داخلی، امکان بسته‌بندی مقادیر زیادی از ثرمین را در اسفنج‌ها می‌دهد.
او اضافه می‌کند: همه مواد کنونی بندآورنده خونریزی از این محدودیت رنج می‌برند که نمی‌توان مقدار کافی از آنها را به مکان زخم‌شده تحویل داد و دلیل مهیج بودن این ماده جدید نیز این مزیت آن است.
به محض پاشیدن این روکش روی اسفنج‌ها، آنها را قبل از استفاده می‌توان برای ماه‌ها نگهداری کرد. این اسفنج‌های روکش‌داده شده در آزمایش‌هایی روی حیوانات، با فشار کم – فشار انگشت شست دست- برای ۶۰ ثانیه برای زخم‌هایی به کار برده شدند که خونریزی را سریعا بند آوردند.
