گروه ادب: عضو هيئت علمی دانشگاه الزهرا(س) علت اصلی عدم رواج آثار دينی در بين كتابخوانان را عدم شناخت آنان نسبت به اين آثار دانست و عنوان كرد: در اين راستا بايد راه عرضه، توسعه و ترويج اثرگذار آثار دينی را شناسايی كنيم.
|
بتول مشكين فام، عضو هيئت علمی دانشگاه الزهرا |
بتول مشكينفام، عضو هيئت علمی زبان و ادبيات عرب دانشگاه الزهرا(س) در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، با انتقاد از شيوه تبليغ و توزيع كتاب در كشور گفت: تبليغ و توزيع در حوزه كتابخوانی به ويژه آثار دينی بسيار موثر است. تا هنگامی كه كتاب معرفی نشود خواننده نخواهد فهميد كه نويسنده مورد نظرش چه اثری را منتشر كرده است. اما اين مسئله در كشور ما چندان مورد توجه قرار نمیگيرد.
وی با اشاره به وضعيت ترجمه در كشور گفت: برپايی جلسات نقد برای آشنايی با آثار ترجمه شده بسيار موثر است. در اين راستا جلسات نقد بايد با حضور مترجم برپا شود و به سطح دانشگاهها و مراكز علمی انتقال داده شود؛ چرا كه در اين شرايط است كه جذابيت اثر نمايان میشود. نگارش يك وجه ماجراست و نقد و توزيع و تبليغ هم وجه ديگر آن را تشكيل میدهد.
وی افزود: اگر همراه با ترجمه، نقد هم داشته باشيم، لايههای فنی كار بيشتر نمايان میشود و اين موضوع باعث جذب خوانندگان خواهد شد. صدا و سيما هم در اين حوزه نقش اساسی دارد. متاسفانه بخشهای تلوزيونی عليرغم تاثيرگذاری فراوانی كه در اين حوزه دارند، نسبت به راديو كمتر كار كردهاند.
مشكينفام با اشاره به اينكه فضای ذهنی جوانان نسبت به رمانهای دينی آماده نيست، اظهار كرد: اقبالی كه برای يادگيری زبان انگليسی هست برای زبان عربی وجود ندارد؛ در حالی كه زبان عربی، زبان دوم كشورمان است و اين نوع فرهنگسازی و بستر فرهنگی باعث شده است نگاه ما نسبت به اين زبان توسعه پيدا نكند؛ در حالیكه اين تعامل اگر نزديكتر باشد حركت فرهنگسازی بهتری صورت خواهد گرفت. اگر مراودات افزايش پيدا كند و ما بتوانيم جلسات مشترك ادبی برگزار كنيم میتوانيم در اين حوزه موفق باشيم.
وی، وضعيت آثار ادبی فارسی را در كشورهای عربزبان نامطلوب دانست و گفت: كشور مصر در اين زمينه بسيار فعال عمل كرده است. در مصر هزار دانشجوی عربزبان وجود دارد كه اين آمار فوقالعاده است، اما به خاطر 30 سال انقطاعی كه بين فرهنگ ما و مصريان به وجود آمده میبينيم كه در اين حوزه بسيار ضعيف عمل شده است؛ چراكه فارسی را از ايرانيان نياموختهاند. در سوريه هم آثاری در اين زمينه ارائه شده است كه آنها هم چندان قوی عمل نكردهاند.
اين مدرس، راهكار اساسی برای تقويت ترجمه آثار دينی برای عرضه در ديگر كشورها را حضور دو مترجم از زبان مبدأ و مقصد در ترجمه يك اثر اعلام كرد و گفت: در هر ترجمه حتما بايد دو نفر كار كنند، يعنی يك شخص از زبان مبدأ و يك شخص از زبان مقصد حضور داشته باشد يا موسساتی كه در اين حوزه كار میكنند بايد روی آثار ترجمه كنترل و نظارت داشته باشند.
|