نگاه روز: وقتی سیدجلال بازیساز می شود!

 

- در روزیکه ترکیب شگفت انگیز ابتدایی قرمزپوشان ، همه مسؤلیت نتیجه بازی را متوجه سرمربی کرده بود ، پرسپولیس باز هم باخت تا اینبار چرخش همه قلمها و نگاهها به سوی مرد پرتقالی درمانده ای باشد که خود کرده اش را هیچ تدبیری نشد

تغییرات پی در پی ترکیب سرخپوشان در چهار بازی گدشته ، به علاوه خارج شدن تفکرات تنها دستیار ایرانی آشنا به اوضاع تیم ، به آنجا رسید که با بیرون ماندن کریمی ، نوری ، مهدوی کیا و علی عسگر ، پرسپولیس عملاً در خط میانی از لحاظ خلاقیت خلع سلاح شد . آنچه از مالکیت توپ در پایان بازی به نفع قرمزپوشان ثبت شد شامل یک سری پاسهای کوتاه و بی فایده و ارسالهای بلند سید جلال بود که در نبود هافبکهای بازیساز ، بالاجبار گاهی تا نیمه زمین هم جلو آمد و اتفاقاً چند توپ خوب هم لو داد

مانویل ژوزه باید بداند که این سبک فوتبال قبلاً در ایران ابداع شده است . سیستم آشنای علی اصغری مبتنی بر ارسالهای بلند از هر جای زمین به روی دروازه مقابل به امید اتفاقات بازی و اشتباهات حریف ، همان فوتبال تصادفی ای است که در دهه شصت اتفاقاً جواب هم میداد ، اما این روزها در پرسپولیس کهکشانی سال 91 منسوخ و باطل به نظر میرسد . ژوزه در قحطی هافبک طراح و در روزگاری که قرمزپوشان حسرت خریدهای پرشمار مدافعین و مهاجمین خوش آب و رنگ ابتدای فصل را میخورند ، ظاهراً تصمیم به حذف بازیسازی از خط هافبک گرفته و اساس بازی تیم را بر طراحی ضد حمله گونه حملات از خط دفاع نهاده است . در حالیکه بنگر ، حسینی و نورمحمدی نشان داده اند که توانمندی پاس دهی و بازیسازیشان فقیرتر از این حرفهاست که سیستم بازی تیم بر این مبنی چیده شود

در بازی ضعیف پرسپولیس خبری از شوتزنی ، ارسالهای قابل اعتنا و کارهای ایستگاهی هماهنگ هم نبود . اصولاً وقتی 4 بازیکن برای اولین بار در ترکیب اصلی تیم قرار میگیرند ، نباید هم انتظار برنامه های هماهنگ تاکتیکی را داشت

به نظر می آید سردرگمی و اضطراب حاکم بر کادر فنی ناآشنای سرخپوشان مزید برعلت شده تا جایی که هم اکنون بسیاری از هواداران ، قادر به چیدن ترکیب مقبولتری از بازیکنان تیم هستند !