در زمان برگزاری بازی‌های المپیک، نگاه افکار عمومی از جنگ منحرف شده و رسانه‌ها، کمتر به این موضوع می‌پردازند.
سایت "زد کامینیوکیشن" در مقاله‌ای به قلم "دنی اسکچر" می‌نویسد؛ "ژوهانسبورگ" آفریقای جنوبی؛ هدف از تاسیس المپیک به شکل امروزی آن، پایان دادن به جنگ در میان ملت‌ها بود. تصور می‌شد که با شروع مسابقات، طرف‌های درگیر به احترام آغاز المپیک، سلاح‌های خود را زمین می‌گذارند. اتفاقی که امروزه شاهد آن نیستیم.
*استفاده ابزاری از المپیک
در سال 1936 "ادلف هیتلر" از المپیک "برلین" به عنوان ابزاری در جهت نمایش آرمان‌هایش استفاده کرد. امروز نیز برگزاری بازی‌ها در "لندن" به ویترین نمایش اتحاد و سرگرمی بدل شده است. در حالی‌که غول‌های رسانه‌ای جهان، چشم خود را بر روی واقعیتی به نام جنگ بسته‌اند و تنها به پوشش خبری برتری افراد در میادین سیاسی و ورزشی می‌پردازند.
*ورزش جایگزین جنگ
در حالی‌که شبکه‌های تلویزیونی، بر سر کسب سود بیشتر و جایگاه بهتر با یکدیگر رقابت می‌کنند، بازی‌های المپیک، حس وطن پرستی افراد را تقویت می‌کند. از سوی دیگر،"یوری آوروی" فعال صلح "اسرائیلی" پا را فراتر نهاده و اظهار می‌دارد که المپیک، جایگزین جنگ شده است. همچنین "کنراد لرنز" دانشمند "اتریشی" که مطالعه رفتار حیوانات را مبنای شناخت رفتار انسان قرار داده است، مدعی است که ورزش جایگزین جنگ است.
*غریزه تجاوزگری انسان
خوی نجاوزگری در فطرت انسان نهان است. این غریزه، در زمان کمبود منابع حیاتی بر روی زمین، موجبات حفظ نسل بشر را فراهم کرده است. در آن زمان، انسان خوی حیوانی داشته و از قلمرو خود در مقابل متجاوزین دفاع کرده است. به اعتقاد "لرنز"، خوی تجاوزگری آنقدر قدرتمند است که تقریبا نمی‌توان آن را از بین برد. بنابراین، انسان باید به دنبال جایگزینی بی‌خطر برای‌آن باشد که ورزش یکی از آن‌هاست. ناگفته پیداست که این شرایط، در زمان نواختن سرود ملی کشور‌ها و به اهتزاز درآمدن پرچم‌ها دیده نمی‌شود.
*دنیای رمز‌آلود خبر
زمانی که از دنیای ورزش پا به دنیای خبر می‌گذاریم، با فضایی غبارآلود روبه‌رو می‌شویم که در آن، سیاست مداران مشغول بازی‌های پنهان خود هستند. در دنیای اخبار کمتر با شفافیت مطالب رو به رو می‌شویم، در عوض، تعابیر و اصطلاحات رمز‌آلود به وفور در آن خودنمایی می‌کنند. در چنین فضایی، دوری از چشم همگان در اولویت است.
*شیوه بهتر برای ارضای حس کنجکاوی
ناگفته پیداست که ارضاء حس کنجکاوی با تماشای برنامه‌هایی در مورد کاوش "مریخ" به مراتب از تصاویر نبرد در "سوریه" لذت بخش‌تر است.
* رسانه‌های آمریکا به ارسال سلاح از "قطر" و "عربستان" به "القاعده" سوریه کوچکترین اشاره‌ای نمی‌کنند
در جهت جلب حمایت جامعه جهانی از سیاست "آمریکا" در جنگ بی‌پایان با تروریسم و دفاع از حقوق مردم "سوریه"، "کلینتون" به "آفریقای جنوبی" سفر کرده است. بحران "سوریه" و تلاش شورشیان در جهت دستیابی قدرت، به این روش از رسانه‌های آمریکا پخش می‌شود. گفتنی است این رسانه‌ها، به ارسال سلاح از جانب "قطر" و "عربستان" به اپوزیسیون که "القاعده" از آن حمایت می‌کند، کوچکترین اشاره‌ای نمی‌کنند.
*ملاقات "کلینتون با "ماندلا"
در حالی که وزیر امورخارجه آمریکا، در ملاقات با "نلسون ماندلا" از استقبال گرم او تشکر می‌کند، "گراسا ماشل" (همسر ماندلا) و "مری رابینسون" (نخست وزیر اسبق ایرلند) به دلیل تلاش آمریکا در به بن‌بست کشاندن مذاکرات "کوفی عنان" برای دستیابی به راه‌حل مسالمت‌آمیز در بحران سوریه، به شدت از آمریکا انتقاد کردند (فرستاده "الجزایری"، جایگزین "عنان" شد. به خاطر آورید که درجریان گروگانگیری سال 1981 "ایران"، فرستاده "الجزایری" موجبات آزادی گروگان‌های آمریکایی را فراهم کرد).
*تلاش "آمریکا" برای حمله به "سوریه"
همزمان آمریکا قصد دارد با فشار بر مجمع عمومی سازمان ملل، پرونده سوریه را به شورای امنیت ارجاع دهد تا از این طریق، زمینه حمله به این کشور فراهم شود. با این حال، "روسیه" و "چین" با استفاده از حق وتو مانع از این امر شدند. مجله فرانسوی "لنویل آوزروتق"، با انتقاد از سیاست مسکو، آن را متحدی سرسخت ارزیابی می‌کند که در مواردی با جامعه جهانی همراهی کرده است. این مجله در ادامه می‌نویسد که آمریکا بیشتر از کشور‌های دیگر، از حق وتو استفاده کرده است.
*پنهان کاری در رسانه‌های غرب
تلاش "ایران" در جهت پایان دادن به درگیری‌ها و نشست مسکو که شورشیان به آن دعوت نشده‌اند، از جمله مطالبی است که در رسانه‌های آمریکایی به آنها پرداخته نمی‌شود.
*دیدگاه "روسیه"
به گفته مقامات روسیه، این کشور خواستار توقف بی‌قید و شرط درگیری‌ها، پایان دادن به درد و رنج مردم سوریه و احترام به خواست تمامی سوری‌ها از طریق گفتگوی سیاسی صلح‌آمیز است. به نوشته "ورلد کرانچ"، تنها کسانی با گفتگو‌های گسترده سیاسی در سوریه مخالفت می‌کنند که سرنگونی دولت سوریه را خواستارند. از این رو رسانه‌ها، مذاکرات دیپلماتیک را بی‌نتیجه می‌دانند.
* دفاع "روسیه" از "سوریه" در سازمان ملل
دفاع روسیه از سوریه در سازمان ملل، باعث عدم اعمال تحریم بر ضد آن کشور و ممانعت از حمله نظامی بین‌المللی شده است.
*وضع تحریم‌های جدید بر ضد "سوریه"
این شرایط تا چه زمانی ادامه می‌یابد؟ واشنگتن در صدد مداخله بیشتر در سوریه است (جدای از کمک‌های مالی آشکار و حمایت‌های پنهان). در این راستا و به منظور ارتقای نفوذ خود به عنوان فرمانده کل نیروها، "اوباما" این هفته، تحریم‌های جدیدی بر ضد سوریه وضع کرد.
*اهداف دیپلمات‌های غربی
همان گونه که انتظار می‌رفت، اسرائیل از نخستین کشورهایی بود که راه‌حل مسالمت آمیز "ایران" در حل بحران سوریه را، مورد انتقاد قرار داد. روزنامه "جروزالم پست" به نقل از منابع نامعلوم می‌نویسد؛ "دیپلمات‌های غربی با بی‌توجهی به کنفرانس، دو هدف را دنبال می‌کنند، از یک سو، آنان سعی دارند نگاه افکار عمومی را از کشتارها در سوریه منحرف سازند، از سوی دیگر، هدف آنها حفظ "اسد" بر مسند قدرت است.
*اظهارات دیپلمات‌های غربی ناشناس
به گفته یک دیپلمات غربی، حمایت "ایران" از حکومت "اسد"، قابل مقایسه با تلاش برای ایجاد وحدت میان احزاب سوری نیست. با این حال، اگر از موضوع سرنگونی حکومت "اسد" بگذریم، دیدگاه و هدف دیپلمات‌های غربی ناشناس یا حتی ساختگی در مورد بیان موضوعی همچون اتحاد، روشن نیست. به گزارش "سیتل پست انتلیجنسر"، اکنون بیم آشوبی همچون آشوب "لیبی" می‌رود. آشوبی که منجر به درگیری‌های خونین، سرنگونی "قذافی" و کشته شدن افراد بی‌گناه شد و با وجود برگزاری انتخابات، تردید‌ها ادامه یافت.
*سفر وزیر امور خارجه "سوریه" به"اردن"
به گفته مقامات اردنی، وزیر امور خارجه سوریه که به اردن سفر کرده است، به زودی به سوریه باز می‌گردد. همزمان،"دیلی نیوز" چاپ لبنان، به وضعیت پناهندگان سوری در صحرای اردن اشاره می‌کند. به نوشته این روزنامه، آوارگان سوری نه تنها به آزادی نرسیده‌اند بلکه در اردوگاه آوارگان با مار، عقرب و طوفان مواجه هستند.
*توجه مردم به المپیک
اعتقاد من این است که اغلب مردم درگیر بازی‌های المپیک هستند و کمتر کسی به بحران سوریه اهمیت می‌دهد. شاید یک نفر پیدا شود که بپرسد چگونه المپیک می‌خواست صلح را در جهان برقرار کند.
