این ماه رمضان یعنی یک ماه کنار گذاشتن هوای نفسانی و حتی خوردن و آشامیدن، بزرگ‌ترین موفقیتی است که انسان در برابر هوای نفس به دست می‌آورد.
همزمان با روز عید سعید فطر و در بیست‌و دومین سالروز بازگشت آزادگان سرافراز به میهن اسلامی، متن سخنرانی «سید آزادگان»، حجت‌الاسلام مرحوم «سید علی اکبر ابوترابی» تقدیم مخاطبان خبرگزاری فارس می‌شود. این سخنرانی در عید فطر سال 67 و در جمع اسرای اسارتگاه تکریت 5 ایراد شده است.
***
انشاءالله بودن در کنار هم‌وطنان عزیز با عزت و سربلندی همه هم‌وطنان عزیزمان و سلامتی خانواده‌‌های افتخار آفرین و برگشت افتخارآمیز شما به وطن را خداوند عنایت کند...
برادران عزیز! امت‌ها و ملت‌ها به مناسبت‌هایی عید می‌گیرند و آن روز را روز سرور و شادی‌شان قرار می‌دهند. یکی از بزرگ‌ترین اعیاد ما امروز است و با قدری دقت به این واقعیت می‌رسیم که اگر انسان‌ها بنا باشد عیدی داشته باشند، چه آنها که ایمان دارند و چه آنها که ایمان ندارند، امروز را باید بهترین اعیادشان قرار دهند.
چرا؟برای اینکه انسان‌ها خواستار عزت و شرف و سلامتی محیط و موفقیت آن جمعشان ـ چه کوچک و چه بزرگ ـ هستند و سلامتی هر انسانی بستگی به این دارد که از قید و بندهای نفس بیرون بیاید و چراغ عقل، ملاک و معیار حرکت او در زندگی باشد و آن انسان‌هایی از چنگ هوای نفس می‌‌توانند رهایی پیدا کنند که با هوای نفس دست و پنجه نرم کنند.
والا اگر انسانی، نفس را رها بگذارند، هر روز او را به مصیبت می‌نشاند تا هر روز انگشت ندامت بگزد و پشیمان باشد که این‌ها چه بود؟ خواسته دل بود! لذا باید با این هوای نفس که انسان را به این مصیبت‌ها می‌نشاند، هر چند وقت یکبار دست و پنجه‌ای نرم کرد که انسان ببیند آیا می‌تواند در مقابل هوای نفسانی چیره بشود؟
این ماه رمضان یعنی یک ماه کنار گذاشتن هوای نفسانی و حتی خوردن و آشامیدن، بزرگ‌ترین موفقیتی است که انسان در برابر هوای نفس به دست می‌آورد. لذا اگر امروز عید می‌گیریم به این مناسبت است و اگر می‌گوییم به این مناسبت عید گرفتیم، مورد تحسین دیگران قرار می‌گیریم و آنها آرزو می‌کنند اگر روزه‌ای می‌گیرند، جمعشان چنین توانی در مقابل هوای نفس داشته باشد.
عید می‌گیریم که توانستیم در مقابل هوای نفس، قدرت خود را به نمایش بگذاریم. به خاطر سی روز روزه عید نمی‌گیرم! در واقع عید ما آن روزی است که این توانایی و امکان را در راه خدمت به انسان‌ها به کار گیریم و آنجا که هوای نفس و طمع می‌خواهد حقوق دیگران را زیر پا بگذارد، بتوانیم بر هوای نفس غلبه کنیم. این سرآغاز حرکتی است که در آینده در پیش داریم.
خداوند شما را سلامت بدارد که با چنین توانی بر هوای نفس غلبه کردید. اگر انسان بی‌بند و بار شود و بخواهد همین طوری عمل کند، مثل انسان پرتوان و قدرتمندی است که مسئله عقل برایش مهم نیست. انسان زمانی قدرت و نیرومندی‌اش را پیدا میکند که ملاک حرکتش، عقل و چراغ راهنمایش دلایل عقلی باشد.
خداوند شما را سلامت بدارد که با چنین عزت و شرفی، در همه حال بر هوای نفسانی غالب باشید و آنجایی که لازم است چهار چرخش را قفل کنید. انسان‌هایی که تأثیرات و ندامت‌ها دامن‌گیرشان می‌شود، این اظهار ندامت‌ها و تأسف‌ها شخصیت واقعی آنها را پیش خودشان خرد میکند و توانایی کار و قدرتمندی را از آنها می‌گیرد و اگر خودم را روزی هزار بار سرزنش و ملامت کردم، دیگر شخصیتی نمی‌ماند؛ مگر اینکه روزی به جای این ندامت‌ها بتوانم جلوی خودم را بگیرم. آن وقت شخصیت انسان متبلور می‌شود. چنین انسانی می‌تواند تمام سعی خودش را به کار گیرد و در زندگی پیشرفت داشته باشد.
خداوند شما را سلامت بدارد که با چنین عزت و شرفی به خواسته‌های ارزشمند خودتان برسید و عمری با عزت داشته باشید و مایه آبروی خود و خانواده باشید. نمونه ایران و ایرانی باشید.
