پنج دليل براي قهرماني رئال مادريد در لاليگا

 اکنون پپ گوارديولا رفته و مادريد فرصت آن را دارد که چرخه پيروزي خود را آغاز کند. مورينيو قراردادي بلندمدت در پايان فصل گذشته بست و برنامه دارد که رئال را به سطح حتي بالاتري برساند.

ليگ قهرمانان ديگر چالش مورينيو است، اما مربي پرتغالي حواسش به ليگ داخلي هم هست. تيم او هماني است که بود؛ مشتاق و گرسنه مانند هميشه، و علاقمند به اين هک نشان دهد موفقيت فصل پيش زودگذر نبوده بلکه آغاز موضوعي است خاص.

اين پنج دليل است که چرا رئال مادريد در فصل 13-2012 مي‌تواند فاتح لاليگا شود:

 تيم رئال مادريد فصل جديد را در فرمي حيرت‌انگيز آغاز مي‌کند. بازيکناني مانند آنخل دي‌ماريا، مسعود اوزيل و کريستيانو رونالدو سريع‌تر و باطراوت‌تر از ديگران هستند. به علاوه، فابيو کوئنترائو توانسته اعتماد به نفسش را که در اکثر ديدارهاي فصل قبل نداشت به دست بياورد و آماده نبرد با مارسلو بر سر حضور در ترکيب اصلي است.

بارسلونا به‌شدت متکي است به نبوغ ليونل مسي و استمرار چابي و آندرس اينيستا؛ اما رئال مادريد تشکيل شده از يک رهبر – رونالدو – و لژيوني از فوتباليست‌ها که آماده‌اند پا به بالاترين سطح بگذارند. مجموع اين بازيکنان فوق‌العاده مساوي است با مجموعه‌اي عملا بي‌نقص.

 هنگامي که ژوزه مورينيو به اسپانيا رفت، به نظر مي‌رسيد آشفتگي به او هم رسيده. اما با گذر زمان و کسب دو قهرماني (جام حذفي 11-2010 و لاليگاي فصل پيش)، آرامش و ثبات به باشگاهي رسيد که سال‌ها با مشکل ابهام و بلاتکليفي، و حتي پريشاني روبرو بود.

مربي پرتغالي که قراردادش را تا سال 2016 تمديد کرده، تيمي جوان، جاه‌طلب و متعهد در اختيار دارد. تيم همچنين توانسته ضعفش در ليگ قهرمانان را به تاريخ بسپرد. آنها شش سال پياپي بود از مرحله يک‌هشتم نهايي جلوتر نمي‌رفتند.

اروپا اکنون به رئال مادريد احترام مي‌گذارد. اين را مي‌توان در زمين ديد. پروژه آنها به انسجام رسيده و فلورنتينو پرس کنترل کامل تيم را به مربي تيم سپرده. فوتبال از مورينيو سپاسگزار است و رئال مادريد آماده تاختن به پيش است.

 بارسلونا شکست‌ناپذير به نظر مي‌رسيد. هربار کاتالان‌ها به رئال مادريد مي‌رسيدند برتر بودند. اما فوتبال هميشه دوره‌اي است و اين بار لبخند روي لبان افرادي نشست که سال‌ها ناراحت بودند. فتح جام حذفي در اولين فصل مورينيو به باشگاه اين باور را داد که شکست بارسلونا امکان‌پذير است. کنترل کاتالان‌ها بر بازي در هر ال‌کلاسيکو کاهش مي‌يافت، تا جايي که مادريد به نوکمپ رفت و مردان پپ گوارديولا را شکست داد؛ آن هم در شرايطي که به نظر مي‌رسيد ممکن است قهرماني از دستان رئال بلغزد. کريستيانو رونالدو در حالي ورزشگاه را ترک کرد که تماشاگران ساکت بودند. آن سد رواني ديگر شکسته شده.

امروز اوضاع کاملا متفاوت به نظر مي‌رسد. مردان مورينيو به بخت خود باور دارند و ديگر از بارسلونا نمي‌ترسند. اين روي اعتماد به نفس بارسلونا هم تاثير مي‌گذارد. آنها ديگر برتري فصل‌هاي گذشته را ندارند.

   121 گل در فصل 12-2011 رئال مادريد در لاليگا نشان مي‌دهد که ما تيمي نابودگر را به نظاره نشسته‌ايم. مورينيو را در زمان ورود به اسپانيا مربي دفاعي نام نهاده بودند اما اين مربي پرتغالي تيمي ساخته که مي‌تواند بهترين رقيبان را هم در يک‌سوم نهايي‌شان درهم بشکند.

خط حمله مادريد تماشايي است، به‌ويژه اگر روي سه‌گانه اصلي‌شان تمرکز کنيم: رونالدو، گونسالو ايگواين و کريم بنزما. اين سه 89 بار در ليگ فصل گذشته گل‌زني کردند. يعني بهتر از تمامي تيم‌هاي لاليگا. اگر آنها در همين سطح بمانند توقف‌ناپذيرند.

  پپ گوارديولا در انتهاي فصل گذشته از کشتي بارسلونا بيرون پريد. او دوران فوق‌العاده موفقي را در بارسلونا سپري کرد. او جايش را به تيتو ويلانووا داده، اما مربي جديد هرچند همان انگاره‌هاي دوست و هم‌تيمي سابقش را دارد با اين حال شايد آماده نبرد طولاني و شديد با مورينيو نباشد؛ هم از نظر فوتبالي و هم از نظر رواني.

مربي جديد بارسلونا هنوز فردي شناخته‌نشده است. و اين مقابل رقيبي که به‌شدت در اوج است و روحيه‌اش در آسمان‌هاست بي‌نهايت خطرناک است. ويلانووا گوارديولا نيست و هرگز هم نخواهد بود. در هنگامي که نوکمپ به گذشته افتخارآميز اخيرش مي‌بالد و به زمان حال با ديده ترديد مي‌نگرد، رقيبشان در سانتياگو برنابئو اعتمادش به مورينيو را پيش از فصلي تصويب کرد که مي‌تواند براي رئال مادريد تاريخي باشد.