وقتي بچه‌ها كوچك هستند، نقش پدر و مادر با دوران نوجواني و جواني آنها متفاوت است؛ در آن روزها بچه‌ها هميشه در آغوش پدر و مادر هستند و با نوازش و محبتشان سرگرم مي‌شوند؛ اما با گذشت سال‌ها و بزرگ‌تر شدن‌شان، همه چيز تغيير مي‌كند؛ حالا نوجوان 14 ساله‌اي كه پسر شماست با پسر بچه يك ساله‌اي كه سرش را روي شانه شما مي‌گذاشت و به خواب مي‌رفت، زمين تا آسمان فرق دارد. پس شما هم بايد به شيوه مخصوص او نزديكش شويد و با او صحبت كنيد.
متخصصان مي‌گويند نبايد بگذاريم شانه‌هايي كه يك روز مكاني براي آرامش كودكان بوده است، حالا تبديل به مكاني سرد و بي‌احساس شود. همچنين بايد بدانيم نوجوانان نه تنها نياز دارند كه به آنها رسيدگي كنيم، بلكه دوست دارند دائم به آنها يادآوري شود كه چقدر براي ما عزيزند و چقدر به فكر آنها هستيم.
تغيير رفتار نوجوانان را جدي بگيريد
در اين دوران احساسات و افكار نوجوانان تغيير مي‌كند و به همين دليل نقش والدين پررنگ‌تر و حياتي‌تر از قبل مي‌شود. حالا پدر و مادر بايد با روشي صحيح و مناسب سعي كنند اعتماد به نفس كودك را افزايش دهند و از او مراقبت كنند. در اين سال‌ها، پدر و مادر بايد آماده برخوردهايي باشند كه گاه غير طبيعي به نظر مي‌آيد. اما آنها تنها كساني هستند كه مي‌توانند مشكلات فرزندشان را حل كنند.
بنابراين مهم است كه رابطه‌اي قوي و محكم با نوجوان خود داشته باشيد؛ والدين بايد از فرزندان درباره دوستانشان بپرسند و اطلاعاتي دقيق و درست از آنها داشته باشند. به همين دليل وقتي او از مدرسه و دوستانش تعريف مي‌كند يا از آنها شكايتي دارد يا حتي وقتي مي‌خواهد از معلمش گله كند بايد به حرف‌هاي او با دقت گوش كنيد.
همچنين وقتي نوجوان مي‌خواهد تجربه‌اي جديد به دست بياورد، نبايد او را از اين كار منصرف كنيد، بلكه بهترين كار اين است كه درباره اتفاقاتي كه در جريان است با او صحبت كنيد. پس از آن نيز به او يادآوري كنيد مسووليت تمام كارهايش را بايد خودش بپذيرد؛ البته والدين هم بايد هميشه كنار او حضور داشته باشند و در موقع نياز به نوجوان كمك كنند.
والدين، مهم‌ترين و اساسي‌ترين نقش را دارند
حالا كه فرزند شما تغيير رفتار داده است و ديگر مانند گذشته برخورد نمي‌كند، نقش شما مهم‌تر از قبل مي‌شود. در اولين مرحله حواستان باشد با همسرتان هماهنگ باشيد. پدر و مادر هيچ وقت نبايد نظريه‌هايي متفاوت و حتي گاه متضاد داشته باشند. چون با اين كار نوجوان سردرگم مي‌شود و ديگر از آنها راهنمايي نمي‌خواهد.
در ضمن فراموش نكنيد همان‌طور كه رفتار نوجوان تغيير مي‌كند، شما هم بايد شيوه برخوردتان را با او تغيير دهيد؛ البته هميشه بدانيد نوجوان با اين‌كه ديگر خيلي كوچك نيست، اما هنوز هم فرزند شماست و به توجه و رسيدگي نياز دارد. پس هميشه رابطه‌اي دوستانه و صميمي با او برقرار كنيد تا مشكلات كاهش يابد.
