آلومینیوم هرمزگان - راه آهن تهران
ورزشگاه خلیج فارس
تعداد تماشاگران : 10 هزار نفر
داور : سعید بخشی زاده
ترکیب آلومینیوم هرمزگان : لوییز فرناندو ، وحید عسگری ، محمرضا ناصحی (رسول پیرزاده در دقیقه ی 74) ، بهنام داداشوند ، مهدی محمدزاده ، داسیلوا ، تیغ نورد ،انریکو دسوزا ، میثم مجیدی ، داوود دانش دوست ، سعید رهرو (امجد شکوه مقام در دقیقه ی 80)
سرمربی : اکبر میثاقیان
ترکیب راه آهن تهران : محمد محمدی (فرشید کریمی در دقیقه ی 2+90) ، پیروز قربانی ، نورمحمدی ، زارعی ، سیدعلی حسینی (جهانگیر عسگری در دقیقه ی 60) ، علیرضا عباسفرد ، مجتبی شیری ، بهادر عبدی ، پاشایی (فرزاد آشوبی در دقیقه ی 45) ، محمدرضا مامانی ، کریمی
سرمربی : علی دائی
اخطار : کارت زرد برای رضا ناصحی در دقیقه ی 53 ، کارت قرمز برای وحید عسگری در دقیقه ی 53 ، کارت قرمز برای محمدرضا مامانی در دقیقه ی 54 ، کارت زرد برای علیرضا عباسفرد در دقیقه ی 58 ، کارت زرد برای داسیلوا در دقیقه ی 80 ، کارت زرد برای میثم مجیدی در دقیقه ی 6+90
گل : علیرضا عباسفرد در دقیقه ی 47 ، سید رضا ناصحی در دقیقه ی 50 ،
شرح گل ها :
آلومینیوم 0 - راه آهن 1 : آلومینیوم در نیمه‌ی اول گرچه در بین بد و بدتر ، بد بود ، اما اشتباه لوئیز فرناندو سانتوس ، دروازه‌بان این تیم روی سانتر نورمحمدی کار دست این تیم داد تا این راه‌آهن باشد که با ضربه‌ی سر بی‌نقص عباسفرد به گل برسد و تیم برتر میدان لقب گیرد. حالا این تیم آلومینیوم است که بدتر است.
آلومینیوم 1 - راه آهن 1 : آلومینیوم همچون بازی با فولاد در فاصله‌ی سه دقیقه گل میهمان را پاسخ داد. پاس عمقی که از سوی یاران آلومینیوم برای ناصحی ارسال شد ، با تعلل مدافعین حریف روبرو شد و ناصحی نیز قدر این موقعیت را با یک بغل پای زیبا دانست و توپ را با تور دروازه‌ی راه‌آهن آشنا کرد تا شادی شاگردان دائی بیش از سه دقیقه به طول نینجامد.
شرح بازی :
در پانزده دقیقه‌ی ابتدائی بازی شاید کمتر شاهد دیداری جذاب و پرحادثه از دو تیم راه‌آهن و آلومینیوم بوده‌ایم. دو تیم با کمال احتیاط به محک زدن یک دیگر مشغول هستند. راه‌آهن و آلومینیوم با جنگ در میانه‌ی میدان به دنبال یافتن موقعیتی هستند که با اشتباه حریف رقم بخورد.
بازی این دو تیم آنقدر کم افت و خیز بوده است که باید ضربه‌ی ایستگاهی رضا ناصحی را که با اختلاف بسیار کم از کنار دروازه رد شد را نیز به عنوان یک موقعیت گل اعلام کنیم و به تبع آن آلومینیوم را برتر بدانیم ! البته این حرف چیزی شبیه اغراق است زیرا این بازی تقریبا به دور از زیبائی‌های معمول فوتبال دنبال می‌شود و تیم برتری را تا پایان دقیقه‌ی 35 نداشته است.
هرچند میزبان با نفوذ از جناحین و انجام سانترهایی یک برتری نسبی را خیلی اندک داشته است و در میان بد و بدتر ، بد بوده است.
شاید بزرگ‌ترین اتفاق‌های این دیدار اعتراض‌هایی بود که یاران آلومینیوم و راه‌آهن به داوری داشتند. این اعتراض در دقیقه‌ی پایانی نیمه اول زمانی که ناصحی با نفوذ به محوطه‌ی جریمه به زمین افتاد و متوقف شد ، به اوج خود رسید و این التهاب به نیمکت آلومینیوم نیز رسیده بود. البته قضاوت در مورد این صحنه در حیطه‌ی کارشناسان داوری است و فقط انعکاس اعتراض‌های بازیکنان آلومینیوم جنبه‌ی خبری داشت نه صحت یا عدم صحت اعلام ضربه‌ی پنالتی.
دلیل کم افت و خیز بودن بازی‌های آلومینیوم هرچه هست به نظر قابل بررسی است ، چرا که بازی برابر آلومینیوم به چالش بزرگی تبدیل شده است که تیم‌های هجومی همچون فولاد نیز در برابر این تیم دچار مشکل گلزنی می‌شوند. شاید این مساله از برترین بودن خط دفاعی آلومینیوم باشد اما تمرکز دفاعی و برتر بودن در این زمینه وقتی معنی می‌یابد که حداقل در آن واحد در بقیه خطوط از جمله خط میانی نیز قوت خاص داشته باشد و بتواند ترتیب ضدحملاتی تاثیر گذار را بدهد. مشابه همان تفکراتی که دی‌متئو در چلسی اجرا کرد. چلسی دی‌متئو بسته و بسیار تدافعی بازی کرد ، اما با داشتن هافبک‌های توانمندی توانست در امر گلزنی نیز موفق باشد و در نهایت بتواند تیمی همچون بارسلونا را به زانو درآورد. حال دلیل کم گل بودن بازی‌های آلومینیوم هرچه هست ، برتر بودن این تیم در خط دفاع تنها دلیل آن نخواهد بود.
نیمه‌ی دوم آنقدر طوفانی آغاز شد و آنقدر ناگهانی یخ بازی شکسته شد که همه‌ی اتفاقات جذاب و حاشیه‌ای به یک‌باره و به دنبال هم رخ داد ، ابتدا گل‌های دو تیم و سپس جنجال دو تیم.
پس از گل تساوی آلومینیوم ، رضا ناصحی برای دومین بار متوالی صاحب توپ و موقعیت شد ، اما این‌بار محمد محمدی با واکنش خود از دبل ناصحی جلوگیری کرد. در همین حین محمدی و ناصحی با یکدیگر درگیری را آغاز کردند که دو اخراجی را تاوان داشت. محمدرضا مامانی به یک‌باره ملتهب شد و با یک ضربه بازیکن حریف را هل داد و این باعث شد تا وحید عسگری نیز با ضربه‌ای مامانی را نقش بر زمین کند. در پایان این حادثه مامانی و عسگری اخراج شدند و ناصحی کارت زرد دریافت کرد.
بی‌شک در نیمه‌ی دوم این آلومینیوم بود که بازی برتری را ارائه کرد. در دقیقه‌ی 62 بازی بود که بهنام داداشوند از سمت راست حرکتی را آغاز کرد که با مداخله‌ی مدافعان راه‌آهن توپ موقتا دور شد و به ناصحی رسید تا این بازیکن توپ را با اختلافی کم راهی بیرون از زمین کند.
در 68 رضا ناصحی بار دیگر تاثیرگذار ظاهر شد و پاس عمقی را برای جعفر بذرلو ارسال کرد و بذرلو نیز با یک شوت زیبا محمدی را وادار به واکنش کرد تا راه‌آهن حداقل به تک امتیاز این دیدار دست یابد.
در راستای برتری نسبی آلومینیوم ، این تیم بار دیگر در دقیقه‌ی 86 توسط پیرزاده به موقعیت عالی دست یافت که با واکنش زیبای محمد محمدی این موقعیت نیز برای شاگردان آلومینیوم به بار ننشست.
در فاصله‌ی فقط یک دقیقه ، بار دیگر موقعیت دیگری را از آلومینیوم شاهد بودیم ، سانتر داداشوند به زیبائی بر روی سر بذرلو نشست اما جعفر بذرلو با بی‌دقتی تمام این موقعیت را هدر داد هرچند با اختلافی کم.
محمد محمدی که در این بازی در چندین صحنه ناجی راه‌آهن و دائی بود در دقایق اتلاف شده‌ی بازی دچار مصدومیت شد تا جای خود را به فرشید کریمی با تجربه بدهد.
باید با جرات در مورد تیم آلومینیوم صحبت کرد و گفت نمایش این تیم در نیمه‌ی دوم با توجه به پتانسیل‌ها و تجربه‌ی این تیم ، بسیار متفاوت از نیمه‌ی اول بازی بود و این تیم توانست علاوه بر کنترل جریان بازی ، توانست گل خورده را نیز جبران کند و برتری نسبی بر بازی داشته باشد. به واقع اگر آلومینیوم بازیکنان باتجربه‌تری در خط حمله داشت ، می‌توانست اولین پیروزی خود را جشن بگیرد ولی به هر ترتیب این تیم با وجود موقعیت‌هائی فراوآنی که خلق کرد ، نتوانست آن‌‌گونه که باید نتیجه بگیرد و بار دیگر به یک تساوی دست یافت اما باید با جرات تمام اعتراف کرد که در این بازی به هیچ وجه آلومینیوم ضدفوتبال بازی نکرد و به تساوی هم فکر نکرد اما تقدیر بیش از یک امتیاز برای این تیم ننوشته بود و باید برای پیروزی آلومینیوم همچنان صبر کرد.
بهترین بازیکن :
انتخاب بازیکن در بازی‌های کم افت وخیز بسیار سخت است ، اما به هر ترتیب شاید بتوان ناصحی از آلومینیوم هرمزگان را برترین بازیکن میدان معرفی کنیم ، بازیکنی که هم گل زد و هم موقعیت‌های منجر به گلی را در دو نیمه خلق کرد که اگر امشب کمی خوش‌شانس بود موفق به دبل یا هت‌تریک نیز می‌شد.
در مقابل در تیم راه‌آهن ، محمد محمدی عالی بود و اگر چند واکنش زیبا نشان نمی‌داد ، الان باید در هرمزگان جشن اولین پیروزی آلومینیوم را شاهد می‌بودیم.
