ممكن است تصور كنيد اين جمله را يكي از سران اتحاد جماهير شوروي سابق يا مطبوعات داخلي شوروي در آخرين روزهاي حكومت آنها گفته باشد اما حقيقت اين است كه اين جملات را روزنامه رژيمي در صفحات خود آورده كه طبل توخالي اقتدارش خيلي‌ها را فريفته است.
براي پي بردن به حال و روز اين روزهاي رژيم صهيونيستي چندان نياز نيست به دنبال گزارش‌ها و اخبار تحليلي در اين زمينه باشيم. ورق زدن صفحات روزنامه‌ها و نشريات وابسته به اين رژيم مي‌تواند راهنمايي قابل قبول باشد.
روزنامه صهيونيستي معاريو از آن دست روزنامه‌هاي صهيونيستي است كه در گزارش‌هاي متعدد خود به انتقاد از وضعيت كنوني اين رژيم مي‌پردازد.
اين روزنامه اخيرا در گزارشي در مورد شرايط حال حاضر صهيونيست‌ها اين‌گونه نوشته است: دولت اسرائيل ماموريت‌هاي خارجي خود را انجام مي‌دهد. انتخابات هم هر چند مدت يكبار (به طور كلي نه در موقع تعيين شده خود) انجام مي‌شود. دولتي داريم و مخالفان هم هستند. نخست‌وزير داريم. نهادهاي امنيتي هم به بزرگ‌تر شدن ادامه مي‌دهند. ولي همه اينها ظواهر امر است. در زير، ما داريم از هم مي‌پاشيم.
اعتراضات داخلي
اعتـــراضات مردم ساكن در اراضي اشغالي به وضع نابسامان اقتصادي و شرايط اجتماعي، در واقع مهر تائيدي بر اين گونه تحليل‌ها و گزارش‌هاست. نزديك به يك سال از آغاز اين اعتراضات در نواحي مختلف اراضي اشغالي مي‌گذرد. اما حادثه‌اي در اولين سالگرد اين اعتراض‌ها به وقوع پيوست كه باعث شد توجه رسانه‌هاي جهان بيش از پيش به اين اعتراضات معطوف شود.
موشه سلمون، مهاجر يهودي 58 ساله كه در شهر اشغالي حيفا ساكن بود، پس از آن‌كه شركت بيمه ملي اسرائيل آپارتمان او و سپس پدرش را به دليل بدهي مصادره كرد، در مراسم اولين سالگرد اعتراضات عليه سياست سرمايه‌سالاري سران تل‌آويو حاضر شد و خود را در برابر چشم دوربين‌هاي تلويزيوني به آتش كشيد تا شايد به اين شكل عمق فاجعه درون رژيم صهيونيستي را فاش كند.
او در وصيتي كه پيش از به آتش كشيدنش در بين ساكنان تل‌آويو توزيع كرد، نوشته بود: اسرائيل مرا غارت كرد و هيچ چيز براي من باقي نگذاشت. حتي در خصوص اجاره خانه به من كمك نكردند. دو كميته وزارت مسكن به‌رغم اين حقيقت كه من سكته كرده‌ام و توانايي كار كردن ندارم، درخواست كمك مرا رد كرده‌اند.
من همچنين شركت بيمه اسرائيل را مقصر مي‌دانم. من بنيامين نتانياهو و يوفال اشتاينتز (وزير دارايي) را به دليل حقارت مداوم اسرائيلي‌ها مقصر مي‌دانم. آنها از فقرا مي‌گيرند و به ثروتمندان مي‌دهند. من نمي‌توانم از عهده هزينه‌هاي پزشكي و اجاره خانه برآيم و مجبور شدم صدهاهزار دلار ماليات بدهم.
رسانه‌هاي صهيونيستي كه طي يك سال گذشته اعتراضات ضدسرمايه‌داري در سرزمين‌هاي اشغالي را كاملا بايكوت خبري كرده بودند، بناچار لحظه سوختن اين يهودي مهاجر را به تصوير كشيدند.
روزنامه‌هاي يديعوت آحارونوت، جروزالم پست، معاريو و اسرائيل اليوم عكس نخست خود را به اين حادثه بي‌نظير در تاريخ تاسيس رژيم اشغالگر قدس اختصاص دادند و سايت‌هاي اجتماعي به طور گسترده به انتشار ويدئوي مربوط به اين حادثه پرداختند.
سطرهاي اين وصيت‌نامه از عمق فاجعه اقتصادي در رژيم صهيونيستي نشان دارد. اين البته مربوط به حوزه اقتصادي است و دقيقا سران تل‌آويو مي‌كوشند به اعتراضات، صرفا جنبه اقتصادي ببخشند. حقيقت آن است كه چندي است رژيم صهيونيستي از درون به خودخوري افتاده است.
در كنار تمام اين مسائل، سران تل‌آويو با چالش‌هايي روبه‌رو هستند كه در ادامه اشاره‌اي مختصر به آنها خواهد شد.
اين تظاهرات رو به گسترش در حالي صورت مي‌گيرد كه كشورهاي عرب هم‌پيمان رژيم صهيونيستي با موج انقلاب مردمي فروپاشيده يا در معرض فروپاشي هستند. هم‌پيمانان اروپايي تل‌آويو نيز با چالش‌هاي عمده اقتصادي روبه‌رو هستند.
دعواي اشكنازي‌ها ـ يهوديان غربي‌تبار ـ و سفاردي‌ها ـ يهوديان شرقي‌تبار ـ بر سر كسب قدرت و رفع تبعيض، همچنان در لايه‌هاي زيرين جامعه صهيونيستي ادامه دارد و به بهانه وضع بد اقتصادي اين روزها به سطح جامعه كشيده شده است.
تغيير شرايط جهاني، امروز اسرائيل را ميان دو انتخاب ناگزير قرار داده است. اين رژيم بايد ميان دولت ايدئولوژيك ـ تاكيد بر ارزش‌هاي صهيونيسم ـ و دولت رفاهي يكي را انتخاب كند و حال آن كه انتخاب هركدام به نابودي اسرائيل منجر مي‌شود، چرا كه غلبه بر اسرائيل غيرايدئولوژيك بسيار آسان است و ايدئولوژي هم‌اينك در ميان يهوديان طرفدار چنداني ندارد.
با اين چالش‌هاي عميق پيش روي رژيم صهيونيستي كه آرام‌آرام تل‌آويو را به خودخوري وادار كرده است، خودسوزي يك يهودي مهاجر كه با روياي رسيدن به يك زندگي رفاهي بهتر از كشور مبدا خود به فلسطين اشغالي مهاجرت داده شد اين رژيم را ناخواسته وارد مرحله جديدي كرده است؛ مرحله‌اي كه بدون شك در كوتاه‌مدت به سقوط كابينه رژيم صهيونيستي و در ميان‌مدت به بروز بحث و جدل‌هاي جدي درباره آينده نظام و ساختار رژيم صهيونيستي در درون منطقه اسلامي خاورميانه خواهد انجاميد و در بلندمدت آن‌گونه كه اخيرا پايگاه النهار به نقل از يك سازمان اطلاعاتي آمريكا گزارش داد احتمال فروپاشي رژيم صهيونيستي به طور كامل در سال 2025 وجود خواهد داشت.
