يهوديان هم مدعي هستند كه معبد مقدس‌شان در اين شهر بوده است؛ هر چند هنوز نتوانسته‌اند دليل و نشانه‌اي براي اثبات اين مدعايشان ارائه دهند.
قدس شريف نزديك به 200 اثر برجسته اسلامي مانند مسجد، كاخ، تكيه، مدرسه، دروازه، مقبره و آثار ديگر متعلق به دوره‌هاي مختلف اسلامي را در خود جاي داده است كه مسجد مبارك الاقصي قبله گاه نخست مسلمانان مهم‌ترين اين آثار و نگين شهر قدس به شمار مي‌رود.
محوطه‌اي كه نام مسجد الاقصي بر آن اطلاق مي‌شود و داخل ديوارهاي مشخص قرار گرفته، علاوه بر خود مسجد مبارك الاقصي، قبه الصخره شريف را هم در خود جاي داده است.
از ديگر آثار تاريخي مهم اين شهر مي‌توان به قبور و حرم‌هاي شريف انبياي الهي مانند حرم حضرت داوود، حضرت موسي و حضرت ابراهيم خليل (عليهم السلام) اشاره كرد.
مقبره باب الرحمه هم قبور شمار زيادي از صحابه حضرت رسول(ص) را در خود جاي داده است و البته كاخ‌هاي بر جا مانده از حكومت امويان نيز از ارزش تاريخي و ديني بالايي برخوردار است.
اشغال قدس و يهودي‌سازي آن
جنبش شوم صهيونيستي كه اساس برنامه‌هاي خود را تشكيل وطن و كشور قوميتي براي يهوديان قرار داده بود، با توجه به اهميت و جايگاه برجسته سرزمين فلسطين، از همان آغاز دندان طمع براي تصاحب و اشغال اين سرزمين تيز كرده بود تا اين‌كه اعلاميه بالفور آرزوي تاريخي صهيونيست‌ها را تحقق بخشيد و فلسطين را به عنوان به ملت جعلي اسرائيل واگذار كرد تا سرنوشتي شوم براي صاحبان اصلي اين سرزمين رقم بخورد.
در ادامه اين مسير، براساس قطعنامه ننگين شماره 181 مجمع عمومي سازمان ملل كه به قطعنامه تقسيم فلسطين شهرت يافت، در عين ناباوري 54.7 درصد از سرزمين فلسطين به يهوديان و فقط 44.8 درصد آن به فلسطينيان داده شد و 0.5 درصد باقيمانده به عنوان قدس، منطقه بين‌المللي اعلام شد.
اما فاجعه اصلي قدس در سال 1967 رقم خورد كه رژيم صهيونيستي در پي پيروزي بر ارتش‌هاي عربي در جريان جنگ شش روزه، بخش شرقي قدس را اشغال كرد و جنايت و نسل‌كشي بي‌سابقه‌اي را در تاريخ معاصر رقم زد.
از همان روز كلنگ پروژه يهودي‌سازي قدس و تخريب مسجدالاقصي توسط رژيم صهيونيستي زمين زده شد و اين رژيم براي تحقق اهداف شوم خود در زمينه يهودي‌سازي قدس شريف و تغيير وجهه و هويت اسلامي ـ عربي آن از هيچ تلاشي دريغ نكرد.
رژيم صهيونيستي مي‌دانست تنها به زور توپ و تانك نمي‌تواند قدس را تصاحب كرده، آن‌را شهري يهودي اعلام كند، لذا پروژه تغيير فرهنگ و هويت اسلامي ـ عربي اين شهر و اعطاي هويت يهودي به آن‌را كليد زد و مهم‌ترين مساله در راستاي تحقق اين هدف را تغيير و تخريب آثار اسلامي و عربي ـ كه شناسنامه فرهنگي و تاريخي اين شهر بود ـ ديد و كار تخريب آثار مذكور و احداث آثار و مراكز يهودي در قدس را به منظور اثبات ادعاهاي خود مبني بر وجود آثار يهودي در اين شهر آغاز كرد.
اما به آتش كشيده شدن مسجد الاقصي در بيست و يكم آگوست 1969 به دست يك صهيونيست استراليايي تبار به نام مايكل روهان، تلخ‌ترين و خطرناك‌ترين حادثه قدس طي سال‌هاي اشغال بود كه خشم و انزجار شديد مسلمانان را به دنبال داشت. با وجود اين، سازمان ملل متحد صرفا به تقبيح اين اقدام بسنده كرد.
از آن زمان تاكنون، سازمان علمي، فرهنگي و آموزشي اين سازمان موسوم به يونسكو كه اساسا وظيفه حفظ و حمايت از آثار تاريخي و فرهنگي ملت‌ها را دارد در برابر اقدامات تخريبي صهيونيست‌ها نسبت به مسجد الاقصي و ديگر آثار شهر قدس هيچ اقدام جدي و عملي انجام نمي‌دهد و به انتقادهاي گاه و بيگاه از آن اكتفا مي‌كند.
شايد مهم‌ترين اقدام يونسكو در قبال فلسطين و آثار فرهنگي و باستاني آن، پذيرش عضويت كشور فلسطين در اين سازمان در سي و يكم اكتبر 2011 بود كه به رغم مخالفت‌هاي آمريكا و رژيم صهيونيستي صورت گرفت و كاخ سفيد به عنوان اصلي ترين حامي مالي اين سازمان و تامين‌كننده هزينه‌هاي آن تهديد كرد كمك‌هاي مالي‌اش را قطع خواهد كرد.
اهميت اين موضع يونسكو از آن لحاظ است كه سازمان مذكور حداقل مي‌تواند آثار باستاني فلسطين را به عنوان مهد تاريخ و اديان ثبت كرده و بر مرمت و نگهداري اين آثار نظارت كند البته نبايد با فرافكني، تمامي گناه را به گردن سازمان‌هاي بين‌المللي يا صهيونيست‌ها انداخت، بلكه توجه به اين مساله لازم است که طرف‌هاي رسمي فلسطيني نيز كوتاهي‌هاي زيادي در اين زمينه داشته‌اند و صد البته كه طرف‌هاي عربي و اسلامي هم به رغم تمامي وعده‌ها و بيانيه‌ها و اظهارات مبني بر حمايت از قدس و مسجد الاقصي اقدام عملي قابل توجهي در اين زمينه انجام نداده‌اند و همين كوتاهي‌هاي آنها و سكوت و همراهي جامعه بين‌المللي با طرح‌هاي صهيونيستي باعث گستاخي بيشتر اين رژيم در يهودي‌سازي قدس و حذف هويت اسلامي و عربي اين شهر شده است.
واقعيت اين است كه اكنون علامت سوال بزرگي در مقابل سرنوشت و وضع شهر اشغالي قدس قرار گرفته است و نگراني‌هاي بحق زيادي در اين زمينه وجود دارد كه آيا اين شهر همچنان شهر فلسطيني و عربي ـ اسلامي باقي خواهد ماند يا ـ خداي نكرده ـ طرح‌هاي شوم صهيونيستي به نتيجه خواهد نشست و مسلمانان و عرب‌ها در كمال سكوت و استيصال، سيطره كامل رژيم صهيونيستي بر اين شهر مقدس را نظاره خواهند كرد؟
