البته اين نكته را نبايد فراموش كرد كه يهوديان و مسيحيان هم اهميت ويژه‌اي براي اين شهر قائل بوده و در اين ميان يهوديان، ادعاهاي تاريخي و ديني را درباره تعلق اين شهر به آنان مطرح مي‌كنند و مدعي هستند سرزمين فلسطين كه قدس نگين آن به شمار مي‌رود، سرزمين آبا و اجداد آنها؛ يعني قوم بني‌اسرائيل بوده است و يهوديان زماني بر اين شهر سلطه و حكومت داشتند.
بر اساس آمارهاي صهيونيستي، جمعيت قدس در اواخر سال 2011 ميلادي 933 هزار نفر بود كه از لحاظ تقسيم‌بندي ديني، مسلمانان با 33.8 درصد، يهوديان با 63.1 درصد، مسيحيان با 1.9 درصد بيشترين پيروان را در اين شهر دارند و 1.9 درصد از جمعيت آن را نيز پيروان اديان ديگر تشكيل مي‌دهد. اين آمارها زنگ خطري براي مسلمانان و هويت اسلامي شهر قدس به شمار مي‌رود.
هم‌اكنون شهر قدس مساحتي بالغ بر صدهزار دونم (هر دونم تقريبا يك كيلومتر مربع است) دارد. اين شهر از دو قسمت شرقي و غربي تشكيل شده است.
قدس شرقي و روستاهاي آن توسط رژيم صهيونيستي اشغال و به طرح اسرائيلي موسوم به قدس بزرگ ملحق شده‌اند و اين رژيم حتي اجازه مذاكره بر سر آن را هم نمي‌دهد.
اما بخش غربي قدس نيز كه به ظاهر در دست فلسطينيان است، عملا در چنگال صهيونيست‌ها گرفتار شده است و طرف فلسطيني قدرت انجام هيچ كاري بدون هماهنگي و كسب اجازه از رژيم صهيونيستي يا اعتراضي هر چند جزئي به تجاوزات و طرح‌هاي صهيونيستي را ندارد.
از جمله اين فشارهايي كه عليه مسلمانان قدس تحميل مي‌شود مي‌توان به محدوديت‌هاي متعدد رژيم صهيونيستي بر سر راه آنها براي ورود به مسجد مبارك‌الاقصي و اقامه نماز و ديگر آيين‌هاي مذهبي در آنجا اشاره كرد؛ به طوري كه اين رژيم در نمازهاي جمعه و نماز عيد و ماه مبارك رمضان به بهانه‌هاي امنيتي، اجازه ورود مردان زير 50 سال و زنان زير 40 سال به اين مسجد را نمي‌دهد و افرادي را هم كه اجازه ورود به مسجد پيدا مي‌كنند، به شدت مورد تفتيش و بازرسي قرار مي‌دهد كه گاهي اوقات اين برخوردهاي پليسي منجر به ايجاد درگيري و ضرب و شتم نمازگزاران فلسطيني به دست نظاميان صهيونيست مي‌شود.
علاوه بر اين، رژيم صهيونيستي در اعياد و مناسبت‌هاي ويژه يهودي مانند عيد سايبان‌بندي، عيد پاك، عيد آزادي و عيد روشنايي و نوروز يهودي، قدس اشغالي و مسجد مبارك‌الاقصي را به محاصره نظاميان خود درآورده و از ورود مسلمانان به اين مسجد جلوگيري مي‌كند تا يهوديان و صهيونيست‌هاي افراطي در كمال آرامش و راحتي بتوانند وارد مسجدالاقصي شده و آيين‌هاي مذهبي خود را در اين مسجد ـ بويژه در نزديكي ديوار براق كه آنها با نام «ديوار مبكي» يا «ديوار ندبه» از آن ياد مي‌كنند ـ برگزار نمايند.
در طول اين روزهاي خاص كه گاه مسجدالاقصي براي يك هفته بسته مي‌شود، مسلمانان به هيچ وجه اجازه ورود به آن را ندارند.
از سوي ديگر، داده‌ها و آمارهاي نهادهاي رسمي رژيم صهيونيستي نشانگر اين است كه 78 درصد فلسطينيان ساكن قدس در فقر به سر مي‌برند و اين وضع پس از تكميل ديوار نژادپرستانه حائل و قطع ارتباط 90 هزار فلسطيني ساكن قدس با محله‌هاي ديگر اين شهر تشديد شده است.
اين امر باعث شده است بسياري از فلسطينيان به خاطر ناتواني در بازپرداخت بدهي‌هاي خود به بانك‌ها و موسسات مالي، بازداشت و روانه زندان شوند يا مراجع رسمي املاك و دارايي‌هاي آنها را مصادره كرده و اين افراد را مجبور به ترك قدس كنند.
اين در حالي است كه نرخ بيكاري نيز در ميان فلسطينيان به شدت بالاست و آنهايي هم كه مشغول به كار هستند، با حقوق و مزاياي بسيار ناچيز و غيرمكفي كار مي‌كنند.
از ديگر حربه‌هايي كه رژيم صهيونيستي عليه فلسطينيان و مسلمانان قدس اعمال مي‌كند تا آنها را در تنگنا قرار داده و به ترك اين شهر مجبور كند، محروم‌كردن فلسطينيان از ساخت و ساز در قدس و تخريب ساخت و سازهاي فاقد مجوز قانوني از نهادهاي صهيونيستي است.
تل‌آويو در عين حالي كه مشوق‌هاي مختلف و تسهيلات متعدد براي اسكان يهوديان در قدس و ساخت و ساز در آن ارائه مي‌دهد، محدوديت‌هاي بي‌شماري بر سر راه عمليات ساختمان‌سازي فلسطينيان و كسب مجوز ساخت و ساز از نهادهاي صهيونيستي و بويژه شهرداري صهيونيستي قدس قرار مي‌دهد.
در صورتي هم كه برخي شهروندان فلسطيني بدون مجوز اقدام به ساخت و ساز در قدس كنند، نظاميان ارتش و عناصر شهرداري صهيونيستي قدس اقدام به تخريب اين منازل و آواره‌كردن ساكنان آنها مي‌كنند و در عين حال، غرامت‌هاي سنگيني را نيز عليه صاحبان اين منازل وضع مي‌كنند.
البته رژيم صهيونيستي براي تخريب منازل فلسطينيان نيازي به وجود چنين بهانه‌هايي هم ندارد و در قالب طرح‌هاي مختلف شهرك‌سازي و تخريب منازل، صدها باب منزل و تاسيسات فلسطيني را تخريب مي‌كند تا بتواند محله‌هاي عربي اين شهر را به محله‌ها و شهرك‌هاي صهيونيستي تبديل كند و با زنجيره شهرك‌هاي خود ارتباط مناطق مختلف عربي و فلسطيني قدس را از هم قطع كند و آنها را در محاصره محله‌هاي صهيونيست‌نشين قرار دهد.
به هر حال اين مشكلات و محدوديت‌هاي متعدد كه موارد ذكر شده مشتي از خروار بود، در صورت ادامه يافتن فلسطينيان را وادار به ترك قدس اشغالي و فراهم شدن زمينه براي توسعه شهرك‌هاي صهيونيستي و انتقال شمار بيشتري از مهاجران يهودي به اين شهر مي‌كند تا در نهايت روياي صهيونيست‌ها مبني بر تبديل قدس به شهري يهودي و پايتخت اسرائيل تحقق پيدا كند كه جوامع اسلامي نبايد اجازه فراهم شدن زمينه‌هاي وقوع چنين رويدادي را بدهند.
