اتفاق در مهدى موعود (ع)

اعتقاد به یک منجى جهانى ، اختصاص به اسلام ندارد بلکه تمامى مذاهب جهان ، منتظر روزى هستند که شخصیتى الهى ظهور نموده و کاخهاى بیداد زورمندان و زر اندوزان را ویران کند، بلکه باید گفت : هر انسان آگاه و اندیشمندى درمى یابد که این وضع نابهنجار کنونى جهان و این مسیر غیرطبیعى در زندگى بشر، از هیچ دوامى برخوردار نیست و باید در انتظار مصلحى بود که پا به عرصه رزم نهد و با توانى شگرف در برابر همه طاغوتهاى جهان ، با قامتى استوار بپا خیزد و آنان را از اریکه هاى قدرت ، به زیر کشیده و زندگى را به راه درست خویش بازگرداند.
در میان تمامى معتقدان به وجود نجاتبخشِ انسانهاى به زنجیر کشیده شده ، دین اسلام بویژه ((مذهب شیعه ))، اهتمامى خاص براى این مساءله قایل است و منجى جهان را حضرت مهدى علیه السّلام از سلاله پاک پیامبر مى داند؛ چرا که جهان ، هرگز نمى تواند از امامى راستین ، خالى باشد، در نتیجه انسانها نیز موظفند که از چنین رهبرى پیروى کنند. و البته پر واضح است چنین امامى جز با امامان شیعه - که با على بن ابى طالب علیه السّلام جانشین به حق پیامبر شروع شده و با امام زمان ، مهدى موعود علیه السّلام خاتمه پیدا مى کند - تطبیق ندارد.
از این رو، مؤ لف محترم در کتاب حاضر کوشش نموده تا با استناد به روایات اسلامى ، این حقیقت را به اثبات رساند که تنها نجاتبخش ستمدیدگان و برپا کننده عدل جهانى ، در کوتاه سخن ، پیاده کننده مذهبِ به حق ؛ یعنى دین مبین اسلام ، همان ((مهدى موعود)) دوازدهمین امام مورد اعتقاد ما شیعیان است که به فرمان خود پیامبر از سوى پروردگار حکیم ، تعیین شده است .