على و پایان تاریخ آخرین امام در نگاه اولین امام
جزاى این اثر، بدرقه راه کسى باد که باحلم گران سنگش، بارهاى سنگین جهالت و غفلت و عجولى ما را به دوش کشید، و ما را همراه با بیّنات و بصیرت تا دروازه هاى مدینة الرسول(صلى الله علیه وآله وسلم)راه برد، و با على(علیه السلام)، دروازه بان آن شهر، آشنا نمود، و عشق او را در قلب مان شعلهور ساخت. در این سیر، به قدر خویش واقف شدیم، و ضرورت وجود حجّت خدا را، احساس کردیم، و همراه على(علیه السلام)تاریخ را درنوردیم تا به آدم، اول حجّت خدا، و خاتم، آخرین رسول او، و بقیة الله الاعظم، آخرین حجّت خدا، شناخت پیدا کنیم و با آنها همراه شویم. حجّتش از او خشنود باد! که ما را از «عرفات» حق گذراند، آنگاه به حریم ها و ناموس هاى او در مشعر الحرام شعور یافتیم، و ما را در «منى» به درگیرى با آرزوهایمان فراخواند، تا دشمن اصلى خود را در دو حوزه درونى و برونى «رمى» نمائیم، و آن طور که شیطان بزرگ را راندیم، شیاطین دیگر را از صحنه دلمان بزدائیم. با او به صفا رسیدیم و از او مروّت و مردانگى آموختیم. خداوند بر درجاتش بیفزاید و باران رضا و رضوانش را بر او جارى سازد و او را در زمره رجعت کنندگان در دولت کریمه قرار دهد.
