عقب‌ماندگي ذهني اختلالي است كه با عملكرد هوشي زير حد طبيعي و اختلال در مهارت‌هاي انطباقي مشخص مي‌شود.
امروز ديگر از كلمه عقب‌ماندگي ذهني استفاده نمي‌شود بلكه به اين بيماري، كم‌توان ذهني گفته مي‌شود؛ زيرا ميزان توان ذهني بسيار متفاوت ارزيابي مي‌شود.
بچه‌هايي كه از يك ميزان مشخص توانايي ذهني كمتر برخوردار باشند؛ كم توان ذهني شناخته مي‌شوند البته اين كودكان مي‌توانند هميشه كم‌توان باقي نمانند؛ اما بستگي به درجه و ميزان توان ذهني دارد. پس بايد گفت ممكن است كه اين نوع كودكان، از نظر توان ذهني به حد بچه‌هاي ديگر برسند.
چه كنيم كه بچه‌هاي كم توان ذهني زودتر رشد كنند؟
كاردرماني بسيار موثر است و مي‌تواند كمك كند كه بچه‌هاي كم‌توان ذهني بتوانند با جامعه و همسن و سال‌هاي خود زودتر كنار بيايند.
اگر كودك كم‌توان ذهني بتواند راحت‌تر با بچه‌ها در مدرسه بازي كند؛ بتدريج در مدرسه و مهدكودك موفقيت‌هايي كسب مي‌كند و مي‌شود به از بين رفتن كم‌تواني ذهني‌اش، اميدوار بود.
همچنين والدين بايد بدانند كه مصرف دارو براي باهوش‌تر شدن كودك اشتباه است. بايد كودكان را با هر توان ذهني بپذيريد، به آنها عزت نفس دهيد و اجازه دهيد در اجتماع شركت و زندگي كنند.
آنها را در مدارس با بچه‌هاي معمولي ادغام كنيد، ولي معلم آنها با مهارت‌هاي آموزشي خاصي آشنا باشد يا اگر لازم است مدرسه خاصي بروند، نبايد در مقابل آن مقاومت كنيد.
