این از خصوصیات ما ایرانیها است که همیشه میخواهیم در همه جا برتر باشیم نمونه این موضوع را میتوان در تیتر رسانههای اصفهانی در پوشش خبری، اختتامیه جشنواره مطبوعات و نمایندگی خبرگزاریهای داخلی استان اصفهان دید.
مانند هر روز صبح کامپیوتر را روشن کردم و وصل شوم به دهکده جهانی و چرخی میان خبرگزاریهای مختلف بزنم.
ابتدا از خبرگزاری فارس استان اصفهان آغاز کردم تیتر یک خبرگزاری فارس خبری بود با این عنوان «کسب رتبه نخست خبرگزاری فارس در هفتمین جشنواره مطبوعات اصفهان» خبر را باز کردم و از اینکه همکاران خبریم در این خبرگزاری رتبههای برتر کسب کرده بودند خوشحال شدم البته با این تصور که تمامی جایزههای برتر جشنواره را خبرنگارهای فارس درو کردهاند.
با این تصورات رفتم سراغ خبرگزاری بعدی یعنی ایمنا که تیتر یک آن هم اختصاص داشت به همین جشنواره تیتری که نوشته بود «ایمنا، برترین رسانه نصفجهان شد» اما کمی هم اغراق رو چاشنی تیتر خبریش کرده بود.
با مطالعه این خبر که آن هم پر بود از تعریف و تمجید از رسانه مطبوع مجاب شدم تا بقیه رسانه و خبرگزاریها را هم سر بزنم این بار خبرگزاری ایرنا را باز کردم، برایم جالب بود که این خبرگزاری هم تیتری با این عنوان «ایرنا، حائز رتبههای برتر هفتمین جشنواره مطبوعات اصفهان شد»، برای تعریف و تمجید از رسانه خودش زده بود که البته همچون رسانه قبلی تیترش زیاد پر زرق و برق نبود و چون رسانه دولتی بودند، خبرنگارهای این رسانه با تأسی از دولت کمی افتادگی! را در خبرهایشان نشان داده بودند.
خبرگزاری ایسنا تیتر «رتبههای برتر ایسنا در هفتمین جشنواره مطبوعات اصفهان اعلام شد» را برای خبر خودش انتخاب کرده بود تیتری که فقط جنبه اطلاعرسانی داشت و زیاد تعریف و تمجید در آن دیده نمیشد.
برای من جالب بود که در راه رفتن به خبرگزاری «روی دکههای روزنامهفروشی هم پر بود از اینچنین تیترها برای تعریف از رسانه خود بود که برای مثال اصفهان زیبا زده بود «اصفهان زیبا برترین رسانه استان شد».
با دیدن این تیترهای تعریف و تمجیدی که همه از صفت «ترین» برای تیترهای خود استفاده کرده بودند به یاد این ضربالمثل افتادم که میگفت «هیچ ماستبندی نمیگوید ماست من ترش است» به خودم گفتم خوب رسانهها حق دارند که از خودشان تعریف کنند اگر تعریف نکنند چه کار کنند.
این از خصوصیات ما ایرانیهاست که همیشه میخواهیم در همه جا برتر باشیم و این را بارها و بارها در تیتر خبرها خواندهایم که «نخستین»، «بزرگترین»، «مجهزترین»، «برترین» و «بهترین» چیزها برای ما باشد و به نوعی همه برای «ترین» ذوق میکنند.