سیمای منافق در قرآن
در آیات اول سوره بقره و آیاتى از سورههاى منافقون، احزاب، توبه، نساء و محمّد سیماى منافق معرّفى شده است كه به بعضى از آنها اشاره مىكنیم:
1.
منافق، در باطن ایمان ندارد.
2.
خود را مصلح و عاقل مىپندارد
3.
پنهانى با همفكران خود اعلام وفادارى مىكند.
4.
نمازش را با كسالت مىخواند و انفاقش را با كراهت مىپردازد.
5.
نسبت به رهبران دینى، موذى و در مورد مؤمنان عیبجو است.
6.
غافل، یاوه سرا، ریاكار، شایعه ساز و علاقمند به دوستى با كفار است.
7.
ملاك دوستى و علاقهاش كامیابى خود و معیار غضبش، محرومیّت است.
8.
نسبت به تعهّداتش بى وفا است.
9.
نسبت به خیراتى كه به مؤمنین مىرسد نگران، ولى نسبت به مشكلاتى كه براى مسلمین پیش مىآید، شاد مىشود.
10.
امر به منكر و نهى از معروف مىكند.
11.
متحیّر، لجوج و متعصّب، كور و كر و لال است.
12.
مضطرب و با دلهره و رسوا و ذلیل است.
13.
متكبّر، سركش و طغیانگر و مغرور است.
14.
مؤمنان را به استهزا مىگیرد و آنان را تحقیر مىكند.
15.
بىصداقت و بىشهامت، ترسو و هراسان است.
16.
نان را به نرخ روز مىخورد.
17.
روحیه امتیازطلبى و خود برتربینى دارد.
18.
نسبت به ارشاد و دعوت دیگران بىتفاوت است.
19.
خود را اصلاحگر و دیگران را مفسد مىداند.
20.
مریض است و روز به روز بر مریضى او افزوده مىشود.
21.
اهل خدعه، حیله و نیرنگ است.(1)
با توجّه با این ویژگىها خداوند به پیامبرش مىفرماید؛
«یا ایّها النبىّ جاهد الكفّار و المنافقین و اغلظ علیهم و مأواهم جهنّم و بئس المصیر
»(2)
«اى پیامبر! با كافران و منافقان بستیز و بر آنان سخت گیر كه جایگاهشان دوزخ است و بد سرنوشتى دارند.»
پی نوشت ها:
1) تفسیر نمونه.
2) توبه، 73.
برگرفته از: راز دعوت، محسن قرائتی
