اینترنت: سایتهای خارجی و انواع وبلاگهای داخلی كه محلی امن برای پیشرفت انواع گروههای زیرزمینی و جایگاهی برای پخش موسیقیهای منحرفانه این گروهها میباشند.
ماهواره:
پخش كلیپهای ضددینی و منحرفانه گروههای شیطان پرست.
چاپ كتاب، نشریات، مجلات داخلی كه به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه این موضوعات را تبلیغ میكنند.
اجرای موسیقی گروههای منحرف در تالارها و دانشگاههای داخل كشور. فروش لباسهایی كه علایم و نشانههای منفی دارند. فروش علایم و نشانههای خاص گروههای شیطان پرست در نقره فروشیهای سراسر كشور. فروش سی دیهای موسیقی مخصوص این گروهها. دانشجویان خارجی مخصوصا دانشجویان سیاهپوست. از سوی دیگر مرور وضعیت و عملكرد خوانندههای این گروهها در ایران نشانگر موارد مهمی به قرار ذیل میباشد:
1. با گذشت سالهای متمادی از شكل گیری انقلاب فرهنگی هنوز ایران اسلامی از فقدان یك چارچوب ایمن فرهنگی رنج میبرد و آسیبهای فراوانی از این ناحیه متوجه اقشار مختلف اجتماع علی الخصوص جوانان عزیز كشور میشود و لذا توجه به الگوی مهندسی فرهنگی كشور در این زمینه بسیار ضروری میباشد.
2. ضرورت پرداختن به الگوهای اصیل دینی و روزآمد ساختن ویژگیهای شخصیتی ایشان امروزه بیش از هر زمانی احساس میشود. با توجه به این كه كشور ما دارای عناصر فرهنگی و دینی بسیار عظیمی است، لازم است كه این شخصیتها و الگوها به جامعه و خصوصا نسل جوان بیشتر شناسانده شوند.
3. حضور و فعالیت این عناصر در صحنههای بین المللی میتواند جمهوری اسلامی ایران را با هشداری جدی مواجه نماید، زیرا شكل گیری جریاناتی این گونه اغلب با حضور عناصری از این دست فراهم میآید و خلع حضور موثر چهرههای جذاب و بدیع عملیاتی شده در عرصه فرهنگ زمینههای بیشتری را برای رشد و گسترش نفوذ این عوامل فراهم میآورد.
4. كاهش میانگین سن گرایش به گروههای فاسد فكری غرب نیز از جمله مولفههاییست كه میبایست به صورت جدی در دستور كار امر مهندسی فرهنگ قرار بگیرد این امر پرداختن به سطوح تخصصی طراحی ساختمان فرهنگی را بیش از گذشته نمایان میسازد.
5. وجود ضد فرهنگ مدگرایی در جامعهی ایرانی متاسفانه دارای عقبهی تاریخ است كه به مدد قلدریهای «رضاخانی» و سرمایه گذاری كلان كشورهای سلطه گر زمینههای وسیعی را برای آسیب پذیری فرهنگی كشور فراهم آورده است، لذا میبایست با عنایت به این مهم كه تحول و ساختار فرهنگی متاثر از مرور زمان است به این امر حیاتی همت گماشت.
6. نقدهای موثر علی الخصوص ایجاد سطوحی از جریانهای تربیتی و اطلاع رسانی برای والدین نیز میتواند به عنوان عاملی مهاركننده در راستای كنترل و خنثی سازی این تهدیدات مورد استفاده قرار گیرد.