روز خبرنگار بازهم فرا‌رسید و تکاپویی جدی در ادارات و دستگاه‌ها برای تجلیل و تقدیر از زحمات این قشر تلاشگر و زحمتکش آغاز می‌شود.
لوح‌های سپاس، قاب‌های مختلف و انواع و اقسام فولدرها و پیام تبریک‌ها، همه و همه برای این است که بگویند قدردان خبرنگاران و اصحاب رسانه هستیم.
امسال هم که مراسم به ماه رمضان عجین شده بازار افطاری دادن هم برپاست که البته شیوه آن جای سئوال دارد.
آری یک روز سال هم به خبرنگاران اختصاص یافته و در این روز به رسم همه ساله شاهد تعریف و تمجید و تجلیل هستیم. هرکس تعابیری نو به کار می‌برد و تلاش می‌کند از همه قشنگ‌تر بگوید خبرنگار چیست و کیست؟
... اما به راستی در جامعه ما تا چه حد به خبرنگاران ارزش و بهاء داده می‌شود؟ آیا خبرنگاری که همه دنیا آن را در صدر مشاغل سخت و زیان آور می‌دانند، حقیقتا" سخت است؟ سختی‌هایش چیست؟ مگر چند خبر نوشتن و ویراش کردن چه دشواری دارد که آنرا جزو مشاغل سخت می‌دانند؟
اینها سخت نبوده و نیست... و هیچکس بابت آن درخواست سختی کار نمی‌کند هرچند همین اندازه هم باید آمیخته با هنر، ذوق، قریحه، تجربه و تعهد باشد.
خبرنگار دلی به زلالی آبشارهای بهشتی دارد که تنها و تنها عنصر صداقت می‌تواند او را آرام کند. طوفان‌های دروغ، ادعا، تخریب، توهین، تهمت و تحریم هریک به فراخور خود از زلالی این آبشار جاری می‌کاهد.
خبرنگار واژه مقدسی است که قداست آن به حرمت صداقت و ایمان است و کار خبرنگاری جز با صداقت و بذل افکار و اندیشه‌ها برای جامعه ماندگار نخواهد ماند.
آنجا که مشکلی هست همراه با دست‌های پینه بسته کارگر کوره‌های آجر پزی و معادن باید سختی کار را لمس کند و آن‌گاه که اشک‌های کودک یتیم و بی سرپرست را که برای تامین کمترین هزینه زندگی حقیرترین کارهای اجتماعی را برخود پذیرفته، می‌بیند، باید خود را جای او بگذارد. هنگامی که مردم شادند خبرنگار غمگین است، هنگامی که مردم غمگین‌هستند خبرنگار باید از غصه بمیرد و زمانی دیگر ...
خبرنگار همانی است که وقایع و صحنه‌های افتخارآمیز هر کشور را با قلم، زبان و هنر خود برای همیشه تاریخ ماندگار می‌کند و چه زیبا می‌سوزد تا جامعه را به نور حقیقت روشن کند.
اگر حقایق را ننویسد در پیشگاه خدا و مردم مسئول است و اگر بنویسد مورد کم‌مهری قرار می‌گیرد. همیشه کسی هست که از خبرنگار طلبکار باشد و گاهی هم که انتقادی از سر دلسوزی خطاب به فرد، گروه یا جریانی مطرح کند،بی‌مهری‌ها شروع می‌شود.
خبرنگار انسان عزتمند و شرافتمندی است که صورتش را با سیلی سرخ می‌کند تا قلم به مزد! نشود و با عزت بنویسد و هیچ‌گاه شرافت خود را فدای دوروز دنیا نکند.
بگذریم از افرادی که به ناچار یا برای اهدافی دیگر به میدان رسانه آمده‌اند و سوار بر اسب مراد می‌تازند و از قضا در همین بزرگداشت‌ها و دریافت هدایای روزخبرنگار هم صدها قدم از خبرنگاران واقعی جلوتر حرکت می کنند.
از نظام و انقلاب و ارزش‌ها که دفاع مقدس جلوه بارز اوست که یاد می‌کنی باتو غریبه‌اند، از هجمه فرهنگی و ماهواره، اینترنت، جنگ‌های روانی، نرم، مخملی و رسانه‌ای که می‌نویسی، متهم به خیال پردازی و توهم می‌شوی.
میان صادقانه نوشتن و صادقانه عمل کردن فاصله بسیار است و خبرنگار در این وادی تذکر و تلنگر می‌دهد.
خبرنگار کسی است که دلش بیش از همه برای اسلام، انقلاب و نظامش می‌سوزد و از همین رو به دنبال بیان مسائل، نقاط ضعف و اشتباهات می‌گردد تا با ارائه بهترین راهکارها در رفع آنان، چاله‌های فقر، فساد، تبعیض، بی‌عدالتی و ظلم را که مقام معظم رهبری بارها برآن تاکید فرموده‌اند را شناسایی و پرکنند و امید به آینده و احساس آن تجلی دوباره بیابد.
خبرنگار خبرنگار است حتی اگر در سامانه سمان هم پرونده نداشته باشد یا نه پرونده داشته باشد و به بهانه‌های کودکانه زحمات 20ساله اش در عرصه رسانه دیده نشود و تنها او را درحد یک کدکاربری تعریف کنند.
امسال هم که روزخبرنگار هم‌قرین با ماه رمضان و لیالی شریف قدر شده، امیدوارم همه حرمت زبان و قلم‌هایشان را نگهدارند و دیگر کسی خبرنگاران را با الفاظی دور از شان خطاب نکند زیرا شخصیت حقیقی خبرنگار مانند همه انسان‌های شریف، سرشار از صدق، صفا و صمیمیت و البته شجاعت است.
خبرنگار متعهد چشمان حقیقت بین، صادق و نمایندهافکار عمومی هستند که خود بیش از همه به دنبال حقیقت می‌روند.
این روز را به همه همکاران تلاشگر در خبرگزاری‌ها، روزنامه‌های سراسری، هفته‌نامه‌ها و روزنامه‌های محلی، سایت‌های خبری و اطلاع‌رسانی و خبرنگاران تلاشگر و کوشای صدا و سیما تبریک می‌گویم.
---------------------------------
یادداشت: رسول شکری نیا
--------------------------------
