«سوريه در آستانه جنگ سرنوشت ساز» يادداشت روز تهران امروز به قلم محمد صادق الحسيني كارشناس مسائل خاورميانه است كه در آن مي خوانيد:
طرح كوفي عنان، حركتي بود كه برآمده از نياز مبرم دو جبهه براي استراحت بود. يك جبهه به سركردگي آمريكا و همراهي قطر، عربستان، تركيه و در مقابل دولت سوريه به رهبري اسد و مقاومت مردمي. اين دو جبهه در يك لحظه احساس كردند كه به آتش بس نياز دارند.
آتش بسي تمام عيار بنابراين كوفي عنان انتخاب شد كه دو طرف بگويند كه راه حل سياسي مطرح شده است و لذا اينجا عنان وارد بحث سوريه شد.
اما از همان اول قطر و عربستان كه از دست آمريكايي‌ها ناراحت شده بودند و تصور مي‌كردند كه آمريكا با روسيه، چين و ايران بر سر پرونده‌اي جهاني در حال زدو بند هستند، شديدا براي تخريب اين طرح وارد عمل شدند.
بهترين نشانه را هم قطري‌ها از زبان وزير خارجه اشان بيان كردند: طرح كوفي عنان تنها سه درصد احتمال موفقيت دارد. آنها در همين راستا تلاش كردند تا از فرصت پيش آمده آتش بس، پول، اسلحه و نيروهاي جهادي را از طريق مرز تركيه وارد سوريه كنند تا بتوانند در «زمان صفر» عمليات كودتا در دمشق را رقم بزنند.
اما آنها در دمشق شكست مفتضحانه‌اي خوردند و اينك در حلب احساس شكست مجدد مي‌كنند. لذا بايد گفت كه آنها كوفي عنان را مجبور به استعفا كردند. يعني فضا را بعد از اجلاس ژنو آنقدر بر عنان تنگ كردند تا وي استعفا بدهد.
اينك آنها در آستانه طرح مجدد يك قطعنامه توسط عربستان در مجمع عمومي سازمان ملل، عنان را مجبور به كناره‌گيري كردند تا شكست راه حل سياسي را به اسد تحميل كنند و جامعه جهاني را عليه آن بسيج كنند تا شايد بتوانند از طريق تركيه و وارد كردن كردها به اين مسئله راه را براي حمله نظامي باز كنند البته اين امر با ايستادگي اسد، روسيه، چين و هشدار ايران به تركيه بعيد است كه به نتيجه برسد.
نكته ديگر كه بايد بدان توجه كرد آن است كه تركيه نمي‌تواند وارد معادلات نظامي بشود. آنها به‌رغم همه تلاش‌ها نتوانسته‌اند با گروه «پ.ك.ك» به يك آتش بس حتي موقت دست يابند.
اين در حالي است كه سوريه و ايران توانسته‌اند يك آتش‌بس بلند‌مدت را با اين گروه به دست آورند و تلاش‌هاي تركيه در رايزني‌ها با بارزاني به نتيجه نرسيده است. بارزاني به اسد در مورد عدم استفاده از مرزهاي كردستان عليه سوريه قول داده و لذا تركها در اين زمينه موفق نشده‌اند.
اينك با توجه به استعفاي كوفي عنان، فضاي سوريه به سوي يك جنگ سرنوشت ساز حركت مي‌كند. اين استعفا معادلات در سوريه را تغيير مي‌دهد و فضا را وارد يك مرحله جديد از نبرد سياسي – اطلاعاتي و نظامي در حلب مي‌كند.
علاوه بر اين بايد به انتظار تحولات قابل توجهي در تركيه باشيم. داوود اوغلو طراح همه اين برنامه‌ها بوده و حالا كه وي نتوانسته برنامه‌هاي خود را جلو ببرد احتمالا با خطر بركناري رو به رو مي‌شود.
