روزنامه صهیونیستی هاآرتص در گزارشی با انتقاد شدید از جنگ طلبی های نتانیاهو علیه ایران این پرسش را مطرح کرد که «آیا تصمیم حمله به ابرقدرتی چون ایران به بزرگترین اشتباه دوران حیات رژیم اسرائیل منجر نخواهد شد؟»
روزنامه صهیونیستی هاآرتص طی گزارشی نوشت، چرا وزرای کابینه و مقامات جنگی اسرائیلی در مقابل اقدامات جنگ افروزانه نتانیاهو مقاومتی از خود نشان نمی دهند؟
این گزارش افزود احتمالا نتانیاهو و همفکرانش اینگونه می اندیشند: اسرائیل علیرغم مخالفت اوباما به ایران حمله می کند. چرا؟ چون بر اساس باورهای تاریخی بنیامین نتانیاهو، اسرائیل ملتی فناناپذیر است و آمریکا تنها آشور و بابل، یونان و یا رم دوران ماست. این بدان معناست که ما جاودانه هستیم، ما ملتی فنا ناپذیریم و آنها علیرغم تمام قدرت و توانایی شان، فانی و زودگذر هستند.
آنها دغدغه های سیاسی و اقتصادی آنی و کوته بینانه ای دارند: آنها نگرانند که حمله به ایران موجب افزایش بهای نفت و کاهش بخت اوباما برای انتخاب مجدد به عنوان رئیس جمهور آمریکا شود، در حالی که ما به عنوان اسرائیل فنا ناپذیر(!)، به صورت دور اندیشانه فکر می کنیم. ما حامل حافظه ای تاریخی هستیم. رئیس جمهور آنها معتقد است که دشمنانش از همان طرز فکر عقلانی ای که او استفاده می کند، استفاده می کنند، در حالی که ما 4000 سال گذشته را صرف نزاع با نیروهای اهریمنی تاریخ کرده ایم و به خوبی می دانیم که در این عرصه چگونه باید از خودمان دفاع کنیم.
این روزنامه صهیونیستی در ادامه نوشت علیرغم خروج احزاب مخالف از دولت ائتلافی نتانیاهو، وی هنوز شرکای وفادار زیادی در دولت دارد، کسانی که در تعیین خط مشی رژیم اسرائیل به وی کمک می کنند. مزیت آنها نسبت به شهروندان عادی، مطلع تر بودن آنهاست، زیرا آنها در جریان تمامی واقعیت ها و ملاحظات قرار دارند. اما تجربه اسرائیلی ها نشان می دهد که رهبران آنها مصون از ارتکاب اشتباهات جدی نیستند.
بنابراین، با توجه به اینکه موضوع حمله به ایران، موضوعی فوق العاده مهم است، ما حق داریم و متعهدیم که دوباره و دوباره در این باره سوال کنیم و حداقل از تصمیم سازان رژیم اسرائیل بخواهیم که از خودشان این سوال را بپرسند که آیا این مقامات باهوش به راستی تمام آنچه را که باید بدانند می دانند؟ آیا براستی کسی قادر به اتخاذ این تصمیم مهم هست؟ آیا تمام جوانب و عواقب چنین حمله ای واقعا سنجیده شده است؟
آیا مقامات رژیم کاملا مطمئن هستند که در مورد توانایی های نیروهای دفاعی اسرائیلی برای حل مشکل بمب هسته ای ایران یکبار برای همیشه، اغراق نکرده اند؟ آیا مقامات دولتی مطمئن هستند که توانایی های نظامی ایران را دست کم نگرفته اند؟ آیا آنها کاملا اطمینان دارند که اگر اسرائیل به ایران حمله کند، ایرانی ها دیگر قادر به ساخت بمب اتمی نخواهند بود، و اگر به یک بمب اتم دست پیدا کنند، از آن علیه اسرائیل استفاده خواهند کرد؟
به بیان دیگر، آیا اطلاعات آنها صرفا مبتنی بر واقعیت هاست و یا بر پایه نگرانی ها، آرزوها و عقده های ناشی از شکست های گذشته پایه گذاری شده اند؟ و سوال مهمتر اینکه، آیا آنها کاملا متوجه این مسئله هستند که تصمیم به حمله به ابرقدرتی چون ایران، علیرغم مخالفت آمریکا، به بزرگترین اشتباه دوران حیات رژیم اسرائیل منجر نخواهد شد؟
به طور قطع، یک ایران مسلح به بمب اتم، یک خطر واقعی برای اسرائیل است، اما حتی در شرایط فعلی نیز راه ها و احتمالات دیگر برای اقدام و یا عدم اقدام در این زمینه وجود دارد.
بنابراین، باید این سوال را بار دیگر مطرح کرد که چرا وزرای کابینه و مقامات نظامی شهامت بیان نظرات خود را درباره موضوع حمله به ایران ندارند؟ این افراد در اظهار نظرهای خصوصی بارها مخالفت خود را با حمله به ایران بیان داشته اند. آنها معتقدند که حمله به ایران ساخت بمب اتم توسط این کشور را تنها برای مدتی کوتاه به تاخیر خواهد انداخت. آنها نگران این مسئله هستند که حمله ای اینچنینی عواقبی وخیم برای اسرائیل در پی داشته باشد.
آیا براستی وفاداری به سیستم، مهم تر از وفاداری به آینده و امنیت اسرائیل است، که آنها زندگی خود را وقف آن کرده اند؟
اما سخن آخر با مردم اسرائیل است. مردمی که به یکباره در مقابل تصمیمی که می تواند بیش از پیش امنیت و ثبات آنها را تهدید کند، سکوت کرده اند. چه توضیحی برای سکوتمان در مقابل خودمان و فرزندانمان خواهیم داشت؟ چرا به خیابان ها نمی ریزیم و علیه جنگ دیگری که ممکن است بر ما تحمیل شود، شعار نمی دهیم؟ چرا در مقابل ساختمان نخست وزیری چادر نمی زنیم و راه خودمان را در مقابل وقوع یک فاجعه احتمالی جدا نمی کنیم؟ این ما هستیم که هزینه بر افروخته شدن آتشی را خواهیم پرداخت که قرار است گوشت و پوست و استخانمان را در خود فرو ببلعد.
به گزارش فارس در حالی این روزنامه صهیونیستی مخالفت خود را با حمله به ایران بیان می کند، مسئله ای که ایران بر پاسخ شدید و پشیمان کننده در برابر ان تاکید کرده است که در درون هیئت حاکمه این رژیم نیز اختلافات شدیدی در این زمینه وجود دارد.