علی اصغریسم وطنی:
فقط کافی است امیر قلعهنویی باشی تا به علیاصغری بودن متهم شوی. مهم نیست با چه سیستمی فوتبال بازی کنی، مهم نیست چطور گل میزنی، مهم این است که امیر قلعهنویی باشی تا علیاصغری بازی کنی. این دیدگاه که امروز در فوتبال ایران فراگیر شده است ناشی از موفقیتهای سریالی امیر قلعهنوعی در فوتبال ایران و البته دنبال نکردن اوست.
سپاهان سال دوم قلعهنوعی که بدون شک بهترین تیم به لحاظ کیفیت در تاریخ ادوار لیگ است که دو هفته مانده به پایان رقابتها قهرمان میشود و در آسیا با بدترین قرعه ممکن به جمع هشت تیم اول صعود میکند و اگر بیانگیزگی و خستگی ناشی از پایان این دو رقابت نبود شاید بازی مقابل پرسپولیس در جام حذفی آن سال را هم نه به همان غلظتی که در لیگ برتر این تیم را شکست دادند پیروز از میدان بیرون میآمدند.
اگر یک بار گلهای آن بازی که پرسپولیس چهار بر یک بازنده از زمین بیرون آمد را مرور کنیم متوجه علیاصغریسم موجود در بازی تیمهای قلعهنوعی خواهیم شد. گل اول سپاهان روی توپربایی عنایتی در میانه زمین و پاس عرضی او به توره که با ضربهای فنی توپ را به پایین دروازه فرستاد به دست آمد. گل دوم سپاهان از روی بازی مستقیم سیدجلال حسینی و حرکت توره در عمق دفاع پرسپولیس بود که با پنالتی نورمحمدی همراه شد و رضا عنایتی آن را تبدیل به گل کرد.
گل سوم سپاهان از حرکت ترکیبی سه نفره خسرو حیدری، توره و نویدکیا به دست آمد که خسرو حیدری را که در آن بازی دفاع راست بود با حقیقی تک به تک کرد و او توپ را با بغل پا وارد دروازه کرد. این حرکات در فوتبال ایران که دفاع راستهایش صرفا جهت ایجاد سیستمهای سنتي به کار برده میشوند تا برای ایجاد فضاهای جدید، بینظیر بود.
گل چهارم سپاهان هم روی حرکت ترکیبی یانوش و توره در عمق دفاع پرسپولیس به دست آمد که با تک به تک شدن یانوش با حقیقی، حمید علیعسگر روی او پنالتی کرد و پنالتی چهارم را هم عنایتی تبدیل به گل کرد.
با مرور گلهای فصل پیش تراکتور و همین سه بازی استقلال که یکی از آنها از روی شوت و یکی از روی سانتر و دیگری از روی حرکت در عمق به دست آمد میتوان به عدم تنوع تاکتیکی و علیاصغریسم آن پی برد!
تیکیتاکای پرتغالی:
کافی است که از سرزمین مورینیو آمده باشی و تیکیتاکا و تنوع تاکتیکی در تو موج بزند. مهم نیست که در سوابقات اخراجهای سریالی در پرتغال باشد و تنها موفقیت برایت پنج دوره قهرمانی متوالی با تیم الاهلی مصر باشد که اگر یک نفر برای یک بار به سایت باشگاه الاهلی سر زده باشد میفهمد در مصر فقط الاهلی قهرمان میشود و آنقدرها هم که میگویند فرگوسن مصر نیستی!
مهم این است كه تیکیتاکا در قلب تو خانه کرده، پیشرفت در بازی تیمهای تو حس میشود، از گلهایی که تیمت میزند میتوان فهمید که چقدر به کیفیت فکر میکنی. وقتی گل پیروزیبخش آبادان از اشتباه کودکانه ابوذر رحیمی به دست میآید و در مقابل فجر گل اول از به زمین خوردن بازیکن فجر حاصل ميشود و گل دوم هنگامی که بازیکنان فجر از پیروزیشان مطمئن هستند با دفع اشتباه بازیکن فجر و شوت قاضی.
اينجا اوت دستی هم معنی تیکیتاکا دارد. اينكه تنها دو موقعیت صد درصد داشته باشی که جفتش را مدیون همین تیکیتاکای وارداتی این روزها باشی یعنی اوت دستیهای شلوغ کارانه. پرسپولیس هم که هیچوقت نمیدانسته بازی خوب چیست. افشین قطبی هم حتما این تیم را قهرمان لیگ نکرده یا اگر هم کرده علیاصغری بازی کرده.
ما ایرانیها فقط کافی است هزینه کنیم تا فکر کنیم کار درستی انجام دادهایم. اگر افشین قطبی مربی امروز پرسپولیس بود احتمالا داشت صداهای علی دایی را روی سکوها تحمل میکرد.
