عجب اسب قشنگی چه دست و پایی داره
خوش به حال کسی که رو این اسبه سواره
دمش چقدر بلنده مثل یه دسته گیسو
وقتی سریع می دوه تاب میخوره به هر سو
چشمای مهربونش مثل شب سیاهه
ببین داره می خنده چه دندونایی داره
چه تندوراحت می ره رو سنگ و صخره و خار
پاهاش نمی شه زخمی چکمه پوشیده انگار
اما بدون چهارتا نعل به پاهاش پوشیده
با نعل های آهنی به راحتی دویده
