نگاهي کوتاه به شهرستان کردکوی

اين شهرستان با مساحتي حدود 815 كيلومتر مربع از شهرستان هاي غرب استان گلستان بوده و از طرف شمال به شهرستان تركمن ، از طرف غرب به شهرستان بندرگز ، از طرف شرق به شهرستان گرگان و از طرف جنوب هم به استان سمنان محدود است . بخش شمال شهرستان از زمين هاي جلگه اي هموار با شيب ملايم تشكيل شده و به زمين هاي بندرتركمن ، رودخانة قرسو و خليج گرگان منتهي مي‌گردد . بخش جنوبي آن نيز از ارتفاعات البرز شرقي تشكيل شده كه حداكثر ارتفاع آن از سطح دريا در برخي از مناطق به 3500 متر مي رسد و مهم ترين كوه هاي آن هم عبارتند از : درازنو ، وزمه كوه ، چلستان ، جهان ، پلاش پوشش گياهي اين شهرستان با توجه به ارتفاع زمين ، متنوع است ؛ در كوهپايه ها زمين هاي زراعتي همراه چمنزارها گسترش دارند . و تا ارتفاع 2400 متري را هم ، جنگل هاي انبوه پوشانده است . 
در ارتفاعات پايين درختان ممرز ،‌ انجيري ، توسكا ، لرگ ، در ارتفاعات متوسط درختان : راش ، ملچ ، نمدار ، افرا، و در ارتفاعات بالاتر درختان ارس ، بلوط، سروكوهي مي رويند . در جنوب شهرستان كردكوي جنگل تا خط الرأس كوه هاي درازنو گسترش داشته و يكي از انبوه ترين جنگل هاي خزري را تشكيل مي دهد . شيب تند زمين منطقة كردكوي موجب پيدايش رودهاي پرآبي شده است . چنان كه در ضلع شمالي البرز ، رودخانه هاي زوار دشت ، غاز محلة كردكوي ، غرب بالاجاده و مياندره ، جاري شده و به رودخانة قرسو وارد مي گردند و در شمال شهرستان كردكوي ، به خليج گرگان مي‌ريزند . و در آبريز جنوبي نيز رودخانة معروف نكا كه در منطقه به نام رودخانة رادكان معروف است ، جاري گشته و از طريق هزارجريب و نكا به درياي خزر مي‌ريزد .
با توجه به موقعيت جغرافيايي ، ارتفاع و امتداد كوه ها و نزديكي به درياي خزر آب و هواي ، اين شهرستان در قسمت جلگه اي شمال ، معتدل مرطوب ، و در قسمت كوهستاني معتدل كوهستاني است . از اين رو بيشترين بارش باران در اين منطقه در فصول پاييز و زمستان صورت مي‌گيرد. 

برج رادكان غربي كردكوي
اين برج در نزديكي روستاي رادكان ، 24 كيلومتري كردكوي و در 54 كيلومتري جنوب گرگان بر فراز تپه‌اي با موقعيت خاص طبيعي و سوق الجيشي واقع شده است . اين بنا 35 متر ارتفاع دارد و بدنه ساده آجرچين دارد كه در فواصل معين بدنه آن ، سوراخهاي داربستي در هنگام احداث بنا تعبيه شده است. زيباترين قسمت بنا، ‌در بخش فوقاني آن قرار دارد و مشتمل بر دو رديف قطاربندي و دو كتيبه كوفي است كه نام باني آن و تاريخ ساختمان بر آن نوشته شده است. كتيبه‌بنا به‌صورت كشيده نوشته شده است و عده‌اي آن را تقليدي از معماري گنبدقابوس مي‌دانند. با اين تفاوت كه گنبد برج رادكان به صورت دو پوش است و پوشش فوقاني به صورت مخروطه بلندي جلب توجه مي‌كند و از شاهكارهاي معماري قرون اوليه به شمار مي‌آيد. سر در ورودي بنا بر پرتگاهي مشرف است. طرح داخلي برج رادكان مدور و نماي بسيار ساده دارد تمام بدنه بنا از آجر ساخته شده و آجرهاي آن از نظر پختگي، رنگ و استحكام نظير آجرهاي گنبد قابوس است. ملاط به كار رفته در بنا گچ است. تا دوره‌ي قاجار، بر بالاي ورودي بنا، كتيبه‌اي به خط كوفي وجود داشته كه به سرقت رفته است. اين برج محل دفن يكي از اسپهبدان آل باوند طبرستان به نام ابو جعفر محمد بن و نوريان باوندي است. بناي برج در تاريخ 407 هـ.ق شروع و در سال 411 هـ.ق به پايان رسيده است.

شهرستان كردكوي در سال 1358 از شهرستان گرگان جدا شد و به صورت شهرستاني مستقل درآمد . اين شهرستان طبق آخرين تقسيمات ، به يك بخش مركزي و سه دهستان تقسيم شده است . در حال حاضر ، جمعيت شهرستان كردكوي به 67051 نفر مي رسد كه بيشترشان در نواحي جلگه اي و كوهپايه اي منطقه به سر مي برند . زبان رايج اين شهرستان هم طبري است . 
كشاورزي در اقتصاد شهرستان كردكوي نقش عمده اي دارد . پنبه ، گندم ، برنج و سويا از مهم ترين محصولات كشاورزي منطقه اند . اين شهرستان از مراتع غني جنگلي و چمن زارهاي ييلاقي برخوردار است . به سبب حاصلخيزي منطقه و رونق كشاورزي ، بيشتر صنايع موجود در آن ، از صنايع مرتبط با كشاورزي است كه از مهم ترين آن ها كارخانه پنبه پاك كني ، صابون سازي ، روغن كشي ، شالي كوبي ، چوب بري ، دان ماكيان و نئوپان مي‌باشد . از صنايع دستي اين شهرستان هم حصير بافي ، نمدزني ، چادر شب بافي و جوراب پشمي است . از آثار باستاني اين شهرستان مي توان به برج آجري رادكان تپه هاي قديمي ، جاده شاه عباسي و ديوار تميشه ، از اماكن مذهبي به امامزاده روشن و امامزاده النگ كه مورد توجه اهالي منطقه است ، اشاره نمود . 
از ويژگي هاي مهم و پر جاذبه منطقة كردكوي ، وجود دو دهكده ييلاقي به نام هاي درازنو و جهان نما در آن است كه در فصل هاي بهار و تابستان ، بسياري از گردشگران بومي و غير بومي را به خود جذب مي‌كند . اين دو مجموعه كه يكي در مجاورت ، و يكي ديگر در درون منطقة حفاظت شده جهان نما قرار دارد . محلي براي استراحت و فعاليت هاي تحقيقي ،از ديگر مناطق جذاب منطقه بالاجاده است كه از نظر يادمان ها طبيعي و تاريخي و تاريخي ، از ارزش ويژه اي برخوردار است .
كردكوي يكي از شهرستان‌هاي استان گلستان است كه از آب و هواي‌معتدل و مرطوب برخوردار است.بيش‌ترين درجه‌ي حرارت در تابستان ها به 39 درجه بالاي صفر و كم ترين آن در زمستان ها به 2 درجه زير صفر مي ‌رسد. متوسط باران ساليانه در اين شهرستان در حدود 350 ميلي ‌متر برآورد شده است. پوشش گياهي اين منطقه را انواع رستني ها تشکيل‌مي‌دهند. گياهان اين منطقه را درختان‌راش، وليک، تمشک، انجير كوهي، انجير جنگلي، ارس، اقاقيا، ازگيل و ممرز پوشش جنگلي منطقه را تشکيل مي‌دهند. هم چنين گياهاني مانند گل بنفشه، گل گاوزبان، گل ختمي، خاكشير، كاسني و كتيرا که كاربرد دارويي دارند؛ در تشکيل پوشش گياهي منطقه نقش موثري دارند. درمنه، ارس و سياه تلو نيز در بيش تر مراتع اين منطقه مي‌رويند. گياهان‌دارويي و علوفه‌اي و انواع درختان جنگلي که در بيش‌تر نقاط شهرستان مي رويند، ديگر رستني هاي منطقه را تشکيل مي دهند.

شهر و دیوار تمیشه

فردوسی:
از آمل گذر سوی تمیشه کرد       نشست اند آن نامور پیشه کرد
چو آمد به نزدیک تمیشه باز        نیا را بدیدار او بدنیاز

شهر تمیشه در غرب شهرستان کردکوی به صورت تپه های کوچک و بزرگی دیده می شود. قدمت این شهر به اوایل اسلام تا دوره سلجوقی می رسد.

دیوار تمیشه از دامنهٔ رشته کوه البرز شروع و تا دریای خزر ادامه می یابد. عرض دیوار در برخی جاها به 2 تا 5/ 3 متر می رسد.

واقعا شهرستان كردكوي و مسيرهايي كه به دارز نو و رادكان و منطقه هزار جريب منهي مي شود منطقه بسيار زيبايي است