اهميت دهانشويه‌ها و نقش اين فرآورده‌ها در زمينه ارتقاي بهداشت و سلامت دهان و دندان، زماني براي شما مشخص ميشود كه بدانيد در آمريكا سالانه بيش از ۷۰ ميليارد دلار صرف خدمات دندانپزشكي ميشود.
پس اگر براي زيبايي و سلامت دندان خود ارزش قائليد و نمي‌‌خواهيد سرمايه خود را در مطب دندانپزشكي خرج كنيد، حتما دهانشويه را به فهرست لوازم بهداشتي خود اضافه كنيد.
عملكرد و ويژگي‌هاي دهانشويه با توجه به نوع آن مختلف است. يك گروه دهانشويه‌ها خوشبوكننده است كه براي رفع بوي بد دهان و ايجاد طراوت و تازگي استفاده ميشود و اثر درماني چنداني ندارد.
گروه ديگر علاوه بر دارا بودن خاصيت خوشبوكنندگي نقش ضدپوسيدگي دارد و به‌دليل داشتن سديم فلورايد نقش مهمي در پيشگيري از فساد دندان‌ها ايفا مي‌‌كند.
نتايج يك تحقيق روي كودكان يك مدرسه نشان داده است كه مصرف منظم و مداوم اين فرآورده‌ها به مدت دو تا سه هفته، در جلوگيري از پوسيدگي دندان‌ها 20 تا 40 درصد مفيدتر از خميردندان‌هاي فلورايددار است.
نوع ديگري از دهانشويه‌ها به علت وجود تركيبات ضد جرم در فرمولاسيون آنها، در صورت استفاده منظم پس از سه ماه مي‌‌تواند جرم دندان را به ميزان 35 درصد كاهش دهد.
يك دسته هم ضدباكتري است و براي درمان بيماري‌هاي لثه و نيز پس از جراحي‌هاي دهان براي ضد عفوني كردن استفاده ميشود.
از سوي ديگر با تمام فوايدي كه گفته شد اين فرآورده‌ها هيچ گاه جانشيني براي مسواك و نخ دندان نيست، بلكه به‌عنوان مكمل براي سلامتي دهان و دندان كاربرد دارد.
براي مصرف دهانشويه، بعد از مسواك زدن پنج سي‌سي از آن را داخل دهان به‌مدت يك دقيقه غرغره و حداقل 30 دقيقه از خوردن و شست‌وشوي دهان خودداري كنيد البته استفاده از اين محصولات در كودكان زير شش سال ممنوع است و براي كودكان بالاي شش سال نيز بايد با مشورت دندانپزشك و تحت نظارت كامل والدين صورت گيرد و دقت شود كه كودك محلول را حتما بيرون ريخته و قورت ندهد، زيرا بلعيدن آن موجب تهوع، استفراغ و دردهاي شكمي ميشود.
استفاده از دهانشويه يك يا دو بار در هفته كافي است، زيرا زياده‌‌روي در مصرف اين فرآورده ممكن است عوارضي همچون كاهش كلسيم سطحي دندان، تغيير رنگ دندان و ايجاد آلرژي به همراه داشته باشد.
اگر به هر دليلي دسترسي به دهانشويه نداريد، خودتان مي‌‌توانيد نوع خانگي آن را تهيه كنيد كه انواع آن را در شماره‌هاي بعدي بيان خواهيم كرد.
