امروز در تاريخ

 

مقدمه ايجاد واحد ثابت در ارتش ايران بر پايه اسناد موجود در آرشيوها و آثار باستاني، در چنين روزهايي (ماه اول تابستان ـ جولاي) در سال 465 پيش از ميلاد در خيابانهاي شهر شوش و نيز تخت جمشيد كه به تازگي تكميل شده بود سربازان تازه‌اي با يونيفورم ويژه و مسلح به نيزه و كمان و دشنه كمري (خنجري كه خميدگي و انحناء نداشت) كه با نظم خاصي گام برمي داشتند و هر دم به اطراف خود متوجه نمي‌شدند، داراي قدي بلند و باريك اندام بودند جلب نظر مي‌كرد و نمايندگان سياسي ملل دوردست در دو پايتخت امپراتوري ايران اين رويداد را گزارش كرده اند. اين سربازان تازه، مقدمه ايجاد يك واحد ثابت ارتش ايران شدند كه نام سپاه جاويدان - سپاهي كه سربازانش پس از هر جنگ به خانه و كسب و كار خود باز نمي‌گشتند و در سربازخانه در حالت آمادگي بسر مي‌بردند - به خود گرفت، درست مشابه ارتشهاي امروز در جهان و حرفه سپاهي گري و به قول خواجه نظام الملك «سپاه وري» در جهان خلق شد. افراد اين واحد منظما تمرين و مشق نظامي مي‌كردند و سازماني درجوار خود داشتند كه همواره در تلاش براي تهيه سلاحهاي تازه و يافتن تاكتيك‌هاي جديد و پيدا كردن راه مقابله با فنون نظامي ساير ملل بود (سازمان اطلاعات ارتش)؛ سازمان ديگري مهمات و تداركات و اسب و ساز و برگ براي اين واحد را تهيه مي‌كرد و گروهي هم بودند كه در سراسر ايران به جستجوي بهترين و شايسته‌ترين نوجوانان و جوانان براي جذب به اين واحد مي‌پرداختند شکست سلجوقيان از صليبيون اروپايي قليج ارسلان حکمران سلجوقي بخشي از آناتوليا (ترکيه امروز) که از اصفهان بازگشته و برجاي پدرش سليمان اوغوز نشسته بود در ژوئن 1098 شهر تاريخي آنتيوک را به صليبيون اروپايي باخت.. ملکشاه سلجوقي قليج را شش سال در اصفهان به صورت گروگان نگهداري مي‌کرد تا پدرش گردنکشي نکند. پس از مرگ ملکشاه در 1092 ميلادي، طولي نکشيدکه قليج آزادشد و به آناتولي بازگشت که گرفتار تعرض صليبيون شد. روزي که محمد ولي خان تنکابني (سپهسالار) خود کشي کرد محمد ولي خان تنكابني (سپهسالار) كه بارها وزير و نخست وزير بود و در حمله مسلحانه به تهران و خلع محمدعلي شاه از سلطنت، فرماندهي داوطلبان شمال را برعهده داشت 27 تيرماه 1305 (18 جولاي 1926) در 84 سالگي در خانه اش با شليك گلوله خودكشي كرد. در اين زمينه پژوهش كافي صورت نگرفته است و به همين دليل انگيزه سپهسالار از خودكشي، هنوز به درستي روشن نيست. پايان کار اسماعيل سميتقو 18 جولاي 1930 (27 تيرماه1309) رضاشاه پهلوي به کردنکشي دسته‌اي از کردها به رياست اسماعيل سميتقو (معروف به اسماعيل آقا) پايان داد. در اين روز اسماعيل آقا و شماري از دستيارانش كه سال‌ها باعث ناامني در شمال غربي ايران بودند در اشنويه به دست لشكر آذربايجان از پاي درآمدند. رضاشاه قبلا تلاش كرده بود كه اين مسئله به صورت مسالمت‌آميز حل شود و در اجراي اين سياست، حتي شخصا با اسماعيل آقا ملاقات كرده ولي نتيجه عملي نگرفته بود. ‏ اعتراف دکتر اقبال درباره اداره سياست خارجي ايران دكتر منوچهر اقبال نخست وزير وقت كه در مورد نزديك شدن دولت ايران به غرب در برابر پرسشهاي متعدد قرار گرفته بود 27تيرماه 1336 اعلام كرد كه رئيس كشور (شاه) سياست خارجي ايران را اداره مي‌كند، نه رئيس دولت (نخست وزير). اقبال، دانسته يا ندانسته، با بيان اين مطلب سند ديكتاتوري شاه را به دست داده بود زيرا كه قانون اساسي وقت، حكومت كردن را از وظايف دولت قرار داده بود، نه شاه. www.iranianshistoryonthisday.com