بسیاری از افراد و حتی بعضی متخصصین در هنگام بیماری، بیمار را تشویق به ورزش کردن می نمایند حال آنکه در روایات منسوب شده به ائمه اطهار علیهم السلام از ورزش کردن و فعالیت بدنی بیش از حد در حالت بیماری نهی شده است، حال باید از لحاظ علمی ببینیم کدام صحیح است، ورزش نکردن در حال بیماری و یا فعالیت و ورزش البته پرواضح است که هرگز امثال حقیر قادر به نقد علمی بیانات معصومین علیه السلام نیستیم ولی در حد لیاقت سعی در تبیین علمی مطالب را می باشد.
مسلماً در حال بیماری برخی یا همه سیستم های سلولی در حالت ضعف و ناتوانی قرار گرفته اند و لذا فشار مضاعف به سلول های بیمار نه تنها نمی تواند به سلول ها کمکی بنماید بلکه برعکس می تواند موجب عمیق تر شدن آسیب ها به سلول های مذکور شود.
به نظر می رسد در بیماری ها اولین اقدام باید اصلاح تغذیه بیمار و پاکسازی تدریجی سلول ها از مواد زائد بوسیله ی پرهیز از مصرف غذای فراوان باشد، شاید یک دلیل بروز بی رمقی و بی اشتهایی در بیماری ها که بطور طبیعی خداوند متعال در بدن همه ما قرار داده است، همین مسئله باشد لذا توصیه می شود وقتی بیمار هستید از فعالیت و پرخوری، در حد امکان خودداری نمائید، تا مکانیسم های مختل شده مجدداً کارآیی خود را بیابند.
منبع: وب سایت دکتر حسن اکبری
