سوره الانعام
ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ مِّنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الأُنثَيَيْنِ نَبِّؤُونِي بِعِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ «143» وَمِنَ الإِبْلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الأُنثَيَيْنِ أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ وَصَّاكُمُ اللّهُ بِهَـذَا فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ «144» قُل لاَّ أَجِدُ فِي مَا أُوْحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ «145» وَعَلَى الَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلاَّ مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذَلِكَ جَزَيْنَاهُم بِبَغْيِهِمْ وِإِنَّا لَصَادِقُونَ «146»
[ از حيوانات حلال گوشت و قابل استفاده شما ] هشت نوع همراه با جفتش [ را آفريد ] از گوسفند يك نر و يك ماده ، از بز يك نر و يك ماده ، بگو : آيا خدا ، نر گوسفند و بز ، يا ماده گوسفند و بز را يا آنچه را كه رحم آن دو ماده در برگرفته حرام كرده ؟ اگر راستگوييد از روى علم و دانش به من خبر دهيد . « 143» و از شتر يك نر و يك ماده و از گاو يك نر و يك ماده [ را آفريد ] بگو : آيا خدا نرينه شتر و گاو يا ماده هر دو را يا آنچه را كه رحم آن دو ماده دربرگرفته حرام كرده ؟ يا زمانى كه خدا شما را به اين [ حرام ساختگى ] سفارش كرد ، حاضر بوديد ، پس ستمكارتر از كسى كه به خدا دروغ بندد تا مردم را از روى نادانى و جهالت گمراه كند ، كيست ؟ ! مسلماً خدا گروه ستمكاران را هدايت نمي كند . « 144» بگو: در احكامي كه به من وحى شده [خوراك] حرامي را بر خورنده اى كه ميل دارد آن را بخورد نمي يابم ، مگر آنكه مردار يا خون ريخته شده [ از رگ هاى حيوان ] يا گوشت خوك باشد كه يقيناً همه نجس و پليدند ، يا حيوانى كه از روى نافرمانى از دستور خدا [ هنگام ذبح ] نام غير خدا بر آن برده شده ; پس كسى كه [ براى نجات جانش از خطر ] به خوردن آنها ناچار شود در حالى كه خواهان لذت نباشد و از حدّ لازم تجاوز نكند [ گناهى بر او نيست ; ]يقيناً پروردگارت بسيار آمرزنده و مهربان است . « 145» و هر حيوان ناخن دار ، و پيه گاو و گوسفند را بر يهوديان حرام كرديم مگر چربى هايى كه بر پشت يا روده هاى آنان است يا آنچه آميخته و مخلوط با استخوان است ; اين [ تحريم ] را به سبب ستم كردنشان به آنان كيفر داديم ، و يقيناً ما راستگوييم . « 146»
