سایت الف در مطلبی به قلم میثم مهدیار با انتشار تصویری از شهدای داوطلب ورود به میدان مین که مظلومانه در وسط این میدان به شهادت رسیده اند، نوشت: ماجرای فساد بانکی ، اختلاس بیمه ، واقعه کهریزک ،ماجرای دیپلمات ایرانی در برزیل و... موارد تلخی است که در چند سال اخیر آبروی نظام و انقلاب را به خطر انداخته اند .آنچه مشخص است این است که فساد چه به صورت ساختاری و چه به صورت ارادی در مراتب بالا و یا پایین هر سیستم حکومتی وجود دارد مخصوصا در کشور ما که نظام سیاسی آن نوپاست و هنوز نتوانسته است نظام مدیریتی و اداری متناسب با اهداف انقلابی خود را مستقر کند اما در این بین نکته مهم آن است اولا مسئولیت فساد پذیرفته شود و ثانیا با فساد برخورد شود. البته تشکیل دادگاه های فساد در چند ماه گذشته نشان داد که نظام در جزء اخیر یعنی مبارزه با فساد قاطع و جدی است اما جزء اول آن یعنی پذیرفتن مسئولیت فساد تا کنون در کشور معطل مانده است.
در ادامه این مطلب همچنین می خوانیم: وقتی مسئولی به عنوان فرد حقوقی حاضر نیست که برای حفظ نظام از پست و مقام خود استعفا دهد و مسئولیت این خطاهای آشکار را بپذیرد طبیعتا در نظر عامه مردم، کلیت نظام به عنوان مقصر اصلی شناخته می شود و هزینه این اقدامات از جیب انقلاب و نظام و رهبری خواهد بود. شاید مسئولین ما این تلقی را داشته باشند که با قبول مسئولیت فساد مجموعه های تحت امرشان، دیگر زحماتشان نیز دچار خدشه خواهد شد؛ از همین رو قبول مسئولیت فساد مجموعه های تحت امر راباید به مثابه گذر از میدان مینی تلقی کرد که سرباز با ایثار جان خود گشایش راه انقلاب را ضمانت خواهد کرد. البته اگر چه عدم نظارت ، اطمینان بیش از حد به افراد، لج بازی و... باعث کاشت این مین های فساد آور شده است اما سرباز انقلاب با ایثار هستی مادی و آبروی خویش،اجر و پاداش خود را از صاحب و مالک اصلی هستی دریافت خواهد کرد که:" والذین هاجروا فی سبیل الله ثم قتلوا اوماتوا لیرزقنهم رزقاً حسناً و ان الله لهو خیرالرازقین"
