بهشتی‌شدن 72 راست‌قامت جاودانه تاريخ/9
جايگاه ولايت فقيه و نقش مردم در انديشه آيت‌الله شهيد بهشتی
گروه سياسی: شهيد بهشتی معتقد است حكومت بايد «مشروعيت سياسی» و «مقبوليت عمومی» داشته باشد در غير اين صورت مجبور می‌شود با زور سرنيزه آنان را به اطاعت وادار كند كه اين عمل ظلم است.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) پايگاه اطلاع‌رسانی بنياد فرهنگی هفتم تير در يادداشتی به بررسی نقش مردم و جايگاه ولايت فقيه در انديشه آيت‌الله شهيد بهشتی پرداخته است كه در ادامه می‌آيد:
نقش مردم در نظام جمهوری اسلامی
شهيد بهشتی معتقد است حكومت بايد برخاسته از آرای مردم باشد، قدرتش را از مردم بگيرد و از حمايت آنان برخوردار باشد، «مشروعيت سياسی» و «مقبوليت عمومی» داشته باشد. در غير اين صورت مجبور می‌شود با زور سرنيزه آنان را به اطاعت وادار كند كه اين عمل ظلم است.
برای اينكه يك حكومت مردمی(جمهوری) باقی بماند، لازم است مردم بر اعمال دولتمردان نظارت نمايند و هر گاه لغزش و انحرافی نسبت به احكام شريعت و اصول قانونی اساسی مشاهده كردند، تذكر دهند. شهيد بهشتی با تاكيد بر لزوم نظارت مردم، كيفيت آن را نيز تبيين كرده است، در قسمتی از سخنان وی آمده است: «در مورد نظارت بايد بگويم شرط و مرز ندارد. هر فرد بايد به آنچه پيرامونش می‌گذرد، با دقت بنگرد و اگر چيزی به نظرش رسيد بگويد».
شهيد بهشتی و ولايتی فقيه
يكی از رايج‌ترين مباحث جامعه اسلامی ايران، موضوع ولايت فقيه و مباحث مربوط به آن است اگر چه اين موضوع در متون فقهی از پيشينه و تاريخی بسيار قديمی برخوردار است، لكن پس از پيروزی انقلاب اسلامی، ايران رسماً وارد مباحث حقوق اساسی و ادبيات سياسی كشور شده است.
شهيد بهشتی از عالمان و متفكرانی است كه در مورد ولايت فقيه نظريه‌پردازی كرده‌اند.
وی پيش از انقلاب و پس از آن، مباحث مربوط به ولايت فقيه را مطرح كرد. مجموعه شرايطی كه شهيد بهشتی برای رهبران بيان می‌كند، در «فقاهت»، «عدالت»، «آگاهی به زمان» خلاصه می‌شود، يعنی رهبر بايد« فقيه، عادل و مدير آگاه به زمان» باشد.
«امامت و رهبری از آن فقيه توانای آگاه به زمان، عادل، با تقوا و شجاع است و اگر می‌خواهد رسماً جامعه را اداره كند، مدير و مدبر نيز باشد، اين موضوع ماست».
«ضابطه رهبری در اسلام عبارت است از ايمان به اسلام به عنوان يك نظام عقيده و عمل يك جهان بينی و ايدئولوژی زنده و يك ايدئولوژی تاريخی شده و ايمان به مسئوليت، احساس مسئوليت و تعهد، بينش اجتماعی و آگاهی به مسائل زمان، قدرت تدبير و ارائه راه حل مناسب و مقيد بودن به وظايف الهی، اخلاقی اجتماعی».
شهيد بهشتی معتقد است شيعه و سنی در شرايط و خصوصيات رهبر، به جز در يك مورد، هم‌عقيده هستند، از نظر اين هر دو، امام و پيشوای مسلمين بايد عادل، مدير، كاردان و كارآمد باشد. هم سنی می‌گويد امام مسلمين بايد عادل باشد، عدالتی فوق‌العاده هم شيعه می‌گويد: «در اينكه رهبر بايد دارای بينش سياسی و اداره امت باشد، باز هم شيعه معتقد است و هم سنی».
