کشف عامل سیاهزخم توسط پاستور 
عامل بیماری سیاهزخم توسط لویی پاستور، پزشک معروف فرانسوی و بنیانگذار میکروبشناسی در چنین روزی از سال ۱۸۸۱ میلادی کشف شد.
لوئی پاستور یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان جهان است که با کشف خود مبنی بر این‌که باکتری‌ها عامل بیماری‌ها هستند، جان عده بی‌شماری را از مرگ نجات داد. او در بیست و هفتم دسامبر ۱۸۲۲م در شاتوویل نوولتان (ایالت ژور) در خانواده یک گروهبان مستعفی از ارتش شکست‌خورده ناپلئون به‌نام ژان ژوزف پاستور به‌دنیا آمد. پدر پدربزرگش هنگامی که به سالن‌لبن مهاجرت کرد، به شغل دباغی پرداخت.
لوئی پاستور پس از گذراندن دو سال تحصیل در دبستان به‌عنوان شاگرد روزانه وارد کولژآربوا شد. در این دوران نبوغ خاصی در وی مشاهده نمی‌شد؛ شاگردی بود که از حد متوسط کمی بهتر بود. چیزی که شاید در این دوران چشم‌گیر بود، استعداد هنری‌اش بود. در سال ۱۸۴۳م برای دومین سال پیاپی در امتحانات ورودی دانش‌سرای عالی فرانسه شرکت کرد و پس از تلاش و کوشش فراوان، وارد این دانش‌سرا شد.
در بیست و شش سالگی (۱۸۴۸م) سمت استاد شیمی در دانشگاه استراسبورگ را به‌دست آورد. او با تهیه و نوشتن رساله‌هایی درباره فیزیک و شیمی، درجه دکتری خود را گرفت. وی در این زمان با نوشتن نامه‌ای به رئیس دانشگاه استراسبورگ، تقاضای ازدواج با دخترش را می‌کند و لوئی پاستور ۲۶ ساله و ماری لوران ۲۲ ساله در روز ۲۹ مه ۱۸۴۹م باهم ازدواج می‌کنند.
پس از ازدواج، همسرش خود را وقف پاستور می‌کند و علاقه شدید و جذب شدن او به کارش را تحمل می‌کند و گاهی هم سمت منشی‌گری و تندنویسی او را بر عهده می‌گیرد. آن‌ها دارای سه دختر می‌شوند که هر سه آن‌ها قبل از بلوغ می‌میرند، اما دختر چهارم زنده می‌ماند. لوئی و ماری، صاحب پسری به‌نام ژان باتیست نیز می‌شوند که بعد‌ها سیاست‌مدار می‌شود.
پاستور پس از مدتی به فعالیت نور‌شناسی علاقه‌مند می‌شود و در این زمینه تحقیقات فراوانی را انجام می‌دهد. عمل تخمیر مورد توجه پاستور قرار می‌گیرد، او متوجه شد که تخمیر نتیجه عمل بعضی از موجودات ریز می‌باشد که پاستور وجود میکروب‌ها را پیش کشید و دریافت کرد که تخمیر شیره چغندر قند در اثر فعالیت موجوداتی ذره‌بینی است که به‌صورت کپک می‌باشند.
پاستور بیان کرد که چنان‌چه شراب در معرض هوا باشد، ترش می‌گردد و به سرکه تبدیل می‌شود و مسئله «خود به خودی» را رد کرد و علت این فعل و انفعالات را موجودات ریزی به‌نام میکروب دانست و گفت شیر همانند شراب ترش نمی‌شود مگر آن‌که موجودات ریزی داخل آن بشوند. این دانشمند فرانسوی با این کشف، بزرگ‌ترین خدمت را به جهانیان کرد.
پاستور نتایج مطالعات خود را در سوم اوت ۱۸۵۷م به آکادمی علوم (لیل) ارائه و ثابت کرد که مخمر احتیاج به اکسیژن دارد تا بتواند زندگی کند. وی بیان کرد که پس از مرگ، موجودات ذره‌بینی بر روی جسد قرار می‌گیرند و از کمبود هوا استفاده کرده و به زاد و ولد می‌پردازند و جسد، متعفن و تجزیه می‌شود و مواد حاصله مورد استفاده دیگر موجودات قرار می‌گیرند و حیات ادامه پیدا می‌کند.
اکتشافات پاستور درمورد باکتری‌ها و نیز برخی از بیماری‌ها - نظیر کشف عامل بیماری سیاهزخم در تاریخ سی و یکم مه سال ۱۸۸۱ میلادی - خدمت بزرگی به بشریت بود. در او اشتیاق به پاکی و پاکیزگی در حد وسواس بروز کرده بود. وی درحالی‌که درمورد کرم ابریشم مطالعه می‌کرد، ناگهان دچار خون‌ریزی مغزی گردید و سمت چپ بدنش به‌کلی فلج شد.
پاستور پس از درمان تا حدی بهبود یافت، اما سکته مغزی دیگری باعث شد تا گفتن و تحرکش مختل شود. او در هنگام مرگ به‌کلی فلج شده بود. لوئی پاستور، سرانجام در بیست و هشتم سپتامبر ۱۸۹۵م در پاریس و در سن هفتاد و سه سالگی در گدشت. جسد او را در زیرزمین انستیتوی پاستور دفن کردند.
