شهادت آیتالله سیدعبدالله بهبهانی 
روحانی مجاهد، آیتالله سیدعبدالله بهبهانی یکی از سران اصلی مشروطیت در چنین روزی از سال ۱۳۲۸ هجری قمری به شهادت رسید.
حضرت آیتالله العظمی سیدعبدالله بهبهانی در حدود سال ۱۲۶۰ق در شهر نجف اشرف چشم به جهان گشود و تحت توجهات پدر فاضل و مجاهدش، سیداسماعیل مجتهد بهبهانی، تحصیل علوم دینی را آغاز کرد. آقا سیدعبدالله بهزودی در حلقه درس عالم و فقیه بزرگ شیعه، حاج میرزا محمدحسن شیرازی معروف به میرزای بزرگ جای گرفت و بهسرعت مدارج عالی علمی را پیمود.
آیتالله بهبهانی قبل از انقلاب مشروطیت نیز از روحانیان و علمای مشهور ایران بهشمار میرفت و در امور سیاسی دخالت داشت. وی با آغاز نهضت مشروطه، به صف مبارزان پیوست و با یاری و همکاری آیتالله سیدمحمد طباطبایی، رهبری مشروطهخواهان را به عهده گرفت. آیتالله بهبهانی در رهبری نهضت مشروطه، نقش بهسزایی داشت و در این راه، زحمات فراوانی را متحمل گردید.
آیتالله بهبهانی پس از به توپ بستن مجلس شورای ملی و پس از ضرب و شتم و اهانت به وی، به دستور محمدعلیشاه قاجار به کرمانشاه تبعید شد و پس از چند ماه راهی عتبات گردید. آیتالله بهبهانی پس از فتح تهران توسط مشروطهطلبان، به پایتخت بازگشت و از آن پس نفوذ فوقالعادهای در مجلس پیدا کرد. میانهروها که اکثریت مجلس دوم را تشکیل میدادند، از بهبهانی پیروی میکردند که این امر خشم تندروان را برانگیخت و تصمیم به قتل آیتالله بهبهانی گرفتند.
سرانجام با نقشه تندرو‌ها در تاریخ نهم رجب‌المرجب سال ۱۳۲۸ هجری قمری (برابر با بیست و چهارم تیرماه ۱۲۸۹ش) مزدوران به خانه این روحانی مجاهد رفته و با شلیک سه گلوله، وی را به شهادت رساندند. پس از شهادت حضرت آیتالله العظمی سیدعبدالله بهبهانی، مجلس شورای ملی و بازار تهران تعطیل و عزای عمومی اعلام شد. بعد‌ها پیکر آیتالله بهبهانی به شهر نجف اشرف منتقل و مدفون گردید. گویند ترور این عالم مجاهد به تحریک سیدحسن تقیزاده بوده است
