«اشتغال، بهره وري و توليد ملي»عنوان سرمقاله روزنامه آفرينش به قلم حميدرضا عسگري است كه در آن مي‌خوانيد؛رشد اقتصادي نيازمند معيارها و ملزوماتي است که درصورت اختلال در هريک از آنها، چرخه اقتصادي دچار مشکل مي شود. ما برنامه "توليد ملي و حمايت از کار و سرمايه ايراني" را معيار فعاليت هاي اقتصادي قرار داده ايم، اما در محقق شدن اين امر اشکالاتي در چرخه اشتغال، بهره وري و توليد ملي وجود دارد که بايد مورد توجه و بررسي قرار گيرد.
1- "اشتغال" به عنوان بستر ويکي از پايه هاي توسعه اقتصادي و توليدملي، از اهميت بسيارفراواني برخوردار مي باشد. کاملاً واضح است تا زماني که ما رشد و افزايش اشتغال در کشور را مد نظر قرار ندهيم ، نمي توان انتظار افزايش توليد را داشته باشيم.درحال حاضر ما با بافت جمعيتي جوان در کشور مواجه هستيم که به عنوان يک پتانسيل عظيم در امر توليد تلقي مي گردند. کشور چين با رشد اقتصادي دورقمي که در چند سال اخير در پيش گرفته، عامل اصلي افزايش توليد خود را نيروي کار معرفي مي کند و از جمعيت کثيري که مي توانست عامل فقر و رکود اقتصادي گردد، درجهت رشد توليد استفاده کرده است. متاسفانه کشورما نتوانسته است امکانات لازم براي بهره گيري از جمعيت مستعد کار در کشور را فراهم کند و ما با معضل بيکاري جوانان روبه رو هستيم. در چنين وضعي عملاً در يکي از عوامل اصلي رشد اقتصادي دچار کمبود مي باشيم وبايد آن را جبران کنيم.
2- "بهره وري" عامل ديگري است که در جهت دهي و مديريت اشتغال و توليد تاثير بسزايي دارد. مديريت نيروي کار و هدايت آن به سمت کارمفيد از طريق فرهنگ سازي، افزايش دستمزدها، تسهيلات تشويقي براي کارکنان و ملاک قراردادن شايستگي ها در ارتقاي شغلي از جمله اموري است که بهره وري در امر توليد را افزايش مي دهد.
درحال حاضر نيروي کار و سرمايه گذاري مالي در کشور ما آن طور که بايد و شايد بهره وري ندارد. متاسفانه درامر فرهنگ اشتغال دچار مشکل هستيم و بايد آموزش هاي بنياني در اين عرصه صورت گيرد تا نيروي انساني، کارمفيد و سازنده را براي خود يک ارزش بداند و پيشرفت کارفرما را پيشرفت خود تلقي کند. اما متاسفانه در کشورما اين فرهنگ هنوز نهادينه نشده است.
آمارها نشان مي دهد که از 44 ساعت کار هفتگي قانوني در کشورهاي توسعه يافته 28 ساعت به صورت مفيد انجام مي شود. در مقابل مرکز پژوهش هاي مجلس اعلام کرده است که ساعات کار مفيد در ايران روزانه 2 ساعت است که ميزان هفتگي آن به بيش از 11 ساعت نمي رسد. البته برخي آمارهاي ديگر از 22 دقيقه کارمفيد کارمندان دولت خبرمي دهند! لذا طبيعي است که به لحاظ کيفي و کمي در عرصه اشتغال، ميان ايران با 11 ساعت کار مفيد و ژاپن با60 ساعت، کره 74 ساعت و اروپا40 ساعت کارمفيد در هفته، فاصله وجود داشته باشد.
دستمزدها نيز عامل ديگري است که بهره وري در امر اشتغال و توليد را تحت تاثير قرار مي دهد. نيروي کار ميزان دستمزد خود با هزينه هاي جاري زندگي را متناسب نمي بيند و انگيزه انجام کار مفيد را از دست مي دهد. همچنين نبودن تناسب ميان دستمزد ها از يک سازمان به سازمان ديگر يا اختلاف فراوان ميان دستمزد مديران و کارگران عامل ديگر کاهش بهره وري نيروي کار مي باشد.
تسهيلات تشويقي و معيارقراردادن تخصص درامر ارتقاي شغلي نيز مي تواند بهره وري را دستخوش اختلال نمايد. عدم حمايت از کارکنان با تسهيلات مناسب همچون خدمات بيمه اي، نبودن امنيت شغلي، عدم حمايت هاي آموزشي رفاهي از خانوارآنها و همچنين تبعيض در امر ارتقاي شغلي کارکنان و پيشي گرفتن روابط بر ضوابط، از عوامل مهم کاهش بهره وري در چرخه اقتصادي کشور مي باشند.
3- مرحله نهايي در چرخه رشد اقتصادي بحث توليد مي باشد. از آنجاکه در وضعيت کنوني به لحاظ سياسي و اقتصادي ما تحت فشارها و تحريم هاي غرب هستيم، ضروريست تا به مقوله توليد به چشم اوجب واجبات نگاه شود. در دوسال اخير بحث سرمايه گذاري و تقويت توليدکنندگان داخلي نارضايتي ها را به وجود آورده و بعضاً با کاهش سرمايه گذاري و ضعيف شدن صنعت گران و توليدکنندگان رو به رو بوده ايم. محقق نشدن وعده هاي حمايتي، توليد کنندگان را درميان مشکلاتي همچون افزايش هزينه هاي انرژي، تهيه مواد اوليه، نوسانات ارزي، سوء مديريت هاي کنترلي در واردات و نظارت هاي غيرکارشناسي دربازار، گرفتار ساخته و سرعت رشد توليد داخلي را کند کرده است.
به نظر مي رسد در سال توليد ملي بايد همه اقشار کشور از کارکنان و کارگران، توليدکنندگان و صنعت گران تا مسولان سياسي و اقتصادي، نوع نگرش خود را به امر اشتغال و توليد تغيير دهند، تا بتوانيم ملزومات توسعه اقتصادي کشور را فراهم کنيم و از وابستگي ها به خارج بکاهيم.
