امتیاز چاپ اسکناسهای ایران توسط انگلیسی‌ها در چنین روزی از سال ۱۳۰۹ هجری شمسی لغو گردید.
در تاریخ ششم خرداد‌ماه سال ۱۳۰۹ هجری شمسی (برابر با بیست و هفتم مه ۱۹۳۰م) دولت وقت، امتیاز چاپ اسکناسهای ایران را که تا آن زمان منحصراً در اختیار انگلیسی‌ها بود لغو و بابت این اقدام خود، ۲۰۰ هزار لیره به انگلیس غرامت پرداخت کرد.
همچنین، اجازه داده شد که انگلیسی‌ها بانک خود را در تهران و شعب آن را در استان‌ها داشته باشند تا دهانشان بسته شود و اعتراضی نکنند. بدینترتیب، دولت ایران از تاریخ ششم خرداد‌ماه سال ۱۳۰۹ هجری شمسی، کار چاپ اسکناس را - نخست از طریق بانک ملی و بعداً پس از تأسیس بانک مرکزی، توسط آن - به دست گرفت.
انحصار چاپ و نشر اسکناس ایران به مدت چهل سال در دست بانک انگلیسی بود که بعداً تحت عنوان فریبنده بانک شاهنشاهی به کار بانکداری در ایران ادامه داد. بانک انگلیسی که از سی و یکم مارس ۱۸۹۰م عملاً کار خود را در ایران آغاز کرده بود - با اینکه از سال ۱۹۴۹م تغییر نام داده بود - در سال ۱۳۳۱ش (۱۹۵۲م) بهوسیله دکتر مصدق نخستوزیر وقت منحل شد که دو دهه بعد از آن، در ایران بهنام بانک خاورمیانه انگلستان تجدید حیات کرد و ثروتمندان ایرانی طی سالهای ۱۹۷۶م تا پایان ۱۹۷۸م، معادل صد‌ها میلیون لیره از طریق آن از کشور خارج ساختند.
ناصرالدینشاه قاجار، امتیاز فعالیت بانک انگلستان (شعبه شرق) را به انگلیسی‌ها داده بود و ملکه ویکتوریا در ۱۸۸۹م با صدور فرمانی اجازه داده بود که این بانک در ایران به کار پردازد. بانک مذکور پس از یافتن محل در تهران - در ضلع شرقی میدان توپخانه که بعداً بانک بازرگانی (نخستین بانک غیردولتی ایران) در آنجا مستقر شد - از سی و یکم مارس ۱۸۹۰م کار خود را آغاز و نشر اسکناس (پول کاغذی) ایران را که حساسترین حق غیرقابل انتقال یک ملت حاکم است به دست گرفته بود و بدینترتیب، سیاست پولی کشور (خزانه دولت و جیب مردم) در اختیار یک دولت استعمارگر و پولهای کاغذی منتشره آن قرار گرفته بود.
