جمهوری اسلامی در سرمقاله خود با عنوان«مذاکرات بغداد چرا به نتیجه نرسید؟» نوشت:
*مذاکرات هستهای ایران با گروه 1+5 در بغداد همانطور که پیشبینی میشد، به نتیجهای نرسید و طرفین برای ادامه گفتگوها در 29 و 30 خرداد ماه جاری توافق کردند. این مذاکرات قرار است در مسکو ادامه یابد.
*درباره علت عدم موفقیت این مذاکرات اظهارنظرهای مختلفی صورت میگیرد ولی نکته اصلی را خانم کاترین اشتون، رئیس هیأت مذاکره کننده 1+5 که مسئول روابط سیاسی اتحادیه اروپاست به زبان آورده است. وی بعد از پایان مذاکرات بغداد در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: "گروه 1+5 در مذاکرات به دنبال اجرای قطعنامههای شورای امنیت هستند." وی علاوه بر این، یک دستور هم برای ایران صادر کرد و ضمن محترم شمردن مذاکرات اسلامبول، گفت: "ایران باید این مذاکرات را جدی بگیرد و به دنبال پیشرفت باشد."
*از این سخن خانم اشتون پیداست که علت اصلی بینتیجه ماندن مذاکرات بغداد، زیاده خواهی غرب و اصرار گروه 1+5 بر مواضع قبلی خود میباشد. غربیها که با رهبری آمریکا بر سیاسی کردن مسأله هستهای پافشاری میکنند، حاضر نیستند حقوق واقعی ایران را در موضوع فعالیتهای هستهای به رسمیت بشناسند. مفهوم سخن خانم کاترین اشتون که گفته است: "گروه 1+5 در مذاکرات به دنبال اجرای قطعنامههای شورای امنیت هستند" اینست که ایران باید به تعلیق غنیسازی رضایت بدهد.
*عجیب اینست که هم مقامات آژانس بینالمللی انرژی هستهای و هم مسئولان دولتی آمریکا و بعضی کشورهای اروپائی در عین حال که نسبت به مخالفت مسئولان بلندپایه ایرانی با فعالیت نظامی هستهای ابراز اطمینان کرده و آن را نقطه مثبت قابل توجهی دانسته اند، با اینحال خواستار تعلیق غنی سازی توسط ایران میشوند! این برخورد دوگانه را فقط در چارچوب عدم صداقت غرب و زیاده خواهی دولتهای غربی میتوان تفسیر کرد.