بد نيست بدانيد بتازگي در مطالعهاي مشخص شده كه ميزان سطح تحصيلات والدين برسلامت يا عدم سلامت رواني افراد موثر است. اين نتيجه در اثر يك مطالعه بلندمدت كه از سال 1979 در آمريكا به انجام رسيده، مشخص شده است. حالا ما ميدانيم كه بين سطح تحصيلات والدين، سطح تحصيلي فرزندان و بروز علائم افسردگي ارتباط وجود دارد.
در اين مطالعه طولانيمدت، محققان دريافتند در والديني كه از ميزان سطح تحصيلات بالا برخوردارند، فرزندان بزرگتر آنها از سلامت رواني و ذهني كمتري برخوردارند. شايد علت اين امر آن باشد كه اين والدين به دليل تحصيلات بالا و داشتن مشاغل بالا تمايل و اصرار زيادي دارند كه فرزندان آنها بويژه فرزند بزرگترشان از سطح تحصيلي بالا و شغلي مناسب و عالي برخوردار باشند و اين اصرار و تمايل در واقع فشار رواني و ذهني زيادي را به فرزندان و بويژه فرزند بزرگترشان وارد ميكند و لذا به همين دليل برخي از اين كودكان در بزرگسالي تحت تأثير اين تمايلات والدين دچار بيماريهاي روحي و رواني از جمله افسردگي ميگردند.
در واقع تحصيلات بالاي والدين و موقعيت آنها در اجتماع و مقيدشدن فرزندان به ادامه تحصيل و كسب رتبههاي بالاي علمي و تحصيلي و شغلي سبب ايجاد فشارهاي زياد جسمي و رواني در اين افراد و بخصوص فرزند اول ميشود و همين امر آنها را مستعد ابتلا به بيماريهاي رواني و افسردگي ميكند.
لذا محققان به والدين ـ بويژه والديني كه از سطح تحصيلي بالايي برخوردارند ـ توصيه ميكنند از اعمال فشار بيش از حد بر فرزندانشان خودداري كنند و آنان را در كسب تحصيلات و شغل مورد نظرشان تا حدي آزاد بگذارند تا به اين شيوه با جلوگيري از فشارهاي رواني و ذهني بيش از حد بركودكان و بروز مشكلات رواني و ذهني و به خطرافتادن سلامت رواني آنها در بزرگسالي پيشگيري شود.