واحد دانش و تکنولوژی تبیان زنجان
مرگ نابهنگام نوزاد جديد کونامي
ناميراي تقلبي
عنوان بازی: NeverDead
پلتفرم: Xbox360، PS3
ناشر: Konami
سازنده: Rebellion
سبک: اکشن
امتیاز: 7.0
چندان دور از ذهن نیست اگر به ایکسبازان وعده بدهیم منتظر حضور عنوان بعدی متال گر با حضور اسنیک، روی کنسول محبوبشان باشند. با این وضعی که کونامی در پیش گرفته است ، کمکم باید فاتحهاش را بخوانیم.
احتمال تلفیق آن با کمپانی کپکام نیز چندان ضعیف به نظر نمیآید. سالهاست کونامی در زمینه نیروی حرفهای برای ساخت بازی حرفهای لنگ میزند.
گواه این مدعا نیز عناوین بسیاری است که به بازار نیامده فراموش شدند. عناوینی که هرقدر از نظر نوآوری خاص بودند، مشکلات متعدد تکنیکی، مانع خوش گذراندن بازیکن در بزم فراهم شده ، میشد! آخرین بازی کونامی نیز از این قاعده مستثنا نیست. «مهجورنشده» ایدههای جذاب زیادی را روی دایره میریزد که متاسفانه مشکلات تکنیکی متعدد از شکوفا شدن آنها جلوگیری میکند. داستان بازی، حکایت یک شکارچی شیاطین با نام برایس بولتزمن را روایت میکند؛ مردی که در نبرد با شیطان بزرگ، همسرش را از دست داده، خود نیز به نفرین نامیرایی محکوم میشود و 500 سال گذشته را با آرزوی مرگ گذرانده است.
در سفر وی برای متوقف کردن حمله شیاطین به دنیای بشر، خانمی به نام آرکیدیا ماکسیمایل همراهیاش میکند. با این که سازندگان تلاش زیادی برای همذات پنداری بازیکن با کاراکترها کردهاند، مهجورنشده توان رسیدن به گرد پای عنوانی مانند Enslaved را هم ندارد.
صدای صداپیشگان زندهتر و شفافتر از چیزی است که انیمیشن به اجرا میگذارد و همین امر در کنار خاموش کردن شعله کاراکترها، یک عدم توازن نچسب را ارائه میکند. اما با این اوصاف و با وجود ضعف در افکتهای صوتی، میتوان به موسیقی خوب آن اشاره کرد که تمی اوریجینال داشته و فضایی خاص و درگیرکننده میآفریند. گرافیک بازی بیشتر اوقات بخوبی پالایش شده و تمیز مینماید. اکثر دشمنان و رئیسها طراحی بانمکی دارند! در مقابل فیزیک نسبتا خوب بازی (با فرقه سرخ فاصله زیادی دارد) مقداری از المانهای محیطی مانند گل و گیاهان را قربانی کرده که به شکل دوبعدی رندر میشوند.
برایس یک رویین تن پهلوان پنبهای بیش نیست! میتوانید هر آن انتظار تکه تکه شدن اعضای بدن او را داشته باشید. اتفاقی که بیش از مقدار مورد توقع رخ داده و باعث میشود مدام روی اعصاب بازیکن باشد! شما دو نوع حمله در اختیار دارید؛ حملات دور که توسط انواع هفتتیر و شاتگان و به صورت خودکار انجام میدهید و حملاتی که توسط شمشیر زمخت برایس صورت میگیرد. حملات شمشیر با نگهداشتن تریگر چپ فعال شده و میتوانید با حرکت دادن آنالوگ راست، دشمنان را قلع و قمع کنید.
سیستمی که اگر اشتباه نکنم اولین بار در بازی به سوی افتخار با شرکت جتلی پیادهسازی شد و بهترین اجرا نیز همان بود. اینجا نیز رقابت چندان سختی با آن بازی کلاسیک نميکند. در اینجا ظاهر جالب است، اما تا تکامل فاصله زیادی دارد. هوار کردن وظیفه دکمههای نمایی به استیک، فقط از تکرار مبارزات میکاهد و جانی به آن تزریق نمیکند.
بشکههای منفجره نیز در سراسر مراحل وجود دارد که با هدف گرفتن آنها میتوانید دشمنان را راحت نابود کنید. اما باید فاصله ایمنی مسخرهای را رعایت کنید. در غیر این صورت، شاهد فرود سر برایس، چند متر آن طرفتر خواهید بود. در این حالت باید بسرعت سر را به بدن متصل کنید وگرنه ممکن است توسط یکی از واحدهای دشمن بلعیده و گیماور شوید!
در گیر و دار نبرد، پیدا کردن گردن پیکر برایس کار سادهای نیست و سختی را دوچندان میکند. حتما دانستن همین نکته سازندگان را مجاب کرده در بیشتر اوقات، امکان بازیابی کامل بدن برای بازیکن فراهم باشد. عوامل محیطی، حضوری پررنگ در گیمپلی دارند؛ میتوانید از خرابههای در و دیوار، یا برق و آتش برای افزایش صدمات وارده به دشمن بهره بگیرید.
دست جدا شده نیز قابل کنترل بوده و میتوان قابلیت انفجار را به آن الحاق کرد که دو تا از فاکتورهای خاص و مثبت بازی به شمار میرود. تواناییها نیز تنوع خوبی دارد؛ اما محدودیت شدید برای انتخاب آنها، به شکل مسخرهای جلوی شکوفا شدن یکی از بهترین وجوه بازی را میگیرد. خلاصه کلام این که اگر دوست دارید آگاه باشید و از دنیای بازی بیخبر نمانید، بد نیست این عنوان را تجربه کنید؛ اما اگر برای گذران وقت دنبال یک عنوان بینقص هستید، دور مهجورنشده را خط بکشید!
