شمس الدین حسینی روز گذشته در همایش بورس، بانک و بیمه اعلام کرد " نقدینگی در سال ۹۰ حدود ۱۹.۴ درصد رشد داشته است."
اما آیا رشد نقدینگی به همین میزان ختم می شود؟ گذری بر سالهایی که محمود احمدی نژاد برکرسی ریاست جمهوری تکیه زده نشان می دهد که سیر رشد نقدنگی در کشور بیش از ۳۸۰ درصد بوده است.
گزارش های رسمی بانک مرکزی نشان می دهد که نقدینگی در پایان سال ۱۳۸۴ برابر با ۹۲ هزار میلیارد تومان بوده است که با رشد ۳۹ درصدی در سال ۸۵ به ۱۲۸ هزار میلیارد تومان می رسد.
از همین ابتدا مشخص است که سیاست اقتصادی دولت چگونه بنا شده و این سیاست به طور مستمر در طول این سالها پی گیری شده است.
به گزارش افکار نیوز ، در سال ۸۶ نقدینگی به ۱۶۴ هزار میلیارد تومان رسید که رشد ۲۸ درصدی را نشان می دهد، نقدینگی در سال ۸۶ نسبت به سال ۸۴ (تنها ۲ سال پس از ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد) ۷۸ درصد رشد داشته است.
سیر رشد نقدینگی در سالهای بعدی نیز ادامه داشت و در سال ۸۷ به ۱۹۰ هزار میلیارد تومان، در سال ۸۸ به ۲۳۵ هزار میلیارد تومان، در سال ۸۹ به ۲۹۴ هزار میلیارد تومان و در سال ۹۰ به ۳۵۲ هزار میلیارد تومان رسیده است.
این در حالی است که شمس الدین حسینی روز گذشته با افتخار از کاهش رشد نقدینگی در کشور سخن می گفت (البته باید توجه شود که سخن وزیر اقتصاد بر اساس درصد است و از نظر مقداری کاهشی صورت نگرفته است).
پولهای پر قدرتی که حاصل از فروش نفت بوده و در اقتصاد ایران به گردش درآمد حجم نقدینگی را به شدت رشد داد و امروز تورم موجود و بی ارزشی ریال در برابر ارزها حاصل همین سیاست است. یا بهتر است بگوییم سیاست دولت نهم و دهم کشور را به جایی رساند که مجبوریم از پول ملی صفر حذف کنیم تا حجم نقدینگی کنترل شود.
این در حالی است که مردان اقتصادی دولت و مجلس سال ۹۱ را سال رشد نقدینگی و تورم می دانند و انتظار می رود با همین میزان رشد نقدینگی در سال ۹۱ از مرز ۴۱۰ هزار میلیارد تومان عبور کند.
