سایت خبری الف، نوشت:
ویژگیهای مجلس:
a. عصاره ی فضائل ملت
b. منعکس کننده ی اقوال و احوال و طرز روحیه و افکار نمایندگان
c. ماحصل جمعیّت وفادار به اسلام، فراهم آمده از تکبیرهای مردم، عصاره ی زحمات طاقتفرسای ملت مسلمان
d. بالاترین مقام در مملکت، تنها مرکزی که همه ی قوا باید از آن تبعیّت، بالاتر از همه ی قوای کشور، نمایندگی مجلس مهمترین مقام، در رأس همه ی امور (امکان خوب کردن همه ی مسائل کشور با مجلس خوب)، اساس کشورها برای اصلاح یا فساد، اکثریت مسائل کشور بی واسطه یا با واسطه بسته به مجلس، اساس دولتی خوب.
2. حقوق و وظایف مردم
a. حضور در صحنه
i. مقابله با نقشه ی دشمن بری دور کردن مردم از صحنه های انقلاب و بی تفاوت کردن جوانان و القائات توأم با تهدید و ارعاب و تلاش برای عطف اذهان به مسائل دیگر
ii. هجوم به صندوق رای و ریختن آراء با کمال آرامش و مراعات اخلاق انسانی اسلامی
iii. عدم تحت تأثیر شایعه شدن و سستی و سردی نشان دادن از خود
iv. تکلیف شرعی به دخالت در امور و سیاست، مسئولیت سرنوشت اسلام و مسلمین بر عهده ی ملت و ضرورت عدم کنار نشستن
v. عدم کناره گیری (بالاترین گناه)، عدم کناره گیری و مسامحه در تشخیص
vi. جلوگیری از سست شدن پایه های جمهوری اسلامی در دنیا با رأی پایین (قدرت مجلس به رأی است)
vii. عدم کنار رفتن و رأی ندادن در صورت عدم مطابقت با میل
viii. جزو عبادات بزرگ بودن: ضرورت مشغول نشدن به عمل دیگری به جای شرکت در انتخابات
ix. توجه به صحنه سازی و اغفال چپ گرایان و راست گرایان و ریشه های فاسد رژیم سابق برای نفوذ به مجلس و تحمیل مقاصد شوم اجانب
b. دعوت به دخالت در سرنوشت خود
i. همه ی اشخاص و اهل علم دعوت مردم به دخالت
ii. رفتن به روستاها و آشنا کردن مردم به وظیفه و شاخصهایی که باید رای بدهند
iii. ضرورت نظارت مردم و آگاه سازی انها از وظایف خود
c. نظارت بر مجلس
i. نظارت بر مجلس و دولت
ii. علاقه به خدمت¬گزارها و عقد اخوت نبستن با افراد
iii. مواجهه با اخلال گران و معتقدین به مکاتب ضد اسلامی در مجلس
iv. تنبّه دادن به وکلا به عدم انتخاب در صورت تخلف و کارشکنی
d. عدم اختلاف
i. ضرورت تفاهم با هم هنگام توطئه ی دشمن
ii. وظیفه¬ی شرعی مردم در انتخابات: دست برداری از اختلافات کوبنده
iii. مقابله با توطئه¬ی اختلاف اندازی در مردم به بهانه¬ی طرفداری از کاندیداها
iv. عدم نزاع در امور نفسانی و عدم اهانت و کشف ستر مؤمن
v. کوبیدن دیگری برای کاندیدای خود موجب تکرار مشروطه
e. تحقیق در رای دادن و ضرورت انتخاب اصلح
i. گشتن و مراجعه به همه جا
ii. ملاک الهی و شیطانی بودن انتخاب: انتخاب اصلح
iii. آگاه کردن افراد از جانب تشکلها
iv. مقدم کردن رضای خدا بر خود در انتخاب وکلا
v. بررسی سوابق و روحیات و خصوصیات دینی و سیاسی
vi. بررسی سوابق در زمان طاغوت و سوابق خانوادگی
f. ضرورت تبلیغ
i. ضرورت معرفی اصلح به مردم
ii. معرفی سوابق افراد به ویژه از جانب علما
iii. ضرورت شناخت شخص لایق و وادار کردن دیگران به رأی دادن به او
iv. ضرورت رفتن اشخاص متنور و امین و صادق به مجلس با همت والای جوان ایرانی
v. ضرورت معرفی کاندیدا با ملاک اسلام و معرفی خادمها و از بین بردن خائنها
vi. تبلیغ برای اسلام شناس روحانی و داخل روحانی از صنوف دیگر دارای اطلاعات سیاسی و اسلامی
g. وظیفه جلوگیری از ناصالحها
i. جمع کردن تمام قوا برای جلوگیری از ورود بازیگرها
ii. طرد و معرفی به مردم طرفداران اسلام آمریکایی (اسلام سرمایه داری، مستکبرین، مرفهین بی درد، منافقی، راحت طلبان، فرصت طلبان)
iii. جدیت با تمام قو برای ندادن سرنوشت اسلام و مسلمین به غیرلایق
iv. به انزوا کشیدن ملی گرایان پیوسته به آمریکا
v. مواظبت فرمانداران و بخش داران و تشکلهای اسلامی به خوب انجام گرفتن و عدم تقلب و خود را جا زدن اشخاص ناباب
h. وظایف علما و روحانیون
i. وظیفه ی جلوگیری از سلب آزادی از افراد و مراقبت رأی آزادانه¬ی مردم
ii. دعوت به دخالت مردم در سرنوشت خود
iii. تبلیغ اشخاص اصلح
iv. معرفی سوابق افراد
i. اقلیتهای مذهبی درس عبرت از دوره ی پهلوی و انتخاب وکلا از متعهدین به مذهب خود و جمهوری اسلامی و غیر وابسته به قدرتهای جهان خوار و بدون گرایش به مکتبهای الحادی و انحرافی و التقاطی
j. پشتیبانی از مجلس
i. ضرورت پشتیبانی همه ی جامعه از مجلس
ii. احترام دقیق به آرای عمومی در همه جا
iii. عدم زیر سؤال بردن مشروعیت مجلس و سلامت انتخابات با تردید و ایجاد ذهنیت
iv. مخالفت با دولت و مجلس و جمهوری اسلامی و ارکانهای نظام: مخالفت با اسلام
v. ضرورت تقویت و تایید مجلس و عدم تضعیف آن
vi. عدم هجوم فوری به مجرد مخالف بودن با ذائقه، عدم حق جسارت به مجلس
3. لیست آری یا نه؟
a. آزادی و عدم احتیاج مردم به قیم در انتخابت، انتخابات آزاد بدون هیچ اعمال قدرت و نفوذ هیچ طبقه، عدم امکان تحمیل رای در نظام اسلامی، عدم حق تحمیل افراد به مردم از جانب هیچ فرد و دسته و گروه
b. امکان معرفی کاندیدا از افراد و روحانیون در حد تذکرات قبلی در حوزه¬ی خودشان، عدم معرفی کاندیدا برای حوزههای دیگر، عدم حجت بودن لیست حوزه¬ی قم، انتخاب علما الزام نیست و پیش نهاد است
c. آزادی هر گونه اجتماعات و احزاب از طرف مردم در صورت به خطر نینداختن مصالح مردم، عدم اشکال داشتن تمایز وقتی در تفکرشان اصل خدمت به اسلام و محرومین باشد
d. مشورت در کارها با متعهدین و معتمدین (از دستورات اسلامی)، مشورت ملت با طبقه ی تحصیل کرده ی متعهد و روشن فکر با اطلاع از مجاری امور و غیر وابسته به کشورهای قدرتمند استثمارگر و اشتهار به تقوا و تعهد به اسلام و جمهوری اسلامی، رأی مستقل در صورت وجود قدرت تشخیص و رجوع به افراد متدین در صورت عدم وجود
e. سه گونه راه شناخت: اعمال و رفتار از زمان طاغوت تا کنون، معرفی روحانیون متعهد در شهرستانها یا اشخاص متدین موجه که گرایش به چپ و راست یا دستهای نداشته باشند
f. عدم رأی دادن کورکورانه و الزام به لیستها، نفی رأی دادن به پیشنهاد دیگران مگر صد درصد مورد اعتماد بودن، عدم تقلید در رأی، جایز نبودن تبعیت از لیست در صورت شناخت غلط بودن شناخت از فرد
g. توانایی مردم در شناخت صالح و ناصالح، عدم تحت تأثیر تبلیغات واقع شدن و انتخاب شخصی افراد با موازین اسلامی
h. حتیالامکان موافقت در انتخاب اشخاص
i. کاندید کردن کسانی که در غیر گروهند اما لایقترند
j. نفی تک گروه و صنف بودن مجلس
4. شاخص های کاندیداها
a. سلبی:
i. نخواستن خیر امت.
ii. دزد و به دنبال جیب پر کنی بودن، ظلم.
iii. پیوستگی با قدرتهای بزرگ، کار برای اجانب.
iv. در نظر گرفتن مسائل خود، مقدم دانستن منفعت خود به مصلحت کشور.
v. داشتن انحراف، گرایش به شرق و غرب و مکاتب فاسد، احتمال انحراف عقیدتی و اعمالی و اخلاقی، از دسته های خاص بودن، به دنبال افتادن زمام به چپ و راست، منحرف و مورد شک، خائن و راست گرا و چپ گرا، تحت تأثیر مکاتب انحرافی و بازیگر بودن، افراد حقوق دان غرب زده و غربی
vi. خوف داشتن.
vii. فقط متظاهر به دین و جمهوری اسلامی.
viii. اعیان، مفت خور، طبقه¬ی بالا، جزو سرمایه داران و زمین خواران و صدرنشینان مرفه و غرق در لذت و شهوات بودن (ناتوانی از فهم تاریخ تلخ و رنج گرسنگان و پابرهنگان)
ix. خود را صاحب رأی خیال کرده و متفکر و روشنفکر دانستن خود.
x. بی توجه به اسلام و اجرای احکام اسلامی، کار نداشتن به اسلام، دشمنی و مخالفت با اصل اسلام
xi. سوابق سوء و خلاف
b. ایجابی:
i. جمع همه ی جهات در آنان، مثل مرحوم مدرس.
ii. صالح، متقی، متنور و امین و صادق، متعهد، ایمان به خدا، بر صراط مستقیم، سالم، بر صراط مستقیم انسانیت و اسلامیت بودن، مسلم، مقید به احکام شرع، گرایش به اسلام، مکتبی، تعهد به اسلام و حیثیت اسلام، متعهد و مسلم، متعهد به اسلام، متدین، اعتقاد به اسلام و نهضت اسلامی، علاقه به اسلام، پرهیزگار، اسلام خواهی.
iii. اسلام را قابل تطبیق با اوضاع روز دانستن، متعهد به اجرای احکام اسلام، تعهد به قوانین اسلام، دفاع قولی و عملی از اسلام ناب محمدی (ص) (اسلام پابرهنگان زمین، مستضعفین، رنج دیدگان تاریخ، عارفان مبارزه جو، پاک طینتان عارف)
iv. به دنبال کار به نفع ایران، صد رد صد ملی و متدین، کار برای ایران، ملی، وطن خواه، وطن دوست، از خود ملت و افراد ملت، وفادار به کشور، خدمت گزار ملت و کشور، وفادار به مردم، ارج قائل بودن برای کشور و مردم، خواهان زحمت کشیدن برای ایران.
v. دارای بصیرت، مطلع بر اوضاع سیاسی جهان، آگاه به مسائل دینی و سیاسی، مطلع بر مسائل روز و سیاستهای اسلامی، دارای بصیرت در دین و دنیا، دارای دید سیاسی، مطلع بودن، عالم به اوضاع وقت، روشن بودن، خبیر، مطلع بر اوضاع روز بودن، بیداری.
vi. آزاد منشی.
vii. امین، مطمئن، معروف به امانت و دیانت و خدمت به مردم، امین بودن در کارهایشان، معتمد، مورد شناخت مردم در بلاد خودشان، موصوف و معروف به حسن سابقه، امتحان دادن در کارها و شناخت داشتن نسبت به او.
viii. خدمت گزار، احساس مسئولیت در خدمت به مردم، اصل قرار دادن خدمت به اسلام و محرومان، خدمت گزار به ملت و کشور، منتج و نافع، خیرخواهی امت.
ix. اعتقاد به جمهوری اسلامی، اصل بودن اعتقاد به جمهوری اسلامی و عدم کفایت عالم بودن.
x. متفکر، فهمیدن همه چیز، کاردان، فاضل، سررشته ی امور را داشتن، اسلام شناس به قدر توان، عدم کفایت تقوا برای مجلس و ضرورت صاحب نظر بودن، دانا به آن چه در دوره ی پهلوی به ملت گذشته.
xi. چشیدن طعم تلخ فقر، درد مستضعفان چشیده، دل سوزی برای طبقه ی ضعیف، هم گام با محرومان، حامی مستضعفان، از طبقه ی لمس نموده ی محرومیت و مظلومیت، در فکر دفاع از مستضعفان و محرومان، از طبقه¬ی اشراف نبودن ولو از طایفه ی حمال و طبقه ی سوم بودن
xii. آراسته به اخلاق خوب.
xiii. مخالفت با مکتبهای انحرافی، مسلم بی گرایش به چپ و راست، منزه از گرایش به غرب و شرق و مکاتب انحرافی، مستقل و فکر مستقل.
xiv. احتیاج به علما و روحانیون مطلع از احکام شرعی و سیاسی اسلام و متخصصین در رشته های مختلف کشور برای مواجهه با دنیای پر آشوب صنعتی و سیاست و فرهنگهای غربی و شرقی و صحنه های تنازع بقای بینالمللی، عدم ملاک بودن روحانی بودن، اسلام شناس روحانی و داخل روحانی از صنوف دیگر دارای اطلاعات سیاسی و اسلامی.
5. وظایف کاندیدها
a. کاندیداتوری
i. ضرورت نام نویسی آدمهای صالح، دل سوز مملکت، که به دنبال پر کردن جیب خود و عنوان پیدا کردن نبودن، به دنبال خدمت به مردم بودن
ii. توجه روحانیون و ائمه ی جماعت و جمعه و سایر آقایان به خالی نکردن شهرهای خود از خدمتگزاران به ملت و بنده های خالص خدا: مقدم بودن شغل روحانیت برای خدمت به مردم و رفع حاجات و تربیت عملی و اخلاقی بندگان خدا بر هر چیز مگر درک مفیدتر بودن وجود آنها برای اسلام در مجلس
b. اخلاق تبلیغات
i. رعایت اخلاق اسلامی و انسانی در تبلیغات، تلاش برای تبلیغات در چارچوب تعالیم و اخلاق عالیه ی اسلام، جلوگیری از کارهای منافی با شئون اسلام
ii. عدم بدگویی و کارشکنی در مبارزات انتخاباتی، سعی در عدم توهین به افراد، خودداری از هر انتقاد که موجب اختلاف و هتک حرمت (ارتکاب خلاف اخلاق و فرهنگ برای پیش برد مقصد ولو اسلامی: مطرود از انگیزه های غیر سلامی)، تضعیف و توهین فاجعه آمیز برای جمهوری اسلامی و اسلام، نبودن هیچ مجوز برای ابراز و اظهار مناقشه در دیگری : حفظ آبرو و حیثیت مؤمن بالاترین مقام (هتک مؤمن و مؤمن عالم موجب سلب عدالت و بزرگترین گناهان)، عدم حق توهین به مخالفان و افشاگری، اخلاق انسانی اسلامی برای تبلیغات و پرهیز از هر انتقاد موجب اختلاف و هتک
iii. عدم حافظ اسلام بودن منتخبین :در صورت عدم رعایت حریم مسائل اقتصادی و اسلامی در تبلیغات.
iv. عدم تبلیغات ملهم از غرب و روشن فکران و غرب و شرق زدگان
v. گروه های معتقد و متعهد به جمهوری اسلامی و خدمت گزار اسلام: مبارزه در کمال آرامش، تفاهم و صمیمیت و اخوت اسلامی و احتراز شدید از تفرقه و کدورت: نگرانی دوستان، کامیابی دشمنان، موجب تبلیغات سوء
vi. تبلیغات موافق مقررات دولت، عدم جداسازی دلها با طرح مسائل پوچ و بی معنا
vii. عدم اجازه ی استفاده از سهمین و اموال دفاتر و دولت و سازمانها و مجامع عمومی در تبلیغات
viii. یک عده ورود به انتخابات به قصد شکست جمهوری اسلامی و عدم قصد وکیل شدن
c. اخلاق پیروزی و شکست
i. عدم لطمه زدن به دوستی و برادری در صورت راه یافتن رقیب، عدم قهر کردن در صورت رای نیاوردن
ii. عدم ایجاد دودستگی بین پیروز و بازنده انتخابات، عدم به رخ کشیدن پیروزی (پیروزی مسئولیت بسیار سخت)، عدم احساس خسران (انجام مسئولیت در جاهای دیگر) از شکست
iii. برای خدا نبودن کار در صورت ناراحت شدن از تبلیغ و کاندیدا شدن ولی راه یافتن دیگری که لایقتر
iv. کمال احتیاط برای حیثیت جمهوری اسلامی در مورد احتیاط و وسوسهها در انتخابات
6. مسئولیتهای مجلس:
a. سیاستهای کلی
i. مجلس مشورت، شور و گفتن مایحتاج ملت و کشور، طرح مسائل دلخواه و مباحثه فقط چیزهای مربوط به ملت و اسلام، فکر نکردن جز به مصالح کشور، خود را به صورت جدی در خدمت اسلام و کشور در آوردن، پرداختن به مسائل مایحتاج ملت، مباحثه فقط مربوط به ملت و اسلام، طرح و بحث و مشورت و تصویب و به ترتیب مقرر دلخواه ملت و اسلام، حفاظت از منافع اسلام و مسلمین و مردم کشور، به دنبال هر چه بهتر کردن کشور بودن، پیرو اسلام و به نفع مسلمین و کشورهای اسلامی، در نظر گرفتن مصلحت جامعه، مردمی بودن
ii. مقابله با سیاست بازی و جناح سرمایه داری غرب و دیکتاتوری و قطب کمونیستی شرق، اجرای سیاست نه شرقی نه غربی در جهان دو قطبی، نپذیرفتن هر گونه تسلط و دخالت اجانب در سرنوشت مردم، به دنبال منافع امریکا و انگلیس و شوروی نبودن، ایستادن با کمال قدرت در مقابل قدرتهای شیطانی و رژیم سابق، ایستادن در برابر مسائل انحرافی، جلوگیری از افرادی که بنا دارند به اسم و برخلاف اسلام موافق با مارکسیسم و کمونیسم، ایستادن مقابل امور انحرافی، حفظ سیاست نه شرقی نه غربی در تمام زمینه های داخلی و خارجی (هدایت و در صورت عدم پذیرش، منزوی سازی و استیضاح گرایش دارهای به غرب و شرق)، تصویر کامل عناصر ضد انقلاب و اسلام به طور قاطع و انقلابی، افزایش اعتبار نزد مردم با بدگویی استکبار و منحرفین و دیگران، تبرئه ی خود از تمام مکاتب
iii. قدرت و قاطعیت و سرعت عمل، لغو انقلابی قوانین انقلابی موجب تعلیق یا تعویق امور و جایگزینی با قوانین مترقی و ملاحظه کردن رفاه حال ملت، حل مسائل بسیار مهم اقتصادی: مبارزه با تورم، حل مسئله زمین و مسکن. پشتیبانی دولت در حل مسئله¬ی کشاورزی، مجموعه خواست و انتظارات مردم (رفع گرفتاری و محرومیت، دگرگونی نظام اداری)
iv. مجلس عدالت، مجری عدل الهی بودن، پیاده نمودن عدالت اسلامی، اولویت بودن حل مسائل به نفع محرومین، رسیدگی هر چه بیشتر به امور محرومان و قشرهای کم در آمد از جمله افراد محترم مشغول به خدمت در دستگاه های دولتی با حقوق پایین، رفاه حال محرومین با موازین اسلامی، کردن کاری که نجات یافتن مستمندان طول تاریخ، در رأس برنامهها قرار گرفتن رسیدگی به مستضعفین و مستمندان، دادن طرحهای در رفاه حال طبقه ی محروم، تصویب انقلابی و با سرعت طرح و پیشنهاد مربوط به عمران و رفاه ملت خصوصاً مستضعفین و اجتناب از نکته سنجی و تغییر عبارات غیر لازم که موجب تعویق امر
v. اصلاح همه ی مطبوعات و رادیو تلویزیونها، تصفیه ی همه ی ادارات، خواستن از وزارت خانهها و مأموران اجرا به اجتناب از کاغذ بازی و غلط کاری زمان طاغوت و تحصیل ترمیم رفاه و عقب ماندگی ملت مظلوم
vi. دست هیچ حزب و گروه، اکثریت افراد مستقل که خود فکر و عمل، در نظر گرفتن انحرافات و رضای خدا،
vii. پیش بردن نهضت با کمال عزت و عظمت
viii. دقت و هوشیاری در طرحها و مسائل روز، بررسی مسائل اصلی و کلیدی قبل از لوایح و تبصرهها و مواد غیر ضروری
ix. اقدام برای رفاه و آسایش اقلیتها مثل خدمت به مسلمین، پیش بردن مسائل با کمال تفاهم و خیرخواهی برای ملت و کشور
b. نظارت
i. نظارت مجلس بر همه ی امور کشور.
ii. جلوگیری از هر انحراف و خلاف وزرا و ادارات تا حد استیضاح کشیدن دولت.
iii. تحقیق در مورد انحرافها بدون سر و صدا و در صورت مشخص شدن گفتگو با فرد قبل کشیده شدن به مجلس=> خواستن در کمیسیون مربوطه=> در صورت عمل بر خلاف مصالح اسلام و کشور و ملت و پافشاری در انحراف: عرضه ی مطلب با استدلال و منطقی و بی کوچکترین اهانت=> مهلت برای دفاع در محیطی آرام و بی تشنج.
iv. نظارت بر همه ی امور با روال خود (خواستن خلاف کار با جدیت و قاطعیت و بی مسامحه و در صورت اثبات دادن به دادگاهها برای محاکمه)
v. تحت نظر بودن کارهای دولت و وزارتها و استانها و بازخواست و خواستن و استیضاح در صورت خطا
vi. داشتن حق جلوگیری از هرگونه انحراف و خلاف وزرا و ادارات به حکم قانون و کشاندن دولت تا حد استیضاح
vii. طرح مسائل بی ملاحظه¬ی احدی و مقامی، گفتن مسائل و رد و بدل و انتقاد صحیح بی جار و جنجال و هیاهو
viii. کوشش به تمام معنا که افراد سرکارهای مهم مسلمان و متعهد و متوجه به کارهایی که در دنیا میشود و مدبر و متعهد به اسلام و مکتب باشند
ix. تایید و تعقیب و همراهی و کمک دولت، عدم تایید دولت به خاطر اثبات حرف و رأی بر خلاف شرع، نظر خیرخواهانه درباره ی دولت و وزرا، با نظر و دقت و سریع انجام دادن کار و بررسی صلاحیت وزرا
c. حدود نمایندگی
i. وکیل نه ولی: باید به دموکراسی عمل کند ولو خلاف نظر باشد و نمیتواند بگوید به ضرر ملت است و عمل نمیکنم.
ii. وکالت نمایندگان محدود به حدود جمهوری اسلامی (اظهار نظر و رسیدگی به پیشنهادهای مخالف اسلام و نظام خروج از حدود وکالت)
iii. طرح مخالف اسلام مخالف رای جمهور ملت است
iv. طرح احتیاجات ملت و معنایی که به خاطر آن مأمور از طرف ملت (اسلام و احکام اسلامی)، مخالفت با اسلام=> مخالفت با خواست مردم=> دیکتاتوری
v. وکالت مردم برای خدمت، پی مأموریت خود بودن، راستی و صداقت در خدمت به کشور اسلام
vi. آزادی و اختیار نمایندگان محدود در قانون و شرع، عدم خروج از حدود قانون
d. کمیسیونها
i. دعوت از دوستان متعهد و صاحب نظر در کمیسیون برای برخورد نظرها و افکار و نظرخواهی از کارشناسان متعهد و مؤمن در تشخیص موضوعات برای احکام ثانویه.
ii. دعوت از متخصصان متعهد در تمام کمیسیونها و سنجش مسائل روی هم و آگاهی به مشکلات سخت نظام
e. اسلامی کردن مسائل و شرکت در مجلس با دقت اهل علم
i. صرف همّ برای اسلامی کردن مسائل با دقتهای اهل علم در مسائل علمی (مسائل سیاسی نیاز به دقت مثل مسائل علمی)
ii. اهل علم دقت و جستجو و مباحثه و مجادله.
iii. طرح مسائل با دقت و همت زیاد و پخته از حیث جهات مختلف، راهگشا برای کشور و مشکلات کشور.
iv. بررسی دقیق با علاقهمندی و صرف وقت طبق اقتضای مصالح کشور و احکام اسلام.
v. بحث طلبگی در مهمات مسائل
vi. فکر زیاد طرح دادن نبودن، خوب طرح دادن و گذشتن از مجلس
vii. به صحنه آوردن احکام سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی اسلام، تلاش سریع و اسلامی و رو به اسلام رفتن، پیاده کردن سریع قوانین اسلام در کشور، فکر به اسلام، فکر اسلامی، خدمت برای اسلام و احکام اسلامی با کمال قدرت، فکر به اسلام و قانون اساسی اسلام، عدم طرحهای مخالف با احکام اسلام، مخالفت با کمال قدرت با پیشنهادهای خلاف شرع مقدس
viii. توجه به اطراف مسئله و شناخت کافی داشتن و کشف صلاح آخر گفته شده به وسیله ی اسلام برای نیفتادن به دام تفکرات غیر الهی، مطالعات اسلامی داشتن یا مدد گرفتن از مطالعات اسلامی¬دارها، طرح جوری باشد که برود در شورای نگهبان تایید شود (در صورت رفت و آمد چندین باره ی طرح بین مجلس و شورای نگهبان وهن مجلس و ایجاد شبهه در مردم و خیال عدم تدین مجلس)، تحت تأثیر قرآن و احادیث پیغمبر بودن، نصب العین قرار دادن قرآن و احادیث اسلامی، حفظ حیثیت به عمل به مرّ اسلام
ix. عدم اظهار نظر سطحی و بدون توجه به مسائل سیاسی و اجتماعی و انعکاسهای داخلی و بینالمللی با سلیقه ی شخصی
f. پالایش مجلس
i. ردّ اعتبارنامه ی عناصر منحرف، جلوگیری از حضور حتی یک نفر عنصر خرابکار در مجلس، عدم پرداختن به مسائل شخصی و گروهی در اعتبارنامهها، توجه به شخصیت و اعتبار نمایندگی مجلس در نطقها.
ii. مقدم کردن حرمت مجلس و نظام و اخلاق کریمه¬ی اسلامی
iii. گرفتن جانب حق و در نظر گرفتن ضوابط در اعتبارنامه بدون ملاحظه ی دوستی و دشمنی و جهات سیاسی رایج و در نظر گرفتن رضای خدا و اقتضای واقعیت و کنار گذاشتن گرایشهای سیاسی
7. نیازهای مجلس:
a. قدرت روحی مافوق عادی
b. قدرت تشخیص مسائل پیچیده¬ی جهان.
c. قدرت تصمیمگیریهای قاطع بی گرایش به قطب الحادی و سرمایه داری، قدرت حرکت به سوی حق اگر همه ی جهان به سوی باطل برود.
d. کارشناسان و متخصصان متعهد و زبردست بی وحشت در کمیسیونهای مختلف
e. دعوت از اشخاص کاردان در هر رشته خصوصاً سیاست خارجی و سیاست اقتصادی و خوشوقتی از استمداد از خارج مجلس
f. به پایان رساندن نمایندگی، امکان پذیر تنها با جهاد اکبر، پناه بردن به خدا از کید دشمن، عدم تحصیل سخط خالق برای رضای مخلوق، حاضر و ناظر دانستن خدا، در صدد رضایت مردم بودن برای رضایت خدا
g. امکان اختلاف سلیقه و دید و اجتهاد در نمایندگان مجلس
h. مستقیم بودن و استقامت در کار، عمل به تکلیف و رفتن راهی که خدا گذاشته، کار برای خدا مد نظر داشتن اسلام، با رضای خدا به دنبال به آخر رساندن راه.
i. به هیچ شمردن جو و شایعه سازی
8. آسیب زدایی مجلس
a. اجتناب از مخالف رضایت الهی، جزئی انحراف از شرع (چه احکام اولیه چه ثانویه) سنت سیئه که به دنبال آن سنن سیئه ی دیگر و وزر و وبال عمل کنندگان به گردن آنان
b. کنار گذاشتن اغراض شخصیه، به دنبال منافع نبودن، انگیزه ی یافتن حق و راه حل، به دنبال یافتن حق و نه تحمیل عقیده بودن مانند بحثهای علمی مدارس فقاهتی، مقصود از بحثها: یافتن طریق هر چه بهتر برای خدمت به اسلام و کشور و ملت (جزو عبادات و مقرّبات الهی)، اعمال غرض و تحمیل عقیده و تصفیه حساب قهراً هتک حرمت مسلمان و رد و بدل الفاظ نامناسب دارد و و دور شدن از مسیر حقیقت و اشاعه فحشا در محیط بسیار عظیم وسیع، تنها مقصد حق جویی و جلوگیری از انحراف، انحراف و غصب مجلس در صورت رسیدگی به خورده حسابهای شخصی، عدم صف آرایی برای جنگ اعصاب و تکرار محتوی مجالس طاغوت، اندیشه و مباحثه و شور برای آن چه وکیلش هستند بدون در نظر داشتن اغراض خود و مخالفتهای شخصی، عدم رسیدگی به خرده حسابها در مجلس.
c. شور در محیط اسلام و اخلاق اسلامی، عدم انتها به جنگ و مسائل طاغوت، معلم اخلاق برای ملت بودن در مجلس، تربیت مردم با اخلاق اسلامی در مجلس، بنا بر مباحثه نرم اسلامی نه مبارزه، گفتن مسائل به هم با برهان، مراعات آداب اسلامی در محاورات، محیط دوستی و صفا، عدم مجادلات با حالت غضب و عصبانیت، نمایش راه صحیح برای شنوندگان و آموزش اخلاق اسلامی و عبادت انسانی در مجلس، معلم برای همه ی کشور بودن.، اسلامی بودن همه چیز، معلم اخلاق بودن، تربیت مردم با سلاح اخلاق اسلامی خود، سلب انحراف به واسطه ی اعمال و افعال، طوری عمل نشود که مردم پشیمان شوند، خوشحال کردن مردم از رأی دادن به این نمایندگان، ساختن مردم در بین صحبتها، مناظره و بحث و تفتیش اسلامی، مباحثه ی نرم اسلامی، گفتن مسائل با برهان و بیان، عمل آرام با احترام متقابل در مذاکرات و برخورد آراء، بیان با آرامش مسائل در محیطی آرام، بیان و حل و فصل اختلافات در دید و سلایق با آرامش خاطر
d. اختلاف سلیقه و رای و جار و جنجال و مباحثه باشد ولی دودستگی نباشد و دوستی در عین اختلاف، برخورد با عدالت و عطوفت با یکدیگر، عدم دامن زدن به مسائل، عدم جبهه بندی، جبهه بندی علیه هم و از بین رفتن اتحاد کفران نعمت و گرفته شدن امکان است، بنا نگذاشتن بر جبهه گیری از اول، عدم درست کردن تند رو و کند رو (خلاف اسلام ویانت، شکستن در ملت و مسئولین)، طوری نباشد که دنیا فکر کند نظام اسلامی هیچ گاه راه با اختلاف سلیقه و ابراز اختلافات نمیپیماید، گوش دادن به امر آموزنده ی الهی بر عدم تنازع، احتراز از اختلاف، احتراز از دسته بندی و جهت گیری غیر اصولی برای کوبیدن طرف مقابل، اجتناب از منازعه و تفرقه، عدم حفظ وحدت یک مصداق عدم حفظ مکتب، تضعیف یکدیگر بر خلاف مکتب و مخالفت با اسلام، تضعیف هم خلاف رضای خدا و شرع، عدم انحراف (خیانت به ملت و وکالت)، گاه هر دو اسلام خواهی و تفاوت در دید از اسلام، اختلاف مثل نظر دو فقیه
e. هدایت نه کارشکنی، عدم بنای مجلس و دولت بر تضعیف هم (سقوط زودتر مجلس)، تضعیف جرم بزرگ؛ عدم کارشکنی نمایندگان در کار دولت و هدایت دولت هر جا پا را کنار میگذارد، مقدم بر همه چیز وحدت و انسجام نمایندگان و دست اندرکاران، کمک به دولت برای حل مشکلات و حق نظارت و جلوگیری از انحراف (سنجیدن وضعیت کنونی مسائل روی هم با وضع گرفتاریهای حاضر و گذاشتن خود به جای دولت)، عدم کارشکنی هیچ نهاد خصوصاً دولت و مجلس
f. عدم خوف از روشن فکرها و چپیها و راستیها، عدم التقاط، توجه نکردن به روشن فکران مخالف اسلام و چپیها و راستیها، نترسیدن از هیچ قوه، نترسیدن از هیچ قدرتی جز خدا، عدم خوف از چپیها و راستیها، هراس نداشتن از قلمهای مسموم و گفتار منحرفین
g. عادت دادن خود به ساده زیستی، پرهیز از تعلق قلب به مال و منال و جاه و مقام، عدم ثروت اندوزی با سو استفاده از مردم، عدم قائل شدن امتیاز برای خود در زندگی روزانه
h. عصاره ی فضائل ملت بودن، فرق بین نظارت و استیضاح با عیب جویی و انتقام گیری مشخص شده برای هر فرد بعد از رجوع به وجدان خویش و تشخیص با کمی تفکر در حال خود (ملاک تشخیص: ملاک نفس عمل باشد گرچه دیگری انجام دهد و همان کار را کردن در صورت سر زدن از دیگری)، فرقها بین نظارت و استیضاح عیب جویی و انتقام گیری که دریافت پس از رجوع به وجدان، عدم اهانت به مسلمان و مؤمن و لکه دار کردن حیثیت انسانها، عدم جمع آوری ارقام و اقلام فاسد و صحیح و بازی با آبروی اشخاص و دولت و مجلس و نهی از منکر کسانی که این چنین عمل
i. عدم تجاوز از حدود اخلاقی انسانی در مخالفتهای آرایی و سیاسی، شور در محیط اسلامی و اخلاق اسلامی عدم انتها به جنگ و مسائل شرم آور بعضی مجلسها، الگو نگرفتن از کشور های دیگر، اجتناب از رفتار و گفتار زمان طاغوت بر خلاف موازین شرعی و اخلاقی.
j. یک هویت بودن با دولت و ملت و ارتش و مردم
k. کیفیت ادای وظیفه و بیان اشکال: اثبات مدعا مبنی بر استدلال و شواهد متقن و مبرا از کلمات نیش دار و اهانت آمیز و کردار ناروا، ضرورت انتقاد بدون هیاهو در فضای آرام، از منظر صحیح بی غضب و بی قصد کوبیدن افراد، انتقاد و جواب انتقاد به صورت خیرخواهانه، برخورد با متخلف با آرا و طرح مسائل اخلاقی بهتر تا مقابله با یکدیگر با مسائل نیش دار، استیضاح با ملایمت و تفاهم، کوشش در تایید نه انتقاد، جلوگیری از کارشکنی و تایید دولت و ملت و شکست دادن دولت و اسلام برای اثبات حرف خود، انتقاد سازنده و نصیحت نه خصمانه، عدم هتاکی در نطقهای پیش از دستور و معرفی وزرا، خلاف شرع بودن عدم انتقاد، اجازه ی دفاع دادن به غایبین اگر به آنها حمله شد
l. مستقل بودن و دست هیچ حزبی نبودن: خود فکر و عمل و در نظر گرفتن رضای خدا
m. حفظ مجلس و عدم دل سرد کردن مردم، هنگام صحبتها احساس شود برای مصلحت جامعه است، الگو قرار دادن امیرالمومنین و عدالت علوی و تصویب و دقت و اجرای امور به نحو علوی
n. عدم ابهام در صحبتها و جدا بودن مرزها و بالا نبردن ولی فقیه و مراجع
o. عدم موضع گیری در خارج از وظیفه
جملات برگزیده
1. ویژگی های مجلس
مجلس درراس همه ی امور
قضیه مجلس است. مجلس یک چیز سهلى نیست کارش. مجلس یک چیزى است که در رأس همه امورى که در کشور است واقع است. یعنى مجلس خوب همه چیز را خوب مىکند و مجلس بد همه چیز را بد مىکند.
(صحیفه امام، ج18، ص: 282 بیانات [در جمع بعضى از مسئولان سپاه (عدم گرایش به جریانات سیاسى)] زمان: صبح 12 دى 1362/ 28 ربیع الاول 1404)
تنها ملجأ ملت وقوه ی مجتمع ملت
مجلس تنها مَلْجئیى است که براى یک ملت است. مجلس قوه مجتمع یک ملت است در یک گروه. تمام قواى یک ملت در یک گروه مجتمع است. و مجلس از همه مقاماتى که در یک کشورى هست بالاتر است. بنا بر این یک همچو مقامى را نشکنید این طور
(صحیفه امام، ج12، ص: 200 پیام رادیو- تلویزیونى [به ملت ایران در آغاز سال نو (تذکراتى در مورد انتخابات مجلس)] زمان: 29 اسفند 1358/ 2 جمادى الاول 1400)
1. حضور در صحنه
شرکت همیشگی در انتخابات
این جانب تحت هر شرایطى در انتخابات شرکت مىکنم
(صحیفه امام، ج21، ص: 10، پیام [به ملت ایران (حفظ شئونات اسلامى و اخلاقى در تبلیغات کاندیداها)]زمان: 11 فروردین 1367/ 12 شعبان 1408)
عدم خطای رای عمومی، اعلام علنی رای رهبری
مردم یکى را تعیین کنند براى اینکه رئیس جمهور باشد، ما هم رأیمان را علناً به مردم اظهار مىکنیم که آقا آنکه من مىخواهم این است؛ شما میل دارید به این رأى بدهید، میل دارید هم خودتان آزادید. قهراً مردم وقتى آزاد هستند یک نفر صالح را انتخاب مىکنند و آراى عمومى نمىشود خطا بکند. یکوقت یکى مىخواهد یک کارى بکند اشتباه مىکند، یکوقت یک مملکت سى میلیونى نمىشود اشتباه بکند. کسى بگوید خوب لَعلَّ یک آدمِ غلطى را گذاشتند؛ اگر غلطى را گذاشتند، قدم اول را که برداشت همین ملت عزلش مىکنند تمام مىشود. ما مىگوییم که باید رئیس یک مملکتى را خود ما، خود جمعیت، خود ملت تعیین کند. قهراً وقتى که یک ملتى مىخواهد یک کسى را براى سرنوشت مملکت خودش تعیین کند، این یک آدم صحیح را تعیین مىکند نه یک آدم فاسدى را؛ و قهراً اشتباه در سى میلیون جمعیت نخواهد شد. ما هم تبلیغات خودمان را در وقت انتخابات مىکنیم. ما هم کاندیداى خودمان را مىگوییم در باب رئیس جمهور. مىگردیم پیدا مىکنیم؛ مراجعه مىکنیم به همه جا؛ پیدا مىکنیم یک نفرى که صالح است براى این کار یعنى دزد نیست، نمىخواهد که جیب خودش را پر بکند، امتحان داده در کارهایى که کرده است، شناخت داریم نسبت به او؛ او را معرفى مىکنیم که آقا این و لو از طایفه حمالها باشد، صحیح باشد. البته مطلع هم باید باشد و لو از طبقه سوم باشد. دنبال اشراف نمىرویم که اشراف را تعیین کنیم، دنبال آدم صالح مىرویم. این آدم صالح وقتى که در رأس واقع شد، این آدم صالحْ دولتِ صالح پیش مىآورد؛ دولتِ غلط نمىآورد پیش، دولت فاسد نمىآورد.
(صحیفه امام، ج5، ص: 323، سخنرانى [در جمع ایرانیان مقیم خارج (عدم صلاحیت پهلوى براى حکومت)]زمان: 10 دى 1357/ 1 صفر 1399)
امروز قدرت هست و همه مسئولیم
همه در پیشگاه خداى تبارک و تعالى مسئول هستید، و در پیشگاه ملت و نسلهاى آتیه هم مسئول هستید. گمان نکنید که به ما چه کار دارد. خیر، همه چیز به شما مربوط است. امروز مثل زمان سابق نیست که بگویید که ما قدرت نداشتیم، نمىتوانستیم. امروز مىتوانید. امروز همه قدرت دست ملت است. امروز رئیس جمهور، رئیس ارکان حرب، رئیس ارتش، با شما، با آن بازارى مثل هم هستید. در امر، نه او مىتواند به شما تحمیل کند و نه شما مىتوانید تحمیل کنید، و نه شما زیر بار مىروید. امروز همه مسئولیم.
(صحیفه امام، ج12، ص: 184 و 183 پیام رادیو- تلویزیونى [به ملت ایران (مسئولیت ملت در انتخابات مجلس)] زمان: 22 اسفند 1358/ 24 ربیع الثانى 1400)
ضرورت دعوت مردم به دخالت در امور در همه جا از جانب مبلغین
ما مکلفیم به اینکه در امور دخالت کنیم. ما مکلفیم در امور سیاسى دخالت کنیم؛ مکلفیم شرعاً؛ همان طور که پیغمبر مىکرد؛ همان طور که حضرت امیر مىکرد. در این ایام، که اعلان مىکنند مسأله انتخاب رئیس جمهور [را]، آن اشخاصى که در حوزهها هستند، باید دست از کارها بردارند و راه بیفتند توى شهرها و دهات و روستاها و آن جاهاى دور افتاده و کمک کنند. و اگر نکنند، فردا مسئولاند پیش خدا و اگر مسامحه کنند، فردا مسئولاند پیش خدا. مردم را دعوت کنند به دخالت در امور، به انتخاب یک رئیس جمهور صحیح، کمک کنند براى رساندن صندوقها به روستاهاى دور افتاده. اگر شما نکنید، آنهایى که بر ضد شما هستند، مىکنند این کار را؛ تبلیغ مىکنند آنجاها. شماها مبلغ اسلام هستید. امروز تبلیغ اسلام براى حفظ خود اسلام. تبلیغ این است که رئیس جمهورتان را خودتان تعیین کنید. اهمیت این همان اهمیتى است که اسلام دارد. یک نفرى که وارد بشود و در رأس امور واقع بشود و- خداى نخواسته- فاسد از کار در آید، یک کشور را به فساد مىکشاند. اگر چشمتان باز نشده بود و توطئهها را کشف نکرده بودید، خدا مىداند که چند وقت دیگر ما به کجا مىرسیدیم
(صحیفه امام، ج15، ص: 16 سخنرانى [در جمع روحانیون تهران (شهداى هفتم تیر- وظایف مردم و مسئولان)] زمان: 10 تیر 1360/ 28 شعبان 1401)
ضرورت نظارت ملت و تهدید به عدم تعیین کارشکنیکنندگان
این امر سیاسى به همه مربوط است، به اسلام مربوط است، به حفظ اسلام مربوط است. ما اگر نظارت نکنیم؛ یعنى، ملت اگر نظارت نکنند در امور دولت و مجلس و همه چیز، اگر کنار بروند، بسپارند دست اینها و بروند مشغول کارهایشان بشوند، ممکن است یک وقت به تباهى بکشد. ما باید ناظر باشیم به امور مردم. ما باید، ملت باید ناظر باشد به امورى که در دولت مىگذرد، امورى که- فرض کنید که- در مجلس مىگذرد. نظارت! توجه داشته باشد به اینها. ملت باید توجه داشته باشد که اگر در مجلس این سفر- فرض کنید که- یک کسى را تعیین کردند که کارشکنى براى دولت کرده، کارشکنى براى مجلس کرده، دفعه دیگر تعیینش نکند. اعلام کنند:
تعیین نمىکنیم، بلکه ان شاء اللَّه، به راه بیایند.
(صحیفه امام، ج15، ص: 17 سخنرانى [در جمع روحانیون تهران (شهداى هفتم تیر- وظایف مردم و مسئولان)] زمان: 10 تیر 1360/ 28 شعبان 1401)
ضرورت دخالت همه در کارسیاسی و کار سیاسی زن مثل مرد
باید همه شما در این امر نظر داشته باشید، در امور سیاسى نظر داشته باشید. براى اینکه امور سیاسى مخصوص یک طبقه نیست، همان طورى که علم مخصوص یک طبقه نیست. همان طورى که مردها باید در امور سیاسى دخالت کنند و جامعه خودشان را حفظ کنند، زنها هم باید دخالت کنند و جامعه را حفظ کنند. زنها هم باید در فعالیتهاى اجتماعى و سیاسى همدوش مردها باشند، البته با حفظ آن چیزى که اسلام فرموده است،
(صحیفه امام، ج18، ص: 403، سخنرانى [در جمع اعضاى مکتبهاى اسلامى قم و مسجد جامع نارمک (نقش بانوان)]، زمان: صبح 19 فروردین 1363/ 6 رجب 1404)
مسئولیت همه در سرنوشت کشور
همه و همه مسئول سرنوشت کشور و اسلام مىباشند؛ چه در نسل حاضر و چه در نسلهاى آتیه؛ و چه بسا که در بعض مقاطع، عدم حضور و مسامحه، گناهى باشد که در رأس گناهان کبیره است. پس علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد، و الّا کار از دست همه خارج خواهد شد. و این حقیقتى است که بعد از مشروطه لمس نمودهاید و نمودهایم. چه هیچ علاجى بالاتر و والاتر از آن نیست که ملت در سرتاسر کشور در کارهایى که محول به اوست بر طبق ضوابط اسلامى و قانون اساسى انجام دهد؛
(صحیفه امام، ج21، ص: 422 وصیتنامه سیاسى- الهى زمان: تاریخ نگارش 26 بهمن 1361/ 1 جمادى الاول 1403تاریخ بازبینى و اصلاح 19 آذر 1366)
رفتن به روستاها و آشنا کردن مردم به وظیفه و شاخص هایی که باید رای بدهند
بروید در این قرا و قصبات. نخواهید هم که در آنجا خیلى زیاد به شما اهمیت بدهند. نخواهید، خدا مىدهد. شما خودتان لازم نیست دست و پا کنید. نمىتوانید هم بکنید. گاهى بدترش مىکنید! شما اقرأ باسم ربک، کارها درست مىشود. بروید در این قرا و قصبات مردم را هدایت کنید. امروز باید هدایت کرد. و هدایت بزرگ این است که مردم را آشنا کنید به وظایف امروزشان که وکلایى که مىخواهند تعیین کنند، که سرنوشت اسلام باید تعیین بشود، وکلا چه اشخاصى باشند.
(صحیفه امام، ج8، ص: 338، حکم [انتصاب آقاى على احمدى میانجى به سمت قاضى شرع در میانه] زمان: 7 تیر 1358/ 3 شعبان 1399)
عدم سپردن سرنوشت ملت به روشن فکرها
ملت ما مقدراتشان را دست این اشخاصى که به اصطلاح خودشان روشنفکر [نسپرند] نه هر روشنفکرى. روشنفکرها بسیارىشان خوبند. آنهایى که علاقهاى به اسلام ندارند. اینها هم از گفتار و اعمال سابق و لاحقشان معلوم مىشود که اینها چه هستند
(صحیفه امام، ج8، ص: 338، سخنرانى [در جمع طلاب مدرسه فیضیه و مبلغان (راه الهى و راه شیطانى)]، زمان: 7 تیر 1358/ 3 شعبان 1399)
معرفی سوابق افراد
مردم را همه دعوت کنید به اینکه وکلاى خودشان را بشناسند. علما برایشان معرفى کنند. آنهایى که آدم شناسند معرفى کنند که این سابقهاش چه بوده؛ دیروز در آن رژیم چه مىکرده. حالا آمده البته تسبیح هم دستش ممکن است بگیرد و خیلى هم فریاد اسلام بزند، من ببینم دیروز چه جور بوده؛ چه جنایتهایى را کرده، یا اجازه داده. باید اینها را بشناسند. و علماى بلادشان به آنها معرفى کنند. اشخاصى که براى اسلام دلشان مىتپد آنها را تعیین کنند.
(صحیفه امام، ج8، ص: 340 سخنرانى [در جمع طلاب مدرسه فیضیه و مبلغان (راه الهى و راه شیطانى)]زمان: 7 تیر 1358/ 3 شعبان 1399)
کسانى که توجه به اسلام ندارند، کسانى که نمىخواهند قوانین اسلام در ایران پیاده شود و لو هر چه دانشمند باشند و نویسنده؛ ملت ما آنها را انتخاب نخواهند کرد.
(صحیفه امام، ج9، ص: 166 سخنرانى [در جمع اقشار مختلف مردم (هدف؛ حاکمیت قوانین اسلام)] زمان: 29 تیر 1358 «1»/ 25 شعبان 1399)
انتخاب کاندیدا از جانب علما با وحدت کلمه
در هر شهرستان و حوزه انتخاباتى علماى اعلام و معتمدین محل منتخبین خود را با وحدت کلمه تعیین، و ملت را دعوت به انتخابات آنان کنند و من امیدوارم که ملت شریف از ارشاد علماى اعلام خود بهرهمند شده و اسلام و مصالح کشور اسلامى را با این عمل انسانى- اسلامى حفظ نمایند.
(صحیفه امام، ج9، ص: 255پیام [به ملت ایران (شرکت در انتخابات و ویژگیهاى نمایندگان)]زمان: 9 مرداد 1358/ 6 رمضان 1399»)
ضرورت معرفی اصلح به مردم
اگر شناختید او را و درست هر کسى در محیط خودش شناسایى کرد اشخاصى را، آن وقت علمایى که آنجا هستند، در بلاد هستند، و اشخاصى که از بازاریها و معتمدین بازار و عرض مىکنم، اینها هستند، دانشگاهیها، دانشجوها، این افراد را معرفى کنند به مردم
(صحیفه امام، ج10، ص: 219 سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس خبرگان (انتخابات شوراها- ولایت فقیه)]زمان: 12 مهر 1358/ 12 ذى القعدة 1399)
انتخاب اصلح نه انتخاب حزبی
انتخابات یک محکى هم براى خودتان است که ببینید آیا مىخواهید انتخاب اصلح بکنید براى خودتان، یا براى اسلام؟ اگر براى خودتان باشد، شیطانى است.و اما اگر انتخاب اصلح براى مسلمانهاست، «کى و از کجاست» مطرح نیست، از هر گروهى باشد، حزب باشد یا غیر حزب، نه حزب اسباب این مىشود که غیر آن فاسد، و نه صد در صد حزبى بودن باعث صلاح آنهاست. و انتخاب اصلح براى مسلمین یعنى انتخاب فردى که تعهد به اسلام و حیثیت آن داشته باشد؛ و همه چیز را بفهمد، چون در مجلس، اسلام تنها کافى نیست، بلکه باید مسلمانى باشد که احتیاجات مملکت را بشناسد و سیاست را بفهمد و مطلع به مصالح و مفاسد کشور باشد، و ممکن است به شما و گروه شما هم مربوط نباشد. اگر اصلح را انتخاب کردید، کارى اسلامى مىکنید و این یک محکى است براى خودتان که تشخیص بدهید انتخاب براى اسلام است، یا براى صلاح خودتان.
(صحیفه امام، ج18، ص: 197، سخنرانى [در جمع ائمه جمعه مراکز استانها (اهتمام به انتخاب اصلح در انتخابات)] زمان: صبح 4 آبان 1362/ 19 محرم 1404)
جمع کردن تمام قوا برای جلوگیری از ورود بازیگرها
باید تمام قدرتمان را جمع کنیم که بازیگرها دوباره پیدا نشوند.
(صحیفه امام، ج18، ص: 197سخنرانى [در جمع ائمه جمعه مراکز استانها (اهتمام به انتخاب اصلح در انتخابات)] زمان: صبح 4 آبان 1362/ 19 محرم 1404)
ملاک الهی و شیطانی بودن انتخاب: انتخاب اصلح
باید انسان توجه کند به اینکه آیا من که مىخواهم یک کسى را انتخاب کنم، اگر این کس یک نفر دیگرى از او بهتر بود لکن ارتباطى با من نداشت بلکه با من هم دلخورى داشت، آیا او را کاندیدا مىکردم؟ اگر او را هم کاندیدا مىکرد معلوم مىشود که این براى خدا دارد کار مىکند، کار به خودش ندارد. و اگر این طور نشد بداند که مسأله، مسأله شیطانى است نه مسأله خدایى. و این دقیق است و این از آن امورى است که بر انسان پوشیده مىماند.
(صحیفه امام، ج18، ص: 311سخنرانى [در جمع اعضاى شوراهاى محلى توزیع کالا در تهران (امتحان الهى)]زمان: صبح 11 بهمن 1362/ 27 ربیع الثانى 1404)
امضای آزادی رای در اسلام
آزادى آرا در اسلام از اول بوده است، در زمان ائمه ما- علیهم السلام- بلکه در زمان خود پیغمبر آزاد بود. حرفهایشان را مىزدند. ما حجت داریم. کسى که حجت دارد از آزادى بیان نمىترسد لکن توطئه را اجازه نمىدهیم. اینها حرف ندارند، توطئه مىکنند.
(صحیفه امام، ج6، ص: 277 سخنرانى [در جمع مردم (نتایج مبارزات ملت- تأکید بر «جمهورى اسلامى»)] زمان: 10 اسفند 1357/ 2 ربیع الثانى 1399)
ضرورت عزل وکلا در صورت عمل بر خلاف اسلام
ما گرفتاریم باز، ما بین راهیم. آقا، سستى نکند ملت ما. اگر وکلاشان خواستند بر خلاف اسلام عمل بکنند، مردم مختارند که وکلا را عَزْلِشان بکنند، بریزندشان دور.
(صحیفه امام، ج10، ص: 223 سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس خبرگان (انتخابات شوراها- ولایت فقیه)] زمان: 12 مهر 1358/ 12 ذى القعدة 1399)
عدم بی تفاوتی
باید همه ما در این زمانى که احتیاج دارد اسلام به شما جوانها، پیغمبر اکرم احتیاج دارد به شما، الآن امیر المؤمنین احتیاج دارد به شما، رفع کنید این احتیاجش را. احتیاج این است که بىتفاوت نباشید نسبت به مملکتتان. احتیاج این است که قانون اساسى، اساس مملکت شماست. بىتفاوت نباشید که بروید سراغ کارتان، بنشینید
(صحیفه امام، ج11، ص: 26 سخنرانى [در جمع اعضاى انجمن تبلیغات فرهنگ اسلامى خرّمآباد (قانون اساسى)] زمان: 18 آبان 1358/ 18 ذى الحجه 1399 )
نتیجه در صحنه نبودن: حاکم شدن مفسدان
چنانچه ما همهمان در صحنه نباشیم و همه به فکر این نباشیم که این کشور را از شرّ مفسدان نجات بدهیم، اگر به فکر نباشیم- خداى نخواسته- اگر در وضع حاضر هم خیلى تأثیر نکند، در وضع آینده ملت باز تأثیر مىکند و- خداى نخواسته- دوباره ملت ما را گرفتار آن طور اشخاص مىکند که بر صغیر و کبیر ما رحم نکنند
(صحیفه امام، ج17، ص: 102 سخنرانى [در جمع نمایندگانى از اقلیتهاى مذهبى (همگامى مکاتب توحیدى)] زمان: صبح 27 آبان 1361/ 2 صفر 1403 )
جایگزین شدن شاهنشاهی در صورت شکست اسلام در ایران
اگر اسلام عزیز و جمهورى اسلامى نوپا به انحراف کشیده شود و سیلى بخورد و به شکست منتهى شود، خداى نخواسته اسلام براى قرنها به طاق نسیان سپرده مىشود، و به جاى آن، اسلام شاهنشاهى و ملوکى جایگزین آن خواهد شد.
(صحیفه امام، ج18، ص: 5 پیام [به نمایندگان مجلس خبرگان (رهنمودهایى به نمایندگان خبرگان رهبرى)] زمان: 22 تیر 1362/ 2 شوال 1403 )
ضرورت شناخت شخص لایق و وادار کردن دیگران به رای دادن به او
یک همچو شخصى را شماها خودتان انتخاب کنید و گروههاى مردم را هم وادار کنید که یک همچو شخصى را انتخاب کنند و از تفرقه بپرهیزند. ممکن است که اگر شماها یا سستى کنید براى یک همچو امر مهمى و طورى باشد که به نظر بیاید که بىتفاوتید- اگر شد؛ بروید رأى بدهید، اگر نشد نروید- و یا گروههاى شما با هم اختلاف پیدا بکنند، ممکن است اشخاصى که لایق این مقام نباشند به این مقام برسند. این امرى است که بسته به نظر خودتان و باید با تمام قوا جدیت کنید که سرنوشت اسلام و مسلمین را به دست کسى که لایق براى این مقام نباشد، ندهید.
(صحیفه امام، ج11، ص: 485 سخنرانى [در جمع دانشجویان تکنیکوم تهران (ملاکهاى ریاست جمهورى)] زمان: 9 دى 1358/ 10 صفر 1400 حضار: دانشجویان تکنیکوم تهران و خانوادههاى شهداى سردشت)
خطر کارشکنی در جمهوری اسلامی برایافتادن به دام ابرقدرت ها
در هر مسلک و گروهى هستند، به یک مطلب مهم توجه نمایند که اگر خداى نخواسته جمهورى اسلامى، این دسترنج تودههاى عظیم رنج کشیده و ستمدیده، شکست بخورد، هر گز گمان نکنند که به جاى آن یک رژیم متعهدتر و غمخوارتر و ملىتر و اسلامىتر روى کار مىآید؛ و به یقین بدانند که یک رژیم صد درصد غربى امریکایى یا شرقى کمونیستى به دست یکى از دو ابرقدرت، جایگزین آن مىگردد، اگر چه با صورت ملى و اسلامى. پس در این صورت، کارشکنى یا بىتفاوتى در این امر، نزدیک کردن کشور است به سوى دو قطب جهانخوار و به هدر دادن خونهاى جوانان و زحمتهاى طاقت فرساى ملت
(صحیفه امام، ج15، ص: 251 پیام [به ملت ایران در آستانه سومین انتخابات ریاست جمهورى] زمان: 2 مهر 1360/ 25 ذى القعدة 1401)
ضرورت تقویت مجلس
مجلس را که در رأس همه امور است تقویت کنید. و دنبال این باشید که یک مجلس قوى قانونگذارى داشته باشیم تا بتوانند مملکت را به راه راست ببرند.
(صحیفه امام، ج13، ص: 538 سخنرانى [در جمع اقشار مختلف مردم (اغفال جهان سوم در جهت استثمار آنها)] زمان: پیش از ظهر 29 دى 1359/ 12 ربیع الاول 1401 )
ضرورت عدم کناره گیری علما
کنار نروید، آقایان علما کنار نروید.
(صحیفه امام، ج18، ص: 286 سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى] زمان: صبح 13 دى 1362/ 29 ربیع الاول 1404)
ضرور معرفی کاندیدا با ملاک اسلام و معرفی خادم ها و از بنی بردن خائن ها
یک مجلسى است که مدت بلندى است و استفادهها در آن هست. باید خیلى دقت بکنید، خیلى زحمت بکشید، کاندیداهاتان را تعیین کنید و ارائه بدهید به مردم این کاندیداى ماست؛ آنى است که براى اسلام کار مىکند، ترویج کنید از آن اسلام، شمشیر دستتان باشد، شمشیر هم هست دستتان؛ با این شمشیر کارها را انجام بدهید، با این شمشیر بُرنده اسلام، لکن شمشیرى که خائنها را از بین مىبرد و خادمها را در امان نگه مىدارد. مردم را حالى کنید که ما کاندیداهامان عبارت از این ششصد نفر مثلًا، یا پانصد نفر، هر چقدرى که هست، کاندیداهامان عبارت از اینها هستند.
(صحیفه امام، ج9، ص: 531 و 530 سخنرانى [در جمع اعضاى خبرگان و حزب جمهورى (تفاهم همگانى- ترس از اسلام- اهمیت مجلس)] زمان: ساعت 9 صبح 23 شهریور 1358/ 22 شوال 1399)
ضرورت نظارت مردم و آگاه سازی ان ها از وظایف خود
براى مصالح عمومى اسلام، مکلف هستید که عمل بکنید و مردم را دعوت کنید. وادار کنید مردم را. تکلیف شرعى را به آنها بگویید. مسأله، مسئله این نیست که خوب، من دلم مىخواهد یک وکیل داشته باشم، دلم مىخواهد یک وزیر داشته باشم؛ خیر، قضیه این نیست، قضیه سپردن یک مملکتى است به دست یک کسى که اگر ناباب از کار در آید، صدمه به اسلام مىزند، جمهورى اسلامى را از بین مىبرد. این یک مسئله حیاتى است براى شما، براى اسلام و مسلمین. آسان این را نگیرید که ما دخالت نمىکنیم؛ یک دسته بگویند: ما دخالت نمىکنیم، از باب اینکه امر سیاسى است، به ما چه! این امر سیاسى به همه مربوط است، به اسلام مربوط است، به حفظ اسلام مربوط است. ما اگر نظارت نکنیم؛ یعنى، ملت اگر نظارت نکنند در امور دولت و مجلس و همه چیز، اگر کنار بروند، بسپارند دست اینها و بروند مشغول کارهایشان بشوند، ممکن است یک وقت به تباهى بکشد. ما باید ناظر باشیم به امور مردم. ما باید، ملت باید ناظر باشد به امورى که در دولت مىگذرد، امورى که- فرض کنید که- در مجلس مىگذرد. نظارت! توجه داشته باشد به اینها. ملت باید توجه داشته باشد که اگر در مجلس این سفر- فرض کنید که- یک کسى را تعیین کردند که کارشکنى براى دولت کرده، کارشکنى براى مجلس کرده، دفعه دیگر تعیینش نکند. اعلام کنند: تعیین نمىکنیم، بلکه ان شاء اللَّه، به راه بیایند.
(صحیفه امام، ج15، ص: 17 و 16 سخنرانى [در جمع روحانیون تهران (شهداى هفتم تیر- وظایف مردم و مسئولان)] زمان: 10 تیر 1360/ 28 شعبان 1401)
عدم کناره گیری(بالا ترین گناه)
از صحنهها کنار نروند که امروز شاید گناهى بالاتر از کنارهگیرى نباشد و هیچ عذر و بهانهاى براى ترک صحنه انقلاب پذیرفته نمىشود.
(صحیفه امام، ج21، ص: 52پیام [به نمایندگان مجلس شورا در افتتاح سومین دوره (رسالت و وظایف مجلس)] زمان: 7 خرداد 1367/ 12 شوال 1408)
کمال احتیاط برای حیثیت جمهوری اسلامی در مورد احتیاط و وسوسه ها در انتخابات
و کسانى که احتیاط یا وسوسهاى در امر انتخابات مىکنند بهتر است کمال احتیاط را براى حفظ حیثیت جمهورى اسلامى و اسلام نمایند.
(صحیفه امام، ج21، ص: 36 نامه [به اعضاى شوراى نگهبان (لزوم برگزارى انتخابات مجلس در روز قدس)] زمان: 12 اردیبهشت 1367/ 15 رمضان 1408)
سکوت ممنوع
امروز مسئولیت به عهده ملت است. ملت اگر کنار بنشینند، اشخاص مؤمن، اشخاص متعهد کنار بنشینند، و اشخاصى که نقشه کشیدهاند براى این مملکت از چپ و راست، آنها وارد بشوند در مجلس، تمام مسئولیت به عهده ملت است.
(صحیفه امام، ج12، ص: 181 پیام رادیو- تلویزیونى [به ملت ایران (مسئولیت ملت در انتخابات مجلس)] زمان: 22 اسفند 1358/ 24 ربیع الثانى 1400)
داشتن همه چیز با مردم و خدا و اسلام
ما وقتى مردم را داریم، اسلام را داریم و رضاى خدا را داریم، همه چیز داریم و هیچ یک از آن تبلیغات سوء تأثیرى نمىکند
(صحیفه امام ج17 253سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شورا (رسالت، جایگاه و عملکرد مجلس)] زمان: صبح 4 بهمن 1361/ 9 ربیع الثانى 1403)
عدم اجازه ی جسارت به مجلس
هیچ کس حق ندارد که راجع به مجلس جسارتى بکند، و مجلس حقش است که موافق و مخالف داشته باشد و ممتنع، و یک مسئلهاى است که همیشه باید در مجلس باشد و این امرى است که گذشت و در او هیچ صحبتى نیست.
(صحیفه امام، ج19، ص: 397 سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (خط مشى مجلس شوراى اسلامى)] زمان: صبح 24 مهر 1364/ 1 صفر 1406)
1. لیست آری یا نه؟
عدم حجت بودن لیست حوزه ی قم
این طور نباشد که آقایان، دیگران کنارهگیرى کنند، سستى کنند؛ ملت را دعوت کنند، خودشان تشریف ببرند به پاى صندوق رأى، رأى بدهند، ملت را دعوت کنند به رأى. منتها ملت و شما و هر کس آزاد است همیشه و به هر کس که مىخواهد رأى مىدهد، و لو آنکه آقایان و- فرض کنید که- علماى حوزه علمیه تهران یا قم آنها را معرفى نکرده باشند. شما الزامى ندارید به اینکه هر چه آنها معرفى کردند شما هم همان را معرفى کنید. البته آنها بررسى کردهاند، تخصص در این امر دارند، بررسى از امور کردهاند و با بررسى، این کار را انجام دادهاند، لکن این اسباب این نمىشود که کسى الزام کند کسى را که تو باید به فلان رأى بدهى. آزاد هستید و رضاى خدا را در نظر بگیرید، و توجه به خدا داشته باشید و پاى صندوقها بعد از اینکه اعلام کردند، تشریف ببرید و رأى خودتان را بدهید
(صحیفه امام، ج17، ص: 120، سخنرانى [در جمع ائمه جمعه استان همدان و ... (تحول روحى- مقابله با مشکلات)]زمان: صبح 11 آذر 1361/ 16 صفر 1403)
توطئه بودن محدودیت نظر دادن به حوزه ی علمیه ی قم
انتخابات در انحصار هیچ کس نیست، نه در انحصار روحانیین است، نه در انحصار احزاب است، نه در انحصار گروههاست. انتخابات مال همه مردم است. مردم سرنوشت خودشان دست خودشان است. و انتخابات براى تأثیر سرنوشت شما ملت است. از قرارى که من شنیدهام در دانشگاه بعض از اشخاص رفتهاند گفتهاند که دخالت در انتخابات، دخالت در سیاست است و این حق مجتهدین است. تا حالا مىگفتند که مجتهدین در سیاست نباید دخالت بکنند، این منافى با حق مجتهدین است، آنجا شکست خوردهاند حالا عکسش را دارند مىگویند. این هم روى همین زمینه است، اینکه مىگویند انتخابات از امور سیاسى است و امور سیاسى هم حق مجتهدین است هر دویش غلط است. انتخابات سرنوشت یک ملت را دارد تعیین مىکند. انتخابات بر فرض اینکه سیاسى باشد و هست هم، این دارد سرنوشت همه ملت را تعیین مىکند، یعنى آحاد ملت سرنوشت زندگیشان در دنیا و آخرت منوط به این انتخابات است. این این طور نیست که انتخابات را باید چند تا مجتهد عمل کنند. این معنى دارد که مثلًا یک دویست تا مجتهد در قم داشتیم و یک صد تا مجتهد در جاهاى دیگر داشتیم، اینها همه بیایند انتخاب کنند، دیگر مردم بروند کنار؟! این یک توطئهاى است که مىخواهند همان طورى که در صدها سال توطئهشان این بود که باید روحانیون و مذهب از سیاست جدا باشد و استفادههاى زیاد کردند و ما ضررهاى زیاد از این بردیم، الآن هم گرفتار ضررهاى او هستیم. حالا دیدند آن شکست خورد، یک نقشه دیگر کشیدند، و آن این است که انتخابات حق مجتهدین است، انتخابات یا دخالت در سیاست حق مجتهدین است. دانشگاهیها بدانند این را که همان طورى که یک مجتهد در سرنوشت خودش باید دخالت کند، یک دانشجوى جوان هم باید در سرنوشت خودش دخالت کند. فرق ما بین دانشگاهى و دانشجو و مثلا مدرسهاى و اینها نیست، همهشان با هم هستند. اینکه در دانشگاه رفتند و یک همچو مطلبى را گفتند، این یک توطئهاى است براى اینکه شما جوانها را مأیوس کنند.
ترفند جدید دشمن در جهت مأیوس کردن ملت
بیدار باشید! توجه کنید! اینها با توطئههایشان مىخواهند کار را انجام بدهند، نمىتوانند با دخالت نظامى کار بکنند، اینها مىخواهند با شیطنتهایشان کار خودشان را انجام بدهند. آن وقت شیطنت این بود که سیاست از مذهب خارج است و بسیار ضرر به ما زدند و ما بسیار ضرر خوردیم و آنها هم بسیار نفع بردند. این مطلب شکست خورده. حالا مىگویند که سیاست حق مجتهدین است یعنى، در امور سیاسى در ایران پانصد نفر دخالت کنند، باقیشان بروند سراغ کارشان. یعنى مردم بروند سراغ کارشان، هیچ کار به مسائل اجتماعى نداشته باشند، و چند نفر پیرمرد ملّا بیایند دخالت بکنند. این از آن توطئه سابق بدتر است براى ایران. براى اینکه، آن یک عده از علما را کنار مىگذاشت، منتها به واسطه آنها هم یک قشر زیادى کنار گذاشته مىشوند، این تمام ملت را مىخواهد کنار بگذارد. یعنى نه اینکه این مىخواهد مجتهد را داخل کند، این مىخواهد مجتهد را با دست همین ملت از بین ببرد. باید دانشگاهیها متوجه باشند که اگر چنانچه افرادى در دانشگاه هستند که شیطنت دارند مىکنند، اینها را باید توجه کنند که گول اینها را نخورند. خودشان دخالت در امور انتخابات بکنند. انتخابات سرنوشت حتى شمایى که در آنجا هستید را تعیین مىکند. یک امرى که سرنوشت آحاد ملت در دست اوست، وظیفه آحاد ملت است که در آن دخالت کند، مربوط به یک قشرى، دون قشرى نیست، همه باید در این دخالت بکنند. و این شیطنتهایى که الآن دارند مىکنند، به طورى که به من گفتهاند براى مأیوس کردن بعضى از جوانهاى ماست. این شیطنت را خنثى کنید و فعال وارد بشوید در انتخابات. مىخواهید خودتان کسانى را تعیین کنید و انتخاب بکنید، مىخواهید ببینید هر قشرى که مىپسندید حرفهاى آنها را و کاندیداى آنها را. شما هم با آنها باشید. در هر صورت ما باید از کید این خائنین هیچ وقت غافل نشویم.
اینها دائماً مشغول نقشهکشى هستند و دائماً مشغول توطئه هستند براى اینکه، آن سیلىاى که از اسلام خوردهاند اینها، به این زودى جبرانپذیر نیست. اینها مىخواهند و مىدانند که با زور نمىشود این کار را انجام داد. اگر هم یک وقتى مىگویند که ما با زور و نظامى مىکنیم، این بیخود مىگویند. خودشان هم مىفهمند که بیخود مىگویند. آنها اگر بخواهند کارى بکنند همین از ناحیه خود مردم، از ناحیه دانشگاه، از ناحیه بازار، از ناحیه کارگرها، از ناحیه کارخانهها، از این جاها مىخواهند صدمه بزنند. و شما اگر بخواهید براى خدا باشد یا براى ملتتان باشد یا براى زندگى خودتان باشد، بخواهید که اسیر نباشید باید همه توجه کنید و گول این حرفها را نخورید و در انتخابات به طور فعال همه دخالت بکنید. و من امیدوارم که ان شاء اللَّه همه موفق بشوید. و امیدوارم که با سلامت و سعادت به کار خودتان ادامه بدهید که کار بسیار عظیمى است و کار بسیار پر اهمیتى است.
(صحیفه امام، ج18، ص: 367-369 سخنرانى [در جمع مدیران و کارکنان صدا و سیما (رسالت و نقش صدا و سیما)]زمان: صبح 9 اسفند 1362/ 25 جمادى الاول 1404)
عدم رای دادن کورکورانه
احدى شرعاً نمىتواند به کسى کورکورانه و بدون تحقیق رأى بدهد. و اگر در صلاحیت شخص یا اشخاصى تمام افراد و گروهها نظر موافق داشتند ولى رأى دهنده تشخیصش بر خلاف همه آنها بود، تبعیت از آنها صحیح نیست، و نزد خداوند مسئولیت دارد. و اگر گروه یا اشخاص صلاحیت فرد یا افرادى را تشخیص دادند و از این تأیید براى رأى دهنده اطمینان حاصل شد، مىتواند به آنها رأى دهد.
(صحیفه امام، ج18، ص: 337 پیام [به ملت ایران در پنجمین سالگرد پیروزى انقلاب (ارزیابى شرایط ایران)] زمان: 22 بهمن 1362/ 8 جمادى الاول 1404)
عدم الزام به لیست ضمن امکان لیست دادن
ان شاء اللَّه ما امیدواریم که دیگر لیستى در کار نباشد که یکى لیستى بدهد و شما هم مُلْزَم باشید. بله، لیست بدهد که هدایت کند ملت را به اینکه اینها افراد خوبى هستند، اما الزام کند ملت را که اینها را تعیین کنید یا اصلًا به ملت کارى نداشته باشد خودش تعیین کند و ببرد مجلس، چنانچه خیلى وقتها این طور بود، اینها دیگر پیش نمىآید.
(صحیفه امام، ج9، ص: 54 سخنرانى [در جمع کارکنان روزنامه جمهورى اسلامى (اهمیت مجلس خبرگان)] زمان: 21 تیر 1358/ 17 شعبان 1399)
نفی رای دادن به پیشنهاد دیگران مگر صد درصد مورد اعتماد بودن
در تشخیص خوب و بد، اتکال به قول غیر نکنید مگر اشخاصى باشند که مورد اعتماد خودتان باشد صد در صد.
(صحیفه امام، ج18، ص: 283 سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى] زمان: صبح 13 دى 1362/ 29 ربیع الاول 1404)
نفی رای دادن به امر
مردم مختارند. فرض بکنید که اگر همه کسانى که در رأس [هستند] بروند پیشنهاد بکنند که فلان آدم را شما وکیل کنید لکن شما به نظرتان درست نباشد جایز نیست بر شما تبعیت کنید. باید خودتان تشخیص بدهید که آدم صحیحى است تا اینکه بتوانید رأى بدهید.
(صحیفه امام، ج18، ص: 284 سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى] زمان: صبح 13 دى 1362/ 29 ربیع الاول 1404)
ممنوعیت رای لیستی دادن
بازار باید خودش تشخیص بدهد. کارخانهها باید خودشان تشخیص بدهند، هیچ کس تحت تأثیر دیگرى نیست. بله اگر چنانچه اشخاص مطمئنى باشند که آنها تشخیص بدهند، شهادت بدهند که فلان آدم جهات مختلفش همه خوب است، آن وقت مانعى ندارد که کسى به واسطه تشخیص آنها و اطمینان به اینکه این صحیح است رأى هم به آنها بدهد. اما این طور نیست که کورکورانه انسان دنبال این باشد که ببیند کیک چه گفته، این صحیح نیست، این در اسلام نیست و در جمهورى اسلامى هم نباید باشد
(صحیفه امام، ج18، ص: 285 سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى] زمان: صبح 13 دى 1362/ 29 ربیع الاول 1404 )
ممنوعیت لیستی رای دادن
باید خود شما- باید- وکیل تعیین کنید، و بعد هم وکلاى مجلس شورا را خودتان تعیین مىکنید. همه چیزها دست خودتان است. خودتان باید بگردید یک وکیل خوب تعیین کنید، که مقدرات مملکتتان دست مجلستان باشد.
(صحیفه امام، ج7، ص: 297 سخنرانى [در جمع دانشجویان اصفهان (عدم طرح مسائل فرعى)] زمان: 25 اردیبهشت 1358/ 18 جمادى الثانى 1399)
مردم توانایی شناخت صالح و ناصالح را دارند
ملت مىشناسند افراد صالح را. لازم نیست که حالا یک چند سال هم ما درسشان بدهیم. نخیر، خودشان مىفهمند. این ملت چیز مىفهمد، مىفهمد کى آدم صالح است کى آدم ناصالح. البته گاهى هم یک کسى خودش را جا مىزند، اما این گاهى است. هر کسى در هر شهرى که هست، طول این بیست، سى سالى که همراه با این مردم بوده مىداند که اینها کدام یکىشان از ریشههاى آنهاست. کدامشان نیستند.
(صحیفه امام، ج10، ص: 524 سخنرانى [در جمع دانشجویان دانشکده اقتصاد اصفهان (توطئههاى امریکا)] زمان: 16 آبان 1358/ 16 ذى الحجه 1399)
موافقت در انتخاب اشخاص حتی الامکان
من متواضعانه از شما مىخواهم که حتى الامکان در انتخاب اشخاص با هم موافقت نمایید
(صحیفه امام، ج12، ص: 149 پیام [به ملت ایران (انتخابات مجلس شوراى اسلامى)] زمان: 23 بهمن 1358/ 25 ربیع الاول 1400)
از کی بپرسیم؟
1- کسانى را انتخاب کنند که صد در صد مسلمان و معتقد به احکام اسلام و متعهد به اجراى احکام اسلام و مخالف با مکتبهاى انحرافى و معتقد به جمهورى اسلامى باشند.
2- شناخت این اشخاص یا با آشنایى به اعمال و رفتار آنان از زمان رژیم طاغوت تاکنون است و یا به معرفى روحانیون متعهد در شهرستانها یا اشخاص متدین موجه که گرایش به چپ و راست یا دستهاى نداشته باشند.
(صحیفه امام، ج12، ص: 278و277 پیام [به ملت ایران (شرایط نمایندگان مجلس شوراى اسلامى)] زمان: 17 اردیبهشت 1359/ 21 جمادى الثانى 1400)
عدم تحت تاثیر تبلیغات واقع شدن و انتخاب شخصی افراد با موازین اسلامی
تحت تأثیر تبلیغات واقع نشوند و خودشان با موازین اسلامى، اشخاص صحیح را انتخاب کنند.
(صحیفه امام، ج12، ص: 278و پیام [به ملت ایران (شرایط نمایندگان مجلس شوراى اسلامى)] زمان: 17 اردیبهشت 1359/ 21 جمادى الثانى 1400)
عدم تقلید در رای
باید قهر نکنیم و کوشش کنیم تا بازار هم خودش براى انتخابات اشخاصى را معرفى کند. ما نباید مقلد کسى باشیم که هر چه را عدهاى تشخیص دادند همان را عمل کنیم، بلکه باید کاملًا توجه کنیم که مثلًا در تهران چه کسانى لیاقت دارند که هم مسائل روز را بفهمند و هم متدین باشند و هم براى اسلام کار کنند، اشخاصى را انتخاب کنیم که از هر جهت صالح باشند. اگر کسان دیگرى هم اشخاص صالحى داشتند به آنها رأى دهید و الّا نه. بازار اختیارش دست خودش است، آنچه بینى و بین اللَّه تشخیص مىدهد آن را انتخاب کند. اگر در انتخابات مسامحه کنیم مطمئن باشید که از راه مجلس به ما لطمه مىزنند. باید دانست مسلمان بودن تنها فایدهاى ندارد، باید جمهورى اسلامى را قبول داشته باشد و از مسائل روز اطلاع داشته باشد. سعى کنید مثل مرحوم مدرس را انتخاب کنید-
(صحیفه امام، ج18، ص: 276 سخنرانى [در جمع گروهى از بازاریان تهران (اتحاد و پایدارى در راه هدف)] زمان: صبح 12 دى 1362/ 28 ربیع الاول 1404 )
جایز نبودن تبعیت از لیست در صورت شناخت غلط بودن فرد
مردم مختارند. فرض بکنید که اگر همه کسانى که در رأس [هستند] بروند پیشنهاد بکنند که فلان آدم را شما وکیل کنید لکن شما به نظرتان درست نباشد جایز نیست بر شما تبعیت کنید. باید خودتان تشخیص بدهید که آدم صحیحى است تا اینکه بتوانید رأى بدهید.
(صحیفه امام، ج18، ص: 284، سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى] زمان: صبح 13 دى 1362/ 29 ربیع الاول 1404 )
ممنوعیت گروه گرایی
اگر کسى یا کسانى را در غیر گروه یا صنف خود یافتند که از افراد گروهشان لایقتر است او را کاندیدا کنند.مسأله انتخابات یک امتحان الهى است که گروه گرایان را از ضوابط گرایان ممتاز مىکند، و مؤمنین و متعهدین را از مدعیان جدا مىنماید. و کسانى که خود را کاندیدا مىکنند، یا کاندیدا گروههایى هستند، اگر خود را صالح براى وکالت در یک چنین مجلسى نمىدانند و وجود آنها در این مکان نفعى براى کشورشان ندارد، خداى متعال را در نظر بگیرند و رضاى او را بر رضاى خود مقدم دارند، و چنین خلاف ناشایستهاى را مرتکب نشوند.
(صحیفه امام، ج18، ص: 336، پیام [به ملت ایران در پنجمین سالگرد پیروزى انقلاب (ارزیابى شرایط ایران)] زمان: 22 بهمن 1362/ 8 جمادى الاول 1404)
ضرورت عدم تحمیل و آزاد گذاری مردم
باید مردم را براى انتخابات آزاد گذاریم، و نباید کارى بکنیم که فردى بر مردم تحمیل شود. بحمد اللَّه مردم ما داراى رشد دینى و سیاسى مطلوب مىباشند، و خودْ افراد متدین و درد مستضعفان چشیده و آگاه به مسائل دینى- سیاسى و همگام با محرومین را انتخاب خواهند کرد. و در چنین اوضاعى هیچ فرد و گروهى و هیچ نهاد و سازمان و حزب و دفتر و تجمعى نمىتواند در حوزه انتخابات دیگران دخالت نماید، و براى غیر حوزه خودْ فرد یا افرادى را کاندیدا نموده و از آنان تبلیغ نماید.
(صحیفه امام، ج20، ص: 294 و 295 نامه [به تعدادى از نمایندگان مجلس در مورد انتخابات مجلس] زمان: 10 تیر 1366/ 4 ذى القعدة 1407 «1» مکان: تهران، جماران)
نفی تک گروه و صنف بودن مجلس
در شرایط کنونى نباید کسى انتظار داشته باشد که حتماً نمایندگان باید از گروه و صنف خاصى باشند.
(صحیفه امام، ج21، ص: 11 پیام [به ملت ایران (حفظ شئونات اسلامى و اخلاقى در تبلیغات کاندیداها)] زمان: 11 فروردین 1367/ 12 شعبان 1408)
1. شاخص های انتخاب
عدم کفایت تقوا برای مجلس و ضرورت صاحب نظر بودن
و مجرد اینکه این آدم یک آدم خوبى است خیلى، اول وقت نمازش را مىخواند و نماز شب مىخواند. این براى مجلس کفایت نمىکند. مجلس اشخاص سیاسى لازم دارد، اشخاص اقتصاددان لازم دارد، اشخاص سیاستمدار لازم دارد، اشخاص مطلع بر اوضاع جهان لازم دارد. باید تعهد به اسلام باشد و موافقت با جمهورى اسلامى باشد لکن این مسائل هم باشد. در یک مجلس باید همه چیز باشد در این کمیسیونهاى مجلس از امور ارتشى و کشاورزى و اقتصاد و همه چیز بحث مىشود، باید مطلع باشند اینها. آنهایى که در این کمیسیونها هستند باید اشخاصى باشد در بینشان که عالم به اقتصاد باشد، عالم به امور کشاورزى باشد، عالم به امور ادارى باشد، عالم به مسائل جهانى باشد.
(صحیفه امام، ج18، ص: 284 سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى] زمان: صبح 13 دى 1362/ 29 ربیع الاول 1404)
ضرورت رفتن اشخاص متنور و امین و صادق به مجلس
بعد از آن باز مجلس شورا داریم که با همت والاى شما- جوانان ایرانى- باید اشخاص متنور و اشخاص امین و صادق در مجلس شورا بروند که مقدرات شما را بر طبق خواستههاى خداى متعال پیاده کنند.
(صحیفه امام، ج6، ص: 488 سخنرانى [در جمع دانشآموزان (اهمیت انتخاباتهاى آینده)] زمان: 17 فروردین 1358/ 8 جمادى الاول 1399)
اصل بودن اعتقاد به جمهوری اسلامی و نه صرف احاطه علمی
اگر وکیلى باشد که اینجایش پینه بسته از شدت سجده و لیکن جمهورى اسلامى را نمىخواهد، این به درد شما نمىخورد. و اگر وکیلى باشد که بدانید دشمن با رژیم منحوس بود و دشمن با امریکا و شوروى بود لکن جمهورى اسلامى را نمىخواهد، این وکیل را وکیل تعیین نکنید. وکیلى که تعیین مىکنید آنى است که جمهورى اسلامى را عقیده داشته باشد؛ نه چهار روزى که حالا مىخواهد وکالت بکند بگوید جمهورى اسلامى! ما یک نفر را داشتیم که مىخواست وکیل بشود؛ مىگفتند که این آدم در ایامى که مىخواهند رأى بگیرند نماز مىخواند! این جور نباشد. خودتان فهمیده باشید؛ بین خودتان زندگى کرده باشد. فهمیده باشید که مسیر همان مسیرى است که شما دارید. اگر یک نفر آدمى باشد که فیلسوف باشد، یک آدمى باشد که تمام عالم را در تحت سیطره علمى خودش برده باشد لکن جمهورى اسلامى را نمىخواهد، این را تعیین نکنید.
(صحیفه امام، ج7، ص: 465 سخنرانى [در جمع دانشجویان اهواز (خطر روشنفکر مآبها)] زمان: 2 خرداد 1358/ 26 جمادى الثانى 1399)
عدم ترس از حضور روحانیت
و البته از ملّاها و علما و از این نترسید که آخوندىاش کردند. اسلام آخوندىاش کرده، به ما چه ربط دارد.- و عرض مىکنم که- آخوند و آخوند مسلک یعنى اسلامى و اسلامى مسلک، همه باید این طور باشند.
(صحیفه امام، ج9، ص: 531 سخنرانى [در جمع اعضاى خبرگان و حزب جمهورى (تفاهم همگانى- ترس از اسلام- اهمیت مجلس)] زمان: ساعت 9 صبح 23 شهریور 1358/ 22 شوال 1399)
1. وظایف کاندیداها
ضرورت نام نویسی لایق ها
آن که لایق است برود و اسمنویسى کند و ملت به آنها رأى بدهند.
(صحیفه امام، ج17، ص: 102 سخنرانى [در جمع نمایندگانى از اقلیتهاى مذهبى (همگامى مکاتب توحیدى)] زمان: صبح 27 آبان 1361/ 2 صفر 1403)
عدم ایجاد دو دستگی بین پیروز و بازنده انتخابات
یکى از مواردى که الآن انگشت آنها در کار است و با جدیت دارند توطئه مىکنند این است که، دو دستگى بیندازند بین اشخاصى که در انتخابات بردند یا باصطلاح باختند. با این تعبیر زشت برد و باخت، شکست و پیروزى، با این تعبیرهاى زشت مىخواهند بین ملت ما اختلاف بیندازند. انتخاباتى که باید همه دست به هم بدهند و آن را به وجه صحیح به آخر برسانند، و باید وحدت زیادتر بشود از اول، من مىترسم که خداى نخواسته، موجب اختلاف بشود. و این از مکاید شیطان است به دست شیاطین.
اگر براى خدا کسى مىخواهد کار بکند خودش را انتخاب کرده است که خدمت کند به اسلام و مسلمین. اگر چنانچه پیروز بشود پیروزى نباید بگوید، براى اینکه یک خدمتى است به عهدهاش آمده است و گرفتارى این خدمت بسیار شدید است. و اگر چنانچه در این دوره او کنار رفته است خیال نکند که کنار رفته است و این عیبى است. قضیه برد و باخت نیست، قضیه خدمت است در این پست یا در آن پست. باید ایران بداند که دستهایى الآن در کار است که حتى بین خانهها اختلاف بیندازد. در یک خانه بین افراد اختلاف بیندازد. ما باید از تاریخ عبرت ببریم و این تاریخ در زمان مشروطه این طور بود. در زمان مشروطه آنهایى که مىخواستند ایران را نگذارند به یک سامانى برسد و چماق استبداد تا آخر باقى بماند، بین افراد، دستجات، احزاب اختلاف انداختند، حتى آنهایى که آن وقت بودند مىگفتند که در یک خانه بین برادر با برادر، پدر و پسر اختلاف بود، یک دسته مستبد، یک دسته مشروطه. این اختلاف موجب شد که نتوانست مشروطه آن طورى که علماى اسلام مىخواستند تحقق پیدا بکند. بعد هم این اختلافات موجب شد که یک دسته از آن غربزدهها بریزند و به اسم مشروطه بگیرند مقامات را و استبداد به صورت مشروطه بر این ملت تحمیل کنند و دیدید که چه شد. امروز همان روز است اگر ملت ایران بیدار نشود، اگر علماء اسلام بیدار نباشند، غفلت کنند، اگر علماى قم، مدرسین قم، طلاب قم، علماء تهران، روحانیت مبارز تهران، علماء همه بلاد و روحانیون همه بلاد و مردم بیدار نشوند، الآن دارند وضعى را، یعنى مىخواهند وضعى را کار کنند که زمان مشروطه کردند، و بدانید گناهش به گردن همه ماست.
(صحیفه امام، ج18، ص: 411 و410 سخنرانى [در جمع مسئولان نظام به مناسبت عید مبعث (موانع تحقق اسلام در جامعه)]زمان: صبح 9 اردیبهشت 1363/ 27 رجب 1404 )
نفی تخریب ولو با اسم اسلام
از آقایان کاندیداها و دوستان آنان انتظار دارم که اخلاق اسلامى- انسانى را در تبلیغ براى کاندیداى خود مراعات؛ و از هر گونه انتقاد از طرف مقابل که موجب اختلاف و هتک حرمت باشد خوددارى نمایند، که براى پیشبرد مقصود، و لو اسلامى باشد، ارتکاب خلاف اخلاق و فرهنگ، مطرود و از انگیزههاى غیر اسلامى است.
(صحیفه امام، ج12، ص: 12 پیام [به ملت ایران (اولین انتخابات ریاست جمهورى)]زمان: 14 دى 1358/ 15 صفر 1400)
عدم هیاهو در صورت شکایت به انتخابات
توجه داشته باشید که یک مجلس شورا که مجلس شوراى اسلامى است و مىخواهد براى ایران خدمت کند و باید قوه داشته باشد، تنها مرکزى است که تمام قوا باید تبع آن باشند، شما بخواهید براى اینکه شما وکیل نشدهاید در کجا، هیاهو کنید که انتخاباتْ انتخابات کذا بوده؛ این حرف خلاف اسلام است. شکایت اگر هست، شکایت پذیرفته است. و مقاماتى که باید شکایتها را بپذیرند، مىپذیرند. اما هیاهو کردن و فریاد زدن و انتقاد بیجا کردن، این بر خلاف دستورات اسلام است.
(صحیفه امام، ج12، ص: 199 پیام رادیو- تلویزیونى [به ملت ایران در آغاز سال نو (تذکراتى در مورد انتخابات مجلس)] زمان: 29 اسفند 1358/ 2 جمادى
نفی بدگویی و کارشکنی در تبلیغات
مبادا خیال کنند که مبارزات انتخاباتى عبارت از این است که به دیگران بد بگویند و کارشکنى بکنند. البته دعوت به انتخاب اشخاص مانع ندارد
(صحیفه امام، ج12، ص: 152 و 151 پیام رادیو- تلویزیونى [به ملت ایران (انتخابات مجلس)] زمان: 23 بهمن 1358/ 25 ربیع الاول 1400)
اخلاق انسانی اسلامی برای تبلیغات و پرهیز از هر انتقاد موجب اختلاف و هتک
از آقایان کاندیداها و دوستان آنان انتظار دارم که اخلاق اسلامى- انسانى را در تبلیغ براى کاندیداى خود مراعات؛ و از هر گونه انتقاد از طرف مقابل که موجب اختلاف و هتک حرمت باشد خوددارى نمایند، که براى پیشبرد مقصود، و لو اسلامى باشد، ارتکاب خلاف اخلاق و فرهنگ، مطرود و از انگیزههاى غیر اسلامى است.
(صحیفه امام، ج12، ص: 12 پیام [به ملت ایران (اولین انتخابات ریاست جمهورى)] زمان: 14 دى 1358/ 15 صفر 140)
عدم اجازه ی استفاده از سهمین و اموال دفاتر و دولت و سازمان ها و مجامع عمومی در تبلیغات
در شرایط کنونى، این جانب به هیچ وجه و به هیچ کس اجازه نمىدهم تا از سهم مبارک امام- علیه السلام- و یا از اموال دولت و اموال دفاتر و سازمانها و مجامع و اموال عمومى خرج انتخابات کند.
(صحیفه امام، ج20، ص: 295 نامه [به تعدادى از نمایندگان مجلس در مورد انتخابات مجلس]زمان: 10 تیر 1366/ 4 ذى القعدة 1407)
1. مسئولیت های مجلس
تنبّه خارج شدگان از قانون
این قانون باید دست همه باشد و همه حدود را قانون معیّن بکند. قانون براى مجلس حدود معین کرده است، تخلف از این حدود نشود. براى رئیس جمهور تحدید کرده، حدود قرار داده، او هم تخلف نکند. براى نخست وزیر و امثال اینها و دولتها حدود معیّن کرده. آنها هم نباید خارج بشوند. هر که خارج بشود از حدود، باید این را تنبه بدهند، هدایت کنند آن را.
(صحیفه امام، ج12، ص: 349، سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس (افتتاح اولین دوره مجلس شوراى اسلامى)]زمان: ساعت 55: 10 صبح 4 خرداد 1359/ 10 رجب 1400)
تقدم مصلحت عمومی بر اشخاص
حفظ مصلحت عمومى و اسلام مقدّم است بر حفظ مصلحت شخص، هر کس باشد
(صحیفه امام، ج18، ص: 467، پیام [به نمایندگان مجلس به مناسبت گشایش دومین دوره مجلس (تعیین اولویتها)]، زمان: 7 خرداد 1363/ 26 شعبان 1404)
نفی وکالت خلاف اسلام
کسى که مخالفت کند با احکام اسلام، مخالف با جمهورى اسلامى است؛ مخالف با رأى موکّلین هست، آنها شما را وکیل نکردند براى این امر. همهتان هم اگر چنانچه یک چیزى بگویید که بر خلاف مصالح اسلام باشد، وکیل نیستید؛ حرفتان قبول نیست، مقبول نیست. ما به دیوار مىزنیم آن حرفى را که بر خلاف مصالح اسلام باشد
(صحیفه امام، ج10، ص: 221 سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس خبرگان (انتخابات شوراها- ولایت فقیه)] زمان: 12 مهر 1358/ 12 ذى القعدة 1399)
روزی مبارک است که مجلس به وظایفش عمل کند
مبارک آن روزى است که ایران از سلطه اجانب مستخلص بشود، و مجلس شوراى اسلامى به وظایف خطیر خود عمل کند، و ایران استقلال پیدا کند و همه دشمنان ایران ذلیل و نابود شوند و مسلمین همه با هم پیوند کنند.
(صحیفه امام، ج12، ص: 280 بیانات [پیرامون برگزارى مرحله دوم انتخابات مجلس شوراى اسلامى] زمان: ساعت 15: 10 بامداد 19 اردیبهشت 1359/ 23 جمادى الثانى 1400)
هدایت ضمن عدم کارشکنی و جرم بودن کارشکنی
ما اگر بخواهیم براى کشورمان، براى اسلام پیروزى حاصل بشود، باید کارشکنى نکنیم از هم. باید همه یکصدا باشیم. قضیه هدایت مسئلهاى است، قضیه کارشکنى مسئله دیگر، هدایت باید کرد. مرکز همه قانونها و قدرتها مجلس است. مجلس هدایت مىکند همه را و باید بکند، اما بناى بر این نباشد که مجلس دولت را ضعیف کند. و بناى بر این هم نباشد که دولت مجلس را ضعیف کند. تضعیف هر یک، تضعیف خودش هم هست. اگر رئیس دولت؛ رئیس جمهور تضعیف کند مجلس را، خودش قبل از مجلس سقوط مىکند. و اگر مجلس تضعیف کند دولت و رئیس جمهور و آنهایى که اجرا مىخواهند بکنند، این خودشان هم تضعیف مىشوند و امروز صلاح نیست. چنانچه در یکوقتى هم یک همچو مطلبى واقع بشود، آن هم یک جرم است. امروز این مسأله، جرم بسیار بزرگ است. براى اینکه، در آن مواقعى که مملکت ما ابتلا به این مصایب ندارد، خوب یک کار خلاف است، اما کار خلافى نیست که مملکت ما را تهدید به نابودى و شکست بکند.
(صحیفه امام، ج12، ص: 347 سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس (افتتاح اولین دوره مجلس شوراى اسلامى)] زمان: ساعت 55: 10 صبح 4 خرداد 1359/ 10 رجب 1400 )
عدم امکان نفی قانون مجلس و ضرورت پی گیری قضایی آن
و من تکرار مىکنم مجلس بالاترین مقام است در این مملکت. مجلس اگر رأى داد و شوراى نگهبان هم آن رأى را پذیرفت، هیچ کس حق ندارد یک کلمه راجع به این بگوید. من نمىگویم رأى خودش را نگوید؛ بگوید؛ رأى خودش را بگوید؛ اما اگر بخواهد فساد کند، به مردم بگوید که این شوراى نگهبان کذا و این مجلس کذا، این فساد است، و مفسد است یک همچو آدمى، تحت تعقیب مفسد فى الارض باید قرار بگیرد.
(صحیفه امام، ج14، ص: 370 سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (وظایف نمایندگان مجلس)] زمان: صبح 6 خرداد 1360/ 22 رجب 1401)
اولویت بودن حل مسائل به نفع محرومین
باید توجه داشت که هنوز خیلى از مسائل وجود دارد که به نفع محرومین باید حل و فصل شود. و تمیز بین کسانى که در تفکر خود خدمت به اسلام و محرومان را اصل قرار دادهاند، با دیگران کار مشکلى نیست.
(صحیفه امام، ج21، ص: 11 پیام [به ملت ایران (حفظ شئونات اسلامى و اخلاقى در تبلیغات کاندیداها)] زمان: 11 فروردین 1367/ 12 شعبان 1408)
عدم خوف از چپی ها و راستی ها
شما خوف هیچ کس را نداشته باشید؛ نه خوف چپیها را داشته باشید، نه خوف راستیها را داشته باشید.
(صحیفه امام، ج12، ص: 349 سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس (افتتاح اولین دوره مجلس شوراى اسلامى)] زمان: ساعت 55: 10 صبح 4 خرداد 1359/ 10 رجب 1400 )
ضروت تسریع طرح های مربوط به عمران و رفاه حال ملت خصوصاً مستضعفین
طرحها و پیشنهادهایى که مربوط به عمران و رفاه حال ملت خصوصاً مستضعفین است انقلابى و با سرعت تصویب کنید، و از نکتهسنجیها و تغییر عبارات غیر لازم که موجب تعویق امر است اجتناب کنید، و از وزارتخانهها و مأموران اجرا بخواهید که از کاغذ بازیها و غلط کاریهاى زمان طاغوت اجتناب کنند و رفاه ملت مظلوم و عقب افتادگیهاى آنها را به طور ضربتى تحصیل و ترمیم کنند.
(صحیفه امام، ج12، ص: 364 پیام [به نمایندگان مجلس شورا در افتتاح اولین دوره مجلس (یازده توصیه)] زمان: 7 خرداد 1359/ 13 رجب 1400)
1. نیازهای مجلس
2. آسیب های مجلس
ضرورت انتقاد بدون هیاهو در فضای آرام
شما مسائلى دارید؛ فرض کنید یک نفر مىرود و مسائل خودش را مىگوید؛ انتقاد هم دارد؛ انتقادات آزاد است، به اندازهاى که نخواهند یک کسى را خفیف کنند، یا یک گروهى را خفیف کنند و از صحنه خارج کنند؛ انتقاد براى ساختن، براى اصلاح امور، لازم است؛ هر مجلسى باید این انتقادات را داشته باشد؛ لکن اگر [در] این انتقادات آن که انتقاد مىکند با آرامش خاطر و با نظر صحیح انتقاد بکند، این که جواب مىدهد هم اگر با نظر صحیح و بدون اینکه غضب در آن راه داشته باشد جواب بدهد، آن وقت منطق در مقابل منطق است. و اگر با هیاهو و جار و جنجال بخواهید شما یک مسأله را حل بکنید، و هر کسى در نظر داشته باشد که طرف مقابل خودش را مثل یک دشمن بکوبد، عقلها کنار مىرود و قوه غضبیه، که بدترین قوههاست اگر مهار نشود، در کار مىافتد؛ و مسائل را علاوه بر اینکه حل نمىکنند، مشکلتر مىکنند.
(صحیفه امام، ج14، ص: 366و 365، سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (وظایف نمایندگان مجلس)] زمان: صبح 6 خرداد 1360/ 22 رجب 1401)
کوشش در تایید نه انتقاد
چنانچه دارید- و اعتقاد دارید که باید کشور با قدرت پیش برود و در این موضع در جنگ پیروز بشود، راه براى ابرقدرتها بسته بشود و کشور ما قوى بشود، باید کوشش کنید در تأیید، نه کوشش کنید در انتقاد. انتقاد سالم باید بکنید، این هم در پیشرفت مسائل مؤثر است.
(صحیفه امام، ج19، ص: 398 سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (خط مشى مجلس شوراى اسلامى)] زمان: صبح 24 مهر 1364/ 1 صفر 1406)
عدم تایید دولت به خاطر اثبات حرف و رای بر خلاف شرع
شما براى اینکه تشخیص مصلحت دادید این کار را کردید، حالا از این به بعد اگر چنانچه، از دولت یک چیزى بر خلاف دیدید، براى اینکه بگویید ما مصلحت دیدیم و براى مصلحتمان این کار را کردیم و اثبات کنید حرف خودتان را بخواهید تأیید کنید از دولت در موارد بیجا، آن هم بر خلاف شرع است.
(صحیفه امام، ج19، ص: 399 سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (خط مشى مجلس شوراى اسلامى)] زمان: صبح 24 مهر 1364/ 1 صفر 1406)
خلاف شرع بودن عدم انتقاد
البته باید انتقاد کرد، مسائل را گفت و هر چه به نظر آقایان مىآید باید بگویند، و اگر نگویند خلاف است.
(صحیفه امام، ج19، ص: 400 سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (خط مشى مجلس شوراى اسلامى)] زمان: صبح 24 مهر 1364/ 1 صفر 1406 )
