شادی در خانواده

  ایجاد شادی به عنوان یکی از احساسات مثبت و انرژی زای انسانی در خانواده ها باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. ولی نکته ی مهم این است که ما چه تعریفی از شادی در خانواده داریم، زیرا همه ی اعضای خانواده درآن شادی سهیم و شریک هستند. وقتی احساس شادی، نشاط و مسرت در خانواده به وجود بیاوریم، در حقیقت به شادی در خانواده رسیده ایم. ولی نباید نقش مهارت های زندگی مادر به عنوان مدیر خانه و خانواده در پیدایش انبساط روحی و حس شادابی فرزندان را نادیده گرفت، به همین دلیل است که مادر را سرچشمه ی عواطف و احساسات کل خانواده می دانند.

  شاد کردن محیط منزل زمانی اتفاق می افتد که زن خانه دار به عنوان مدیر خانواده بتواند برخی رفتارها را تسهیل و برخی دیگر را هدایت یا منع نماید، یعنی، وقتی فرزند سوال کودکانه و شادی می پرسد باید بداند که کودکانه پرسش کردن یک فضای شاد و مطلوب را در خانواده ایجاد می کند. پس باید رفتار مثبت او را در این زمینه تشویق و تسهیل کرد. علاوه بر این که بیان دوستانه ی مسائل با فرزندان و فرصت دادن به همسر و فرزندان برای بازخوانی خاطرات شاد و روحیه بخش از جمله اقدام هایی است که می تواند فضای خانه را با نشاط نماید. مدیریت شادی در محیط خانه بر اساس ایجاد فرصت های تبسم، خنده و احساس مثبت شکل می گیرد و هر چه فرد در این رابطه موفق تر باشد بیشتر می تواند باعث شادکامی اعضای خانواده گردد.

یکی دیگر از فعالیت هایی که زنان خانه دار برای شادمانی در خانواده می توانند از خود نشان دهند پرهیز دادن خود، همسر و فرزندان از صفات و رفتارهای منفی گرایی، وابستگی افراطی، کناره گیری، علاقه ی یک طرفه، فقدان حساسیت، بی تفاوتی عاطفی، سلطه جویی، قدرت طلبی، عدم ابراز احساسات و بیان عواطف منفی، توهین، دروغ و انتقاد افراطی است؛ چرا که در این صورت فضای خانواده سرد و غمگین شده و دیگر فرصتی برای شاد بودن به وجود نمی آید. بنابراین پرهیز از صفات و رفتارهای ضد شادی در حقیقت مدیریت شرایط اجتماعی – روانی برای بروز و پیدایش شادی، احساس انبساط خاطر و روحیه ی مثبت است. این احساسات هستند که شادمانی را در انسان به وجود آورده و ضریب شادی دراعضای خانواده را افزایش می دهند.