مرگ داوینچی؛ هنرمند شهیر ایتالیایى 
مرگ لئوناردو داوینچی، نقاش و مجسمهساز و معمار نابغه ایتالیایی در چنین روزی از سال ۱۵۱۹ میلادی رخ داد.
لئوناردو داوینچی، هنرمند شهیر ایتالیایى در پانزدهم آوریل ۱۴۵۲م در دهکدهی وینچی در نزدیک شهر فلورانس ایتالیا بهدنیا آمد و بهزودی نبوغش در زمینههای گوناگون هنری آشکار شد. وی از آغاز جوانی به مطالعهی طبیعت و بررسی سنگها، رودها، کوهها و... میپرداخت. علاوه بر این، لئوناردو از همان زمان به مجسمهسازی علاقهای وافر داشت. لذا پدرش وی را به فلورانس فرستاد تا هنر مجسمهسازی و نقاشی را بیاموزد.
داوینچی در مدت زمان کوتاهی نقاشی را فراگرفت و به استادی رسید. وی علاوه بر آن در رشتههای مهندسی راه و ساختمان، اخترشناسی، زمینشناسی، کالبدشناسی و هواشناسی استاد بود و اختراعات متعددی در هر رشته به انجام رساند. وی در یادداشتهای روزانهی خود، طرحهای جالبی از زیردریایى، تانک جنگی، لباس غواصی، چتر نجات، نیروی جاذبه، اختراع دوربین، اختراع رطوبتسنج، اختراع بالگرد و... کشید که از جمله کارهای علمی و عملی این هنرمند و دانشمند بود.
داوینچی با اینکه فرزند قرون وسطی بهشمار میرفت؛ با این حال، نوآوری و کارهای جالبش، وی را در زمرهی پیشقدمان رنسانس قرار داده است. اختراعات و اکتشافات او بهقدری زیاد و متنوعاند که بهراستی انسان را به حیرت میاندازد. حتی گفته میشود که لئوناردو داوینچی در علم و هنر، از همعصران خود، دهها و گاهی صدها سال پیش افتاده بود و به جایى رسید که با مردم قرن بیستم، فاصلهی چندانی نداشت.
داوینچی پس از سفر به چند شهر ایتالیا، در سال ۱۵۰۶م به فرانسه رفت و نقاش دربار لویى دوازدهم پادشاه این کشور شد. وی با میکل آنژ دیگر نقاش و مجسمهساز مشهور هموطن خود معاصر بود و این دو هنرمند نقش مهمی در تکوین هنر دورهی رنسانس داشتند. داوینچی نقاشی بزرگ نیز بهشمار میرود که آثارش را با دیدی آیندهنگر و ژرف بهوجود میآورد.
از داوینچی آثار بسیاری بهجای مانده ولی اکثراً ناقص و نیمهتماماند زیرا وی با چنان شتابی در عرصهی علوم و فنون جولان میکرد که فرصت تکمیل آنها را نمییافت. با این حال، از جمله تابلوهای نقاشی او «شام آخر» و «لبخند ژوکوند» است که مهمترین و زیباترین اثر اوست. همچنین ساختمان کلیسای جامع میلان، از برجستهترین آثار معماری داوینچی است. لئوناردو داوینچی، سرانجام در تاریخ دوم مه سال ۱۵۱۹ میلادی در سن شصت و هفت سالگی درگذشت.