«اليزه ناگزير از تغيير» عنوان يادداشت روز روزنامه خراسان به قلم عليرضا رضاخواه است كه در آن مي‌خوانيد:
دور اول انتخابات رياست جمهوري فرانسه يکشنبه با پيشتازي فرانسوا اولاند نامزد حزب سوسياليست فرانسه در حالي به پايان رسيد که نظرسنجي‌ها از شکست احتمالي سارکوزي در دور نهايي اين رقابت‌ها خبر مي‌دهند. بر اساس نتايج نظرسنجي موسسه ايپسوس انتظار مي‌رود فرانسوا اولاند، نامزد حزب سوسياليست فرانسه، در دور دوم انتخابات اين کشور – ششم مه/ ۱۷ ارديبهشت – ۵۶ درصد آرا را کسب کند.
بر اين اساس رأي تنها ۴۴ درصد رأي دهندگان به سبد نيکولا سارکوزي ريخته خواهد شد. فرانسوا اولاند کسي است که چهارسال پيش همسرش «سگولن رويال» نزديک ترين رقيب سارکوزي در انتخابات به شمار مي‌رفت. رويال با سارکوزي به دور دوم رفت اما سرانجام از ورود به کاخ اليزه بازماند.
اما حالا سارکوزي در فرانسه وضع باثباتي ندارد. در نزديکي تجهيزات زنگ زده يک کارخانه ذوب آهن مترو بر فراز تپه‌اي مشرف به شهر گانرانژ در شمال شرق فرانسه، اعضاي اتحاديه‌هاي تجاري، سنگ قبري بنا کرده‌اند که روي آن حک شده است: "در اينجا وعده‌هاي عمل نشده نيکولا سارکوزي آرميده است!" نيکولا سارکوزي، رئيس جمهوري فرانسه سال 2008 در حالي که سرخوش از ازدواج با کارلا بروني، مدل معروف بود، وعده داد که دولت اين کارخانه را نجات خواهد داد و وي براي کمک به آنها باز خواهد گشت اما هيچ کدام از اين قول‌ها عملي نشد. به جاي آن شهر گانرانژ به قول يکي از محلي‌ها به نمادي براي همه خطاهاي سارکوزي تبديل شد.
بيکاري بي سابقه، کاهش رتبه اعتباري فرانسه، سياست‌هاي تعديل اقتصادي و همچنين افزايش سن بازنشستگي از ۶۰ سال به ۶۲ سال از ديگر مواردي است که موفقيت دوباره رئيس جمهور فعلي فرانسه را با ترديد روبرو کرده است. با اين حال بسياري از تحليل گران معتقدند درباره بازگشت چپ‌ها به کاخ اليزه نبايستي زود نتيجه گيري کرد. آلن دوهامل، ستون نويس روزنامه فيگارو در اين رابطه مي‌نويسد:" سارکوزي زخم خورده اما براي انتخابات هنوز نمرده است. وي براي پيروز شدن بايد فرانسه را قانع کند که خود را تغيير داده است. " واقعيت آن است که در فضاي سياسي امروز فرانسه در اتفاقي نادر سبد آراي جريان‌هاي افراط گرا محبوبيت ويژه‌اي پيدا کرده‌اند.
قرار گرفتن مارين لوپن نامزد جبهه ملي با حدود 17 درصد آرا در مکان سوم در دور اول انتخابات، باعث شد بسياري از کارشناسان سياسي آراي راست افراطي را در دور دوم انتخابات تعيين کننده ارزيابي کنند. با اين حال سوال اصلي که بسياري از رسانه‌ها به دنبال طرح آن هستند اين است که تغيير در کاخ اليزه چه تاثيري بر سياست‌هاي داخلي و خارجي فرانسه خواهد داشت.
فرانسوا اولاند در برنامه‌هاي اقتصادي و سياسي‌اش وعده داده است که با اجراي تدابير و اقدام هايي، وضع بودجه عمومي کشور را تا سال ۲۰۱۷به تعادل برساند. او اعلام کرده است حدود ۲۰ ميليارد يورو هزينه‌هاي جديدي را که براي دولت ايجاد شده است، با کاهش ۲۹ ميليارد يورويي تخفيف‌هاي مالياتي تأمين خواهد کرد. نامزد سوسياليست‌هاي فرانسه همچنين وعده افزايش ماليات بر درآمد ثروتمندان و ثروتمندان بزرگ را مطرح کرده و گفته است از کساني که در سال بيش از يک ميليون يورو درآمد دارند، ۷۵ درصد ماليات خواهد گرفت.
در بعد خارجي نيز بايد گفت، آن چه قابل پيش بيني است اين است که سياست خارجي فرانسه در دوران "پسا سارکوزيسم" بازگشتي خواهد داشت به عقب و اين به معني جدايي سياست‌هاي منطقه‌اي و فرا منطقه‌اي پاريس از لندن به ويژه واشنگتن خواهد بود.
فرانسه‌اي که در زمان شيراک به واسطه استقلال رايش (حکومت) توانسته بود خود را از درگير شدن در گرداب اشغال عراق برهاند، با آمدن اولاند در قدرت تلاش خواهد کرد تا هرچه سريع تر با خروج از افغانستان و فاصله گرفتن از سياست‌هاي آنگلو ساکسوني راهي مستقل در پيش گيرد. در رابطه با منطقه يورو نيز تحليل گران بر اين باورند که نتيجه انتخابات تاثير زيادي در منطقه اقتصادي اروپا خواهد داشت. سارکوزي و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در طول بحران منطقه اروپا روابط نزديکي با يکديگر داشتند.
سارکوزي از مرکل حمايت زيادي کرد و بحران مالي يونان شايد با همکاري اين دو سياستمدار قابل حل نبود اما اگر اولاند پيروز رقابت شود آيا روابط پاريس-برلين مانند سابق باقي خواهد ماند؟ در اين ميان شمار نه چندان اندکي از سياستمداران معتقدند انتخاب اولاند در انتخابات آتي اين روابط را به سمت بي ثباتي سوق خواهد داد. آنان معتقدند مرکل و سارکوزي زوج سياسي خوبي بودند و هيچ سياستمدار فرانسوي ديگري جاي سارکوزي را براي مرکل پر نخواهد کرد. فرانسوا اولاند خود نيز به صراحت اعلام کرده است که بسته پيشنهادي اروپا براي حل بحران يورو را تنها در صورتي مي‌پذيرد که همزمان رونق اقتصادي را به همراه داشته باشد. وي نمي‌خواهد در يک سياست صرفا رياضت اقتصادي سهيم شود.
