ورود روس‌ها به تبریز پس از قیام مردم 
سپاهیان روس پس از قیام مردم در جریان مشروطه در چنین روزی از سال ۱۲۸۸ هجری شمسی وارد تبریز شدند.
پس از واقعه به توپ بستن مجلس شورای ملی با حمایت و هدایت روس‌ها و کشته و متواری شدن نمایندگان مجلس و جمعی از خطبا و روزنامهنگاران، محمدعلی‌شاه با این خیال خام که پایههای دولت استبدادی او تثبیت شده است، با تلگراف ارسال به شهرهای مختلف و اعلام خبر پیروزی، همگان را به پیروی از حکومت دعوت کرد.
لیکن با وجود فضای رعب و ترس فراگیر در کشور، شهر تبریز مردانه ایستاد. مردم تبریز که به‌خوبی با خوی متکبرانه محمدعلی‌شاه در دوران ولیعهدی و اقامت وی در تبریز آشنایی داشتند، به مقابله برخاسته و میان نیروهای مستبد دولتی و آزایخواهان، درگیری پدید آمد و آزادیخواهان شهر را به تصرف خود درآورده و عینالدوله، حاکم شهر را به عقب راندند.
در این حال نیروهای دولتی، تبریز را به محاصره درآوردند و مانع رسیدن آذوقه به شهر شدند. قحطی شدیدی شهر را فراگرفت به‌طوری‌که مردم شهر برای نجات از مرگ، از برگ درختان و علفهای بیابان استفاده میکردند و بسیاری نیز بر اثر شدت گرسنگی جان دادند.
با همه این‌ها، مقاومت مردم و مجاهدان آذربایجان به رهبری ستارخان و باقرخان، ماهها ادامه یافت تا این‌که قرار بر این شد تا نمایندگان دولتهای روسیه و انگلستان - به‌ظاهر - برای حفظ جان اتباع خود در تبریز وارد این شهر قهرمان‌پرور شوند.
از این‌رو، سپاهیان روس در تاریخ نهم اردیبهشت‌ماه سال ۱۲۸۸ هجری شمسی وارد تبریز شده و تا هنگام انقلاب کبیر روسیه - تا هشت سال بعد - در این شهر باقی ماندند. البته نباید از ذهن دور داشت که صدور فرمان مشروطیت با کوشش و از خودگذشتگی مردم و علمای تهران صورت گرفت، ولی تثبیت آن مرهون فداکاری و قیام دلیرانه مردم تبریز و برجستهترین رهبران آن، یعنی ستارخان و باقرخان بود.
