به گزارش خبرنگار سینمایی فارس، تاسیس سازمان سینمایی و انتصاب جواد شمقدری به عنوان رییس آن در هجدهم بهمنماه سال گذشته در اواسط برگزاری جشنواره سیام فیلم فجر انجام شد، در حالی که فعالان سینما و رسانه در برج میلاد در انتظار دیدن فیلم مهدی کرمپور (پل چوبی) بودند، در طبقه پایین برج میلاد در مراسمی با حضور تعدادی محدود از سینماگران و هنرمندان، سازمان سینمایی آغاز به کار کرد. سازمانی که قرار است متولی همه امور سینمایی کشور باشد. اینکه اساسنامه و چارت سازمانی دقیق این سازمان چگونه خواهد بود مسئلهای است که هنوز اعلام نشده است.
سوالها درباره این سازمان بسیار است اما نکته حایز اهمیت نوع فعالیت سازمان و نحوه حمایت دولت از سینما خواهد بود. در مدت کوتاهی که از تاسیس سازمان سینمایی میگذرد حرفهایی که شنیده میشود بیشتر بحثهای عام نظری و ابراز شادی مسئولان از تولد نهادی است که کارکرد آن خیرهکننده خواهد بود. شاید اولین خیرگی که از این سازمان شاهد بودیم اکران نوروز 91 و حواشی که در پی داشت، باشد. اتفاقهایی که برای دو فیلم اکران نورزی رخ داد و به از دست دادن تعدادی از سالنهای نمایشدهنده این فیلمها و تقریبا تمام سینماهای شهرستان انجامید حرف و حدیثهایی را هم در خصوص عملکرد شورای صنفی نمایش به دنبال داشت. اکرانی که باعث شد تا ناامنی در میان اهالی سینما ایجاد کند و تعدادی از اکران فیلم خود پس از اکران ناموفق نوروز صرف نظر کرده و شرایط اکران را نامناسب ارزیابی نمایند.
از ابتدای شکلگیری سازمان سینمایی حرف و حدیثهای بسیاری در خصوص نوع فعالیت بنیاد سینمایی فارابی عنوان شده است، بنیاد سینمایی فارابی به عنوان یک شرکت یا موسسه تخصصی که عمده پیشتیبانی و حمایت دولت از تولید آثار سینمایی از این طریق صورت میگیرد، در میان اهالی سینما از اهمیت خاصی برخوردار است. نحوه فعالیت این بنیاد و تغییرات آن در سازمان سینمایی کشور بیشتر مورد توجه سینماگران و اهالی سینما است و همین امر باعث اظهار نظرهای فراوانی در این خصوص شده است، به گونهای که گفته میشود فارابی در سازمان سینمایی کشور تنها از تولید پروژههای فاخر حمایت خواهد کرد و پروژههای دیگر سینمایی مستقیماً و بر اساس نوع فیلمها و برآورد هزینه آنها حمایت خواهند شد.
اگر نگاهی گذرا بر فعالیت بنیاد سینمایی فارابی در طول سه دهه فعالیتش بیاندازیم خواهیم دید پیش از این بنیاد سینمایی فارابی علاوه بر تولید در امر توزیع فیلمهای سینمایی نیز فعال بود اما در سالهای اخیر پخش فارابی فعالیتی ندارد و فیلمهایی که توسط بنیاد سینمایی فارابی تهیه و تولید میشود، توسط دفاتر دیگر پخش میشود. از سوی دیگر بخشی از فعالیت فارابی معطوف به امور بینالملل آن است که سینمای ایران را در عرصه جهانی مطرح میکند و قرار است با رصد کردن جشنوارهها و حضور در بازارهای جهانی، سینمای ایران را به دنیا معرفی کند. یکی از وظایف امور بینالملل بنیاد سینمایی در مقام معرف سینمای نوین ایران در سراسر جهان و فروش حقوق پخش بینالمللی فیلمهای ایران به شرکتهای خارجی است. سالهاست هیاتی از امور بینالملل بنیاد سینمایی فارابی در بازارهای جهانی حضور دارند اما هیچگاه آماری از فروش فیلمهای ایرانی به شرکتهای خارجی ارایه نشده است، این درحالی است که همه ساله سینمای ما در بازارهای بینالمللی از جمله شاخصترین آنها جشنواره کن، دارای غرفه است و محلی برای عرضه فیلمها و نمایش آنها تعبیه میشود و هیاتی از مدیران فرهنگی کشور هم عازم بازارهای بینالمللی میشوند اما هیچگاه آماری از فروش فیلمهای ایرانی به شرکتهای خارجی ارایه نمیشود، در حالی که به نظر میرسد سازمان صدا و سیما در این امر موفقتر عمل میکند و در بازار عرضه و تقاضا محصولات خود عملکرد بهتری دارد.
معرفی، هماهنگی و عرضه محصولات سینمای ایران برای نمایش در مجامع فرهنگی و جشنوارههای خارجی نیز برعهده امور بینالملل بنیاد سینمایی فارابی است که در این امر نیز تلاش مضاعفی صورت نگرفته و اکثر آثاری که این روزها شاهد ارایه آن در جشنوارههای بینالمللی هستیم، توسط شرکتهای پخش خصوصی که فعالیت بینالمللی دارند، صورت میگیرد.
سینمای ایران از اکران فیلمها در سالنهای سینمای خارج از مرزها مغفول مانده و در سالهای اخیر با تلاش برخی از دفاتر پخش چند فیلم موفق به اکران در تعداد محدودی از سالنهای نمایش در خارج از کشور شدند که جای بسی خوشحالی است اما سالهاست اکران و توزیع فیلمهای سینمایی محدود به مرزهای کشور بوده درحالی که برخی از فیلمها پتانسیل خوبی برای نمایش در کشورهای منطقه و آسیایی را داشتند که متاسفانه بنیاد سینمایی فارابی از این امر غافل مانده است.
در برنامه تلویزیونی «هفت» معاون فرهنگی بنیاد سینمایی فارابی در گفتوگوی تلفنیاش به این نکته اشاره کرد که: «عمده مکاتبات، در فارابی صورت میگیرد و فارابی یک برند شناخته شده در حوزه بینالملل است». در این جا این سوال در اذهان ایجاد میشود که فارابی در طول سه دهه مدیریت چرا هیچ آماری از فروش فیلمها و حضور گستردهاش در بازارهای بینالمللی و تلاش برای اکران فیلمهای سینمایی در خارج از مرزها ارایه نداده است؟
شاید فارابی تنها برند مناسبی است برای مدیران فرهنگی کشور که همه ساله بتوانند با مکاتباتی که از سوی بنیاد سینمایی فارابی صورت میگیرد ویزای شینگن دریافت کنند و به راحتی و با پول بیتالمال روانه جشنوارههای خارجی شوند! حتی در سالهایی که سینمای ایران هیچ نمایندهای در جشنوارههای معتبر دنیا ندارد، از تعداد حضور مدیران فرهنگی کشور کاسته نشده است زیرا مدیران فرهنگی معتقدند بازارهای جهانی برای سینمای ایران از اهمیت خاصی برخوردار بوده است، بازاری که امیدواریم برای سینمای ایران و فروش فیلمهای جدید ایرانی عایدی داشته باشد و بتوانیم سینمای کشور را در این بازارهای جهانی به دنیا عرضه کنیم.
انتهای پیام/ی
