درگذشت دکتر امیرحسین یزدگردی 
دکتر امیرحسین یزدگردی از اساتید برجسته ادب فارسی در چنین روزی از سال ۱۳۶۵ هجری شمسی درگذشت.
دکتر امیرحسین یزدگردی، سال ۱۳۰۶ش در خانوادهای فرهیخته و اهل ادب در تهران بهدنیا آمد. وی، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبستان ادیب و دبیرستان مروی بهسر آورد. در سال ۱۳۲۹ش از دانشسرای عالی لیسانس زبان و ادبیات فارسی گرفت و در سال ۱۳۳۶ش به اخذ درجه دکترا در همان رشته از دانشگاه تهران نائل آمد. اساتید دکتر یزدگردی در دوران دانشگاه، بزرگمردانی مانند استاد بدیعالزمان فروزانفر، جلالالدین همایی، ملکالشعرای بهار، بهمنیار، عبدالعظیم قریب، سیدهادی سینا و سیدمحمد فرزان بودند.
وی در خلال گذراندن دوره دکترا به مدت پنج سال (۱۳۲۹ش-۱۳۳۴ش) در آموزش و پرورش شهرستان قم در دبیرستان حکیم نظامی به تدریس پرداخت و پس از آن به دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران انتقال یافت و تا سال ۱۳۵۹ش بیش از سی سال، بدون وقفه به تدریس اشتغال داشت.
استاد یزدگردی خود معلمی بود مسلط، دلسوز، عاشق، متین و باوقار که نهتنها درس و بحثش بلکه گفتار و کردار و رفتارش نیز سخت بر شاگردان تأثیر میگذاشت. او محققی بود سختکوش، پرحوصله و بردبار، دقیق و نکتهیاب. شاگردان وی امروز در شمار موفقترین معلمان بهحساب میآیند؛ افرادی چون استاد دکتر فتحالله مجتبایی.
کتاب «حواصل و بوتیمار» تألیف دکتر یزدگردی، در دوره یازدهم انتخاب کتاب سال جمهوری اسلامی ایران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بهعنوان کتاب سال برگزیده شد. همچنین کتاب «دیوان ظهیرالدین فاریابی» تصحیح وی، در دوره بیست و یکم انتخاب کتاب سال جمهوری اسلامی ایران مورد توجه قرار گرفت.
از دیگر آثار و تألیفات دکتر یزدگردی میتوان به تصحیح دیوان کبیر (غزلیات شمس)؛ تصحیح کلیله و دمنه؛ تصحیح و تعلیق نفثةالمصدور شهابالدین محمد خرندزی؛ حواشی بر دیوان حافظ، مرزباننامه، جهانگشای جوینی و راحةالصدور اشاره کرد. دکتر امیرحسین یزدگردی، سرانجام در تاریخ چهارم اردیبهشتماه سال ۱۳۶۵ هجری شمسی در سن پنجاه و نُه سالگی درگذشت.
