ایدز چیست ؟

ایدز (AIDS) مخفف Acquired Immune Deficiency Syndrome به معنی سندرم نقص ایمنی اكتسابی می باشد.

وقتی سیستم ایمنی آسیب ببیند، نه تنها در برابر ویروس HIV (كه در آغاز به آن صدمه زده) بلكه نسبت به بقیه عفونتها هم آسیب پذیر می شود و دیگر قادر به كشتن میکربها و ویروسهایی كه قبلاً برایش مشكلی ایجاد نمی ك

ایدز یك مرحله كاملاً جدی است كه بدن، دفاع بسیار كمی در برابر انواع عفونتها دارد. در واقع هر فرد آلوده به ویروس HIV ، الزاما مبتلا به ایدز نمی باشد اما در طول مدت آلودگی خود، می تواند دیگران را آلوده کند.

HIV چیست ؟

HIV مخفف Human Immunodeficiency Virus به معنی "ویروس نقص ایمنی انسان" می باشد. ویروس ، یك ذره زنده خیلی كوچك است كه می تواند تكثیر و پخش شود اما برای زندگی نیاز به موجود زنده دیگری دارد. وقتی ویروس، سلولی را آلوده كند شروع به تكثیر در داخل آن سلول می كند كه در نهایت منجر به آسیب آن سلول می شود. ویروسهای مختلف به سلولها و بافتهای مختلفی از بدن حمله می كنند. برخی ویروسها به پوست، برخی به دستگاه تنفسی و … حمله می كنند ، در حالیکه HIV به خود سیستم ایمنی حمله می كند و این خصوصیت ویروس است که آنرا خطرناک کرده است. سیستم ایمنی، گروهی ازسلولها هستند كه بدن را در برابر انواع عفونتها محفاظت می كند و بدون آنها٬ توانایی بدن برای مبارزه با نواع عفونتها تضعیف می شود. لذا وقتی ویروس HIV وارد بدن فردی شود به تدریج قدرت دفاعی بدن وی ضعیف می شود و این فرد در برابر انواع بیماریها و عفونتها حتی آنهایی که در حالت عادی بیماریزا نیستند آسیب پذیر میگردد.

انسان می تواند توسط فرد دیگری كه به HIV مبتلا است آلوده شود و او نیز می تواند بقیه افراد را آلوده كند و بر این اساس HIV منتشر می شود.

به فردی كه به HIV آلوده است( +HIV مثبت) اطلاق می شود.

این روند قابل رؤیت نیست و راهی وجود ندارد تا با نگاه كردن به افراد بگوئیم كه آیا به HIV مبتلا هس

افراد آلوده به HIV ممكن است سالها كاملاً سالم بمانند و حتی خودشان ندانند كه آلوده هستند.

ویروس ایدز (HIV) از چه راههایی سرایت می کند؟

{پوست سالم٬ یک سد بسیار قوی دربرابر ورود HIV وسایر ویروسها وباكتری ها است.}

1 - تماس جنسی نا امن

*ویروس HIV از طریق مایع منی (همچنین شامل مایعی كه قبل ازمنی خارج می شود) ، ترشحات دستگاه تناسلی زنان وخون افراد مبتلا به آن منتقل می شود و افرادی كه با این ترشحات ، چه از طریق همجنس بازی و چه از طریق روش معمول جنسی ، تماس حاصل نمایند دچار عفونت HIV می گردند.

وجود بیماریهای مقاربتی مثل سوزاك، سفلیس و همچنین زخمهای دستگاه تناسلی خطر آلودگی را چند برابر خواهد كرد.

بدیهی است اگر شما و یا همسرتان به عفونت HIV مبتلا نباشید از راه جنسی به این بیماری مبتلا نخواهید شد.

بعضی از دلایل حاكی از آن می باشد كه از طریق روابط جنسی دهانی نیز ممكن است فرد دچار عفونت HIV گردد.(به خصوص زمانی که زخم یا آسیبی در دهان باشد)

البته احتمال انتقال عفونت HIV از مردان آلوده به زنان در طول ارتباط جنسی به مراتب بیش از انتقال این عفونت به مردان می باشد و مایع منی آلوده ممكن است برای چند روز در واژن زن باقی بماند. سلولهای ناحیه دهانه رحم نیز دارای استعداد زیاد برای ابتلا به عفونت HIV هستند.ابتلای افراد به عفونت HIV از طریق ارتباط جنسی معمول در بسیاری از كشورهای افریقایی و برخی از مناطق آمریكای جنوبی مشاهده می شود.

همجنس بازی از روشهایی است كه موجب ابتلای افراد به عفونت HIV می شود؛ به ویژه شخصی كه مفعول واقع شده است، در معرض بیشتری از این آلودگی قرار دارد زیرا آلت تناسلی فرد موجب پارگی لایه های داخلی مقعد شده و این امر موجب می گردد تا HIV كه درون مایع منی قرار دارد به راحتی وارد جریان خون شود.

2- سرایت از مادرآلوده به جنین در داخل رحم و یا انتقال به كودك درطی دوران شیردهی

ویروس HIV از مادر آلوده به كودك ممكن است در دوران حاملگی، هنگام وضع حمل یا كمی بعد از زایمان انتقال یابد.

HIV می تواند در شیر پستان زن آلوده وجود داشته باشد و به نوزادش منتقل شود اما با وجود داروهای خاص ٬ شانس این انتقال بسیار كاهش می یابد هر چند در بسیاری از كشورهای در حال پیشرفت و فقیر، چنین داروهایی در دسترس نیست.

در كودكان٬ آلودگی به HIV بسرعت به طرف ایجاد بیماری ایدز پیشرفت می كند و شانس زنده ماندن كودك هم كم است.

3- استفاده مشترک از سرنگ و سوزن آلوده جهت تزریق

استفاده مشترك از سرنگ آلوده (كه این عمل میان افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی بسیار معمول می باشد ) و یا برخورد تصادفی با سوزن آلوده به عفونت HIV (گاهی اوقات این امر در مراكز پز

خالكوبی با سوزن آلوده؛ سوراخ كردن گوش بوسیله سوزن و وسایل آلوده؛ استفاده از مسواك و تیغ ریش تراش شخص بیمار؛ درمانهای دندانپزشکی، ختنه و یا جراحی های دیگر با وسایل آلوده از دیگر موارد انتقال HIV می باشد.

4- سرایت از طریق خون و فرآورده های خونی

در اوایل دهه 1980 عفونت HIV به سرعت میان افرادی كه به علت ابتلا به بیماری هموفیلی مجبور به تزریق خون بودند افزایش پیدا نمود. افراد مبتلا به هموفیلی در هنگام خونریزی٬ خونشان منعقد نمی شود به همین علت هنگام آسیب دیدگی مقدار زیادی خون از بدنشان خارج می شود. در اوایل شیوع اپیدمی ایدز بیش از نیمی از 20000 فرد مبتلا به هموفیلی دچار عفونت HIV گردیدند.

در میان دهه 1980 آزمایش تشخیص آنتی بادی HIV (این آزمایش وجود عفونت HIV را مشخص می نمود) دردسترس عموم قرار گرفت و بانك خون نیز آغاز به شناسایی خونهای اهدایی نمود. از سال 1987 به بعد دیگر هیچ فرد مبتلا به هموفیلی به علت تزریق خون دچار عفونت HIV نگردید.

اگر چه تزریق خون یكی از مواردی بود كه افراد دچار عفونت HIV می شدند ولی هیچ فردی از طریق اهدای خون به این عفونت مبتلا نگردید. زیرا هنگام اهدای خون از سوزنهای یكبار مصرف استفاده می شد و نیز خونهای تزریقی قبلا از نظر وجود HIV بررسی می گردید.

راه های دیگر سرایت عبارتند از:

پیونداعضا ویابافت آلوده به عفونت HIV .

چه کسی نیاز به انجام آزمایش HIV دارد؟

در صورتی که شما سابقه انجام هر کدام از رفتارهای خطرناک زیر را داشته اید٬ نیاز به انجام آزمایش HIV دارید:

* استفاده از سوزن و سرنگ مشترك در اعتیاد تزریقی ( حتی برای یك بار)

* ابتلاء به بیماری های آمیزشی (مثل سوزاك، سیفلیس، تبخال و زگیل تناسلی)

* با فرد آلوده به HIV تماس جنسی "حفاظت نشده" داشته اید.

* با فرد تزریق كننده مواد مخدر (حتی همسر) تماس جنسی "حفاظت نشده" داشته اید.

* با فرد دارای سابقه ابتلاء به بیماریهای آمیزشی تماس جنسی "حفاظت نشده" داشته اید.

* بدون اطلاع از سابقه ابتلاء فردی به بیماریهای آمیزشی تماس جنسی "حفاظت نشده" داشته اید.

* با فرد دارای سابقه روابط جنسی با مردان یا زنان دیگر تماس جنسی "حفاظت نشده" داشته اید.

* با فرد دارای سابقه روابط جنسی با نوع همجنس تماس جنسی "حفاظت نشده" داشته اید. (خصوصاً اگر رابطه بین دو مرد بوده و در این رابطه وی مفعول بوده باشد.)

* با فردی كه در نواحی پر خطر زندگی می كند، تماس جنسی "حفاظت نشده" داشته اید. (مناطقی كه در آن آمار میزان افراد آلوده به HIV زیاد می باشد. مثلاً بعضی كشورهای آفریقایی، کشورهای تازه استقلال یافته روسیه، افغانستان و كشورهای ناحیه خلیج فارس)

* استفاده از مشروبات الكلی و مواد مخدر قبل از تماس جنسی (تریاك، هروئین، قرص اكستاسی، حشیش، گرس و .... )

* سابقه تجاوز و سوء استفاده جنسی قرار گرفتن .

چه زمانی بعد از رفتار خطرناک بایستی آزمایش HIV داد؟

با توجه به اینكه میزان آنتی بادی وسرعت افزایش آن در افراد متفاوت است ، از بدو ورود ویروس به بدن تا رسیدن سطح آنتی بادی به حد قابل تشخیص در آزمایش ممكن است بین 2 هفته تا 6 ماه طول بكشد ،در افرادی كه رفتارهای پرخطر داشته اما تست منفی دارند لازم است 3 ماه بعد و در صورت تداوم رفتار، هر شش ماه آزمایش تكرار شود.

دلایل انجام دادن تست HIV چیست؟

بسیاری از كسانی كه تست HIV انجام داده اند بی دلیل نگرانند چرا كه:

* اگر نتیجة تست منفی باشد (یعنی اینكه با HIV آلوده نیستند) می تواند باعث آرامش خیال شود. و اگر نتیجه تست مثبت شود كارهای بسیاری برای فائق آمدن با نتیجه مثبت تست HIV و مراقبت از سلامت می توان انجام داد.

*اگر نتیجة تست HIV شما مثبت باشد پزشك می تواند بدقت مراقب سلامت شما باشد. بسیاری از كسانی كه تست HIV مثبت دارند سالها سالم باقی می مانند ولی اگر به سمت بیماری پیش بروید داروهای بسیاری بنام antiretroviral وجود دارند كه می تواند سرعت پیشرفت ویروس و بیماری را كم كنند و نگهدارنده سیستم ایمنی باشند همچنین داروهایی برای پیشگیری و درمان برخی بیماریهایی كه افراد مبتلا به HIV به آن گرفتار می شوند را دریافت كنید. همچنین ممكن است تحت درمان با داروهای جدید در روشهای درمانی قرار بگیرید.

* اگر پزشك بداند كه شما HIV مثبت هستید هنگامیكه به بیماری مبتلا می شوید با جدیت و دقت بیشتری علائم را پیگیری می كند.

* اگر بدانید كه HIV مثبت هستید بیشتر مراقب خواهید بود تا دیگران آلوده نشوند بعنوان مثال رابطه جنسی ایمن داشتن (safe sex) و آگاه كردن شركای جنسی قبلی خود.

* آگاه بودن به آلودگی با HIV ، ممكن است بر روی برخی تصمیمات آینده شما تأثیر گذار باشد ( مثلاً در مورد تشكیل خانواده)

چه مدت طول می كشد تا HIV به ایدز تبدیل شود؟

بدون درمان دارویی، بطور متوسط طی 10 سال آلودگی به ویروس HIV به سمت ایدز پیش می رود که البته این مدت 10 سال برای فردی است كه تغذیه مناسبی دارد. اما فردی كه در منقطه فقیرنشین است و بخوبی تغذیه نمی شود ممكن است بسیار سریعتر به سمت ایدز و نهایتاً مرگ پیش برود.

منابع:

www.iranhiv.com

www.avert.org

www.fa.wikipedia.org

www.irteb.com

www.pezeshk.uk

راه های پیشگیری از سرایت HIV چیست؟

استراتزی مقابله با ایدز با تبلیغات وسیع در سرتاسر دنیا ABCاست یعنی:

Abstain - A : پرهیز وبه تاخیر انداختن اولین رابطه جنسی

Be Faithful - B : (پایبندی و وفاداری) ایمن تر باقی ماندن از طریق پایبندی به یك شریك جنسی یا از طریق كاهش تعداد شركای جنسی

Condomise - C : (استفاده از کاندم) استفاده صحیح و مداوم از كاندوم برای جوانانی كه از نظر جنسی فعالند یا زوجهایی كه یكی از آنها HIV مثبت است ٬ روسپی ها و شركای جنسیشان و هر كه تماس جنسی با فردی كه در معرض HIV بوده داشته است.

پیشگیری از عفونت HIV در جمعیت عمومی شامل:

الف) آموزش همگانی در مورد HIV و ایدز و رفتارهای پرخطر مرتبط با آن

ب) تأمین سلامت خون و فرآورده های خونی

مهمترین موضوع در آموزش رفتارهای پرخطر، آموزش رفتارهای جنسی سالم می باشد.

ابتدا باید ببینیم رفتار جنسی ناسالم و پرخطر چیست؟ رفتار جنسی ناسالم هر گونه تماس جنسی را می گویند كه در آن فرد از سلامت خود یا شریك جنسی خود آگاه نباشد. مشكل از این جا ناشی می شود كه آگاهی از سلامت خود یا دیگران به راحتی امكانپذیر نیست. بعنوان مثال؛ در حدود 90 درصد افراد HIV مثبت از آلوده بودن خودشان اطلاعی ندارند. از طرف دیگر؛ منفی بودن آزمایشات تشخیصی در ابتدای آلودگی با HIV نمی تواند دلیل سالم بودن فرد باشد زیرا نتیجه این آزمایشات در اوایل دوره آلودگی معمولاً منفی می باشد.

پس چاره چیست؟

برای آگاهی از سلامت افراد باید به رفتارهای آنها توجه كرد. اگر فردی از رفتارهای پرخطر آگاهی داشته باشد بهتر می تواند در خصوص سلامت خود یا شریك جنسی خود قضاوت كند. داشتن رفتارهای پرخطر احتمال آلودگی به HIV و سایر عفونت های آمیزشی را بیشتر می كند.

رفتارهای جنسی پرخطر كدامند؟

رفتارهای جنسی پرخطر عبارتند از :

• داشتن شركای جنسی متعدد

• تماس های جنسی نامعمول (تماس مقعدی و دهانی)

• متوسل شدن به خشونت در زمان تماس جنسی

• مصرف الكل، مواد مخدر و یا روانگردان قبل از برقراری تماس جنسی

• تماس جنسی محافظت نشده ( عدم استفاده از كاندوم)

بنابراین برای پیشگیری از HIV و ایدز در جامعه باید رفتارهای جنسی سالم را به افراد به ویژه نوجوانان و جوانان آموزش داد..

تماس جنسی ایمن تر (safer sex) یعنی چه ؟

رابطه جنسی ایمن تر به فعالیتهای جنسی اطلاق می شود كه ریسك كمی از عفونت با HIV دارند.

رابطه جنسی ایمن تر اغلب به معنای استفاده از كاندوم حین رابطه جنسی است.

وقتی كاندوم بطور صحیح استفاده شود بعنوان سد فیزیكی عمل می كند و از انتقال ترشحات آلوده به جریان خون فرد دیگر جلوگیری می كند.

پیشگیری از عفونت HIV در گروه های در معرض خطر

بعضی از افراد و گروه ها مثل معتادین تزریقی، كاركنان بهداشتی درمانی، نوزادان متولد شده از مادران HIV مثبت، مبتلایان به عفونت های آمیزشی و افراد با رفتارهای جنسی پرخطر در معرض خطر بالای آلودگی به HIV قرار دارند. لذا باید توجه بیشتری به این افراد مبذول داشت.

الف) زنان HIV مثبت باید تا حد امكان از باردار شدن خود جلوگیری كنند. لذا توصیه می شود كه در این افراد از دو روش پیشگیری از بارداری به طور همزمان استفاده گردد تا احتمال بارداری به حداقل برسد.

با این حال اگر خانم HIV مثبت باردار شود با تجویز داروهای ضد ویروسی در زمان بارداری سعی می شود از انتقال HIV به جنین وی جلوگیری شود. البته تجویز این داروها در زمان حاملگی همراه با خطراتی می باشد، ضمن آنكه این داروها بسیار گران و كمیاب می باشند. همچنین در نوزدان متولد شده از مادران HIV مثبت می توان از داروهای ضد ویروسی استفاده كرد.

ب) كاركنان بهداشتی درمانی یكی از گروهای در معرض خطر آلودگی به HIV می باشند. لذا دستورالعمل هایی تحت عنوان ”احتیاطات استاندارد“ تدوین شده است كه تمامی كاركنان بهداشتی درمانی باید آنها را به كار ببندند تا خطر انتقال HIV در آنها به حداقل برسد.

ج) یكی دیگر از گروه های پرخطر، معتادین تزریقی می باشند كه بدلیل استفاده مشترك از سرنگ و سوزن و رفتارهای پرخطر دیگر، منبع مهم آلودگی به HIV در كشور به شمار می روند. اقدامات پیشگیرانه در این گروه شامل تشویق و ترغیب معتادین به ترك، تغییر اعتیاد تزریقی به روش های كم خطرتر و در نهایت توزیع سرنگ و سوزن و كاندوم رایگان در بین آنها می باشد. از این اقدامات بعنوان راهكارهای ”كاهش آسیب“ یاد می شود.

د) ابتلا به عفونت های آمیزشی مثل سوزاك، سیفیلس و... خطر انتقال HIV را به دنبال دارد. از طرف دیگر درمان عفونت های آمیزشی خطر احتمال آلودگی به HIV را كم می كند. لذا تشخیص و درمان كامل عفونتهای آمیزشی در مبتلایان به آنها یكی از مهمترین اقدامات پیشگیری از ایدز به شمار می رود.

هـ) افرادی كه رفتارهای پرخطر به ویژه رفتارهای پرخطر جنسی دارند لازم است كه تحت مشاوره قرار گیرند تا از خطرات آلودگی به HIV آگاه شوند و در صورت لزوم آزمایشات تشخیصی به طور داوطلبانه از آنها به عمل آید. مشاوره و آزمایشات داوطلبانه در مراكز مشاوره بیماریهای رفتاری در سراسر كشور به طور رایگان انجام می شود.

نكات مهم در تماسهای شغلی :

1- انتقال HIV از راه پوست سالم در هیچ مكان یا شرایطی به اثبات نرسیده است .

2- هیچگونه خطر انتقال HIV از راه تماس نزدیك با بیماران، مواجهه با قطرات پخش شده در هوا و حتی تماس با سطوح محیطی مشاهده نگردیده است .

3- تقریبا تمام موارد قطعی انتقال HIV مربوط به خون یا دیگر مایعات آلوده به خون بوده و تنها دو مورد انتقال غیر این راه بوده است (یك مورد در اثر مایع جنب خونی ودیگری دراثر كشت غلیظ شده HIV)

4- تاكنون هیچ مورد انتقال شغلی از راه ترشحات مهبل، منی و شیر گزارش نشده است، باوجود این مسئله ، بایستی درتمام تماسها اصول احتیاطات استاندارد را رعایت نمود.

5- تاكنون هیچ مورد انتقال HBV و HIV از راه تنفس دهان به دهان گزارش نشده است ولی برای پیشگیری از انتقال عفونت هرپس سیمپلكس و نایسریامننژیتدیس و احتمال تئوریك انتقال HIV و HBV در این موارد از ماسكهای مخصوص استفاده شده و بعد از مصرف ضد عفونی گردند.

6-رعایت احتیاطات استاندارد در موارد جراحی تا 93% از تماس باخون پیشگیری می نماید.

تماسهای شغلی كه می تواند موجب انتقال HIV شود عبارتند از :

1- آسیبهای مربوط به تماس جلدی مثل فرورفتن سوزن یا بریدگی توسط سوزن یا اشیاء تیز دیگر

2- آ لودگی غشاء های مخاطی

3- آلودگی پوست غیر سالم یا اسیب دیده از طریق خراشیدگی یا درماتیت ها (البته در پوست منافذ غیر قابل تشخیص وجود دارد كه گاهی HIV از این منافذ می تواند وارد شود)

منابع HIV شامل خون ،مایعات خونی بافت ها و دیگر مایعات بدن نظیر منی ، ترشحات واژینال، مایع مغزی نخاعی٬ مایع سینوویال، پریتونئال پریكاردیال و مایع آمنیوتیك كه همه اینها می توانند موجب انتقال عفونت HIV به دیگران شوند. در خصوص بزاق به طور كلی تماس با بزاق یك فرد آلوده به HIV در صورتی كه خون قابل رویت در آن وجود نداشته باشد بعنوان یك عامل خطر آفرین برای انتقال HIV مطرح نمی شود تماس با اشك، عرق ادرار و مدفوع غیر خونی شخص آلوده نمی تواند به عنوان عامل خطر آفرین انتقال HIV محسوب گردند.

HIV از طریق شیر انسان آلوده می تواند به نوزاد یا كودك منتقل شود. اما تماس با شیر انسان بعنوان یك تماس شغلی برای انتقال HIV درنظر گرفته نمی شود مطالعات نشان داده است كه متوسط خطر انتقال HIV توسط سوزن و یا دیگر آسیبهای جلدی توسط اشیاء تیز آلوده به HIV حدود32 % است .

خطر انتقال بیمارستانی HIV از بیماران آلوده به سایر بیماران :

انجام تست HIV قبل از عمل جراحی نمی تواند موجب ممانعت از ابتلای شغلی HIV گردد وتوصیه به انجام آن نمی شود.

اساس پیشگیری اولیه پرسنل پزشكی دررابطه با HIV این است كه خون تمام افراد می بایست آلوده فرض شود مگر خلاف آن ثابت شود (رعایت احتیاطات استاندارد)

پرسنل پزشكی درصورت فرو رفتن سوزن مشكوك یا آلوده به HIV به دست و …باید در اسرع وقت به مراكز بهداشت استان و یا شهرستان مراجعه كنند.

درصورت پاشیده شدن خون و مایعات آلوده به HIV به محیط ،مركز كنترل بیماریها (CDC) توصیه می كند كه :

1- دستكش و درصورت لزوم سایر وسایل محافظ پوشیده شود.

2- با دستگاه كاغذی حوله ای ، خون و مواد ریخته شده در محیط پاك شود .

3-محل با آب و صابون شسته شود.

4-درصورتی كه سطح آلوده صاف باشد با محلول 1:100 (10000 ppm) هیپوكلریت سدیم (وایتكس) عفونت زدایی شود و اگر سطح آلوده ناهموار و دارای خلل و فرج باشد با محلول 1:10 (ppm 100000) گندزادیی شود. اگر بیش از 30سی سی خون درمحلی ریخته شود بایستی خون را با حوله كاغذی بپوشانیم وبرروی حوله محلول 1:10هیپوكریت سدیم ریخته پس از 10 دقیقه محل را با آب صابون شستشو دهیم و دوباره آنها را با هیپوکلریت سدیم گندزدایی نماییم.

دندانپزشكان برای كاهش خطر ابتلا و اصابت سوزن باید كارهای زیر را انجام دهند:

1-از دستكش استفاده كنند.

2-پس از تماس با هر بیمار دستكش ها تعویض گردد.

3-دستكش ها در دست شسته نشوند ویا از آن استفاده مجدد نشود.

4-بلافاصله پس از درآوردن دستكش ها ، دست ها شسته شوند.

5-دندانپزشكان جهت جلوگیری از پاشیده شدن خون و ترشحات ، از ماسك ، عینك و یا محافظ صورت استفاده نمایند.

به هیچ وجه نوك سوزن را به طرف خود نگیرند.

6-سوزن مصرف شده از سرنگ مصرف شده جدانشود، خم نشوند، شكسته و یا دست كاری نگردد.

هرگز درپوش ها ی مصرف شده مجددا بر روی سوزن قرار داده نشود

7-می توان از كاتترهای جدید كه در حرارت بالاسوزن را قطع و خاكستر می كند استفاده نمود. با این وجود باید دانست كه درحال حاضر پیشگیری رفتاری ، مؤثرترین راه برای جلوگیری از گسترش بیشتر شناخته شده است .