نظرسنجی عجیب یک سایت درباره فساد در سینمای ایران
سینماپرس-گروه سینما: نظر سنجی هایی که این روزها در سایت های هنری و خبری انجام می شود از استدالال به دور است و به نظر می رسد این امر برای کلیک بیشتر و یک مدگرایی جدید در میان سایتهای مختلف است.
به گزارش خبرنگار سینما پرس، یکی از رخدادهای خوب دنیای دیجیتال و اینترنت دوران اخیر این است که پر تب و تاب ترین رخدادها و خبرها، روی خط نظر سنجی قرار می گیرد و از مخاطبان خاص و عام خواسته می شود تا در مورد فلان رخداد و بهمان سخنی که یک مدیر و نماینده مجلس گفته با یک کلیک نظر دهند. اما همه آنها که خود را از حرفهایهای رسانه میدانند بر این مهم واقف و آگاهند که نظر سنجی در مهمترین قسمت باید گزینه هایی درست برای پاسخگویی داشته باشد زیرا رأی نهایی این نظرات براساس دریافت و درک طراح گزینه های پاسخگویی از جریان ایجاد شده برای شرکت در نظر سنجی صادر می شود.
چندی پیش نیز اتفاقاتی رسانهای در حوزه سینمایی کشور رخ داد و رسانه ها و خبرگزاری های رسمی کشور به انتشار مطالبی پیرامون فساد در سینمای بعد از انقلاب پرداختند و یکی از سایتهایی که در زمینه هنر اسلامی فعالیت می کند در بخشی از سایت این مجموعه نظر سنجی در مورد برررسی علت پرداختن رسانه ها به فساد در سینمای ایران قرار داد. تا این بخش همه موارد معمول یک رفتار رسانه ای بود اما طرح گزینههای پاسخگویی و شرکت در این نظر سنجی براساس یک دریافت غیر منطقی بدون پشتوانه استدلالی این روند را از تعادل خارج کرد.
طرح گزینه ها از سوی طراح موردی بود که به نظر تفسیر شخصی سایت مذکور را می رساند، برای مثال گزینه دوم این نظر سنجی «انحلال خانه سینما و هدایت جریانات مرتبط» را به عنوان گزینه مطرح کرده بود در حالی که با یک جستجوی ذهنی و سریع هم میشود به این گزینه دست یافت که خبرگزاری ها و رسانه هایی که آغازگر این جریان بودند، رابطهای یا این جریانات مرتبط نداشتند.
همین مورد کافی به نظر می رسد تا نشان دهد اصول نظر سنجی در این سایت رعایت نشده است.
سینما به دلیل آن که همه با آن در ارتباط هستند موضوعی شده که همه به صورت کارشناسی در مورد آن نظر می دهند و دیدگاه های خود را مطرح می کنند اما واقعا برای یک نظر سنجی آن هم در ارگانی که نام هنر را در شناسنامه خود یدک می کشد، نباید چنین گزینهبیمنطق و حاشیهسازی وجود داشته باشد.
این نوع نظر سنجی نشان می دهد طراح آن یا آگاهی درستی در مورد اتفاقات سینمایی ندارد یا جریانات سینمایی را در رسانه ها به درستی دنبال نمی کند که در هر دو صورت باید مدیران مجموعه در انتخاب چنین فردی مقصر دانست.
به نظر می رسد هر ارگان باید کارشناس رسانه ای خود را دقیق تر انتخاب کند و برداشت حسی بدون هیچ استدلالی از موضع نباید وارد خروجی یک شبکه اینترنتی شود زیرا نه تنها به هدایت یک جریان کمک نمی کند بلکه موجب می شود مخاطب آگاه دچار نوعی بی اعتمادی به ارگان های مرتبط شود.
