هر چند كه اصولا اگر فضاي انتخابات رقابتي باشد و شايسته‌ترين فرد بر اساس برنامه ارائه شده از مجمع راي اعتماد بگيرد، هيچ ايرادي نخواهد داشت كه وزارت ورزش و جوانان نيز نماينده خود را در انتخابات فدراسيون‌ها شركت دهد، اما طي اين سال‌ها انتخابات در ورزش روي يك پاشنه چرخيده و درفضايي كه بعضا غيرشفاف بوده، هيچ الزامي به انتخاب قوي‌ترين و شايسته‌ترين فرد وجود نداشته است.
براي همين نيز هست كه ثبات مديريتي در ورزش و بويژه در سطح روساي فدراسيون‌ها در ايران خيلي پايين است تا سناريوي آزمايش و خطا در ورزش، اين اجازه را ندهد كه ورزش ايران از فرصت‌ها استفاده بهينه‌اي داشته باشد.
شايد در بين تمام انتخاباتي كه تاكنون ورزش ايران به خود ديده، بتوان انتخابات فدراسيون فوتبال در اسفندماه سال گذشته را استثنا دانست.
نادر از اين حيث كه اين براي نخستين باري بود كه دستگاه ورزش فردي را نمي‌خواست و او موفق شد با رعايت معادله بازي و تهييج موج احساسات اعضاي مجمع فدراسيون، پيروز فوتبال نام بگيرد.
علي كفاشيان كه طي اين همه سال مديري توصيه‌پذير نشان داده و ابايي نيز از بيان آن ندارد، با علم بر اين‌كه چراغ سبز وزارت ورزش و سازمان بازرسي را براي شركت در انتخابات با خود ندارد، براي آنكه پيروزي خود را تضمين كند، فضاي مجمع را به سمتي برد كه بايد در جهت منافع فوتبال مقابل نامزدي وزارت ورزش و جوانان جبهه گرفته و رايشان را به نام او بريزند.
كفاشيان كه دوشنبه شب در برنامه 90 حاضر شده بود تا از برنامه‌هاي جديدش در فوتبال بگويد، وقتي با اين پرسش عادل فردوسي‌پور مواجه شد كه چرا در حال صحبت كردن با تلفن همراهش، مجمع را براي دقايقي ترك كرده است، چنين مساله‌اي را رد كرد و گفت كه در طول جلسه موبايلش خاموش بوده است! موضوعي كه وقتي با اين واكنش فردوسي‌پور همراه شد كه فيلم اين لحظه موجود است، كفاشيان خنده‌هاي هميشگي خود را تحويل داد تا مشخص شود كه او هوشيارانه دست به چنين واكنشي زده است تا بويژه با توصيه بعدي‌اش براي راي دادن مجمع به حسين قريب ، همه را به اين نتيجه برساند كه براي كناره‌گيري از انتخابات تحت فشار است.
موضوعي كه حقيقت نداشت و اگر وزارت ورزش بازنده انتخابات شد، دليلش اين بود كه وزير نخواست از مسووليت‌هايش بخوبي استفاده كند.
